ဧည့္ခန္းမွာ ကုိကိုအျပင္ သူရေရာ ကိုကို႔မိဘေတြပါေရာက္ေနၾကသည္။
"Sorry ေစာင့္ေနတာၾကာသြားလား"
"မၾကာေသးဘူး"
"ေရာ့ ကိုကိုလိုခ်င္တဲ့ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္"
"ေက်းဇူးပဲအ့ံ"
"က်ေနာ္တို႔ခဏေလာက္စကားေျပာၾကမလား"
"ေျပာစရာရွိေသးလို႔လား"
"အင္း သီးသန္႔ေျပာစရာရွိလို႔"
"ေအာ္ ဒါဆိုလဲေျပာတာေပါ့~~
ေမာင္ ခဏေလးေနာ္ အ့ံ စကားေျပာလိုက္အံုးမယ္"
ကိုကိုက သူရနဲ႔မိဘေတြကို ခြင့္ေတာင္းသလိုေျပာသည္။
"ရတယ္ ကိုသူ႔ ေမာင္ေစာင့္ေနမယ္"
အ့ံဧည့္ခန္းကေနအိမ္အျပင္ထြက္လာခဲ့သည္။
ကိုကိုလဲေနာက္ကလိုက္လာသည္။
"ေျပာခ်င္တာကဘာလဲအ့ံ"
"ေက်နပ္လားကိုကို"
"စာခ်ဳပ္အတြက္လား"
"အင္း"
"ေက်နပ္တယ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
"ကိုိကိုေပ်ာ္ေနလား"
"ေပ်ာ္တာေပါ့ ငါခ်စ္တဲ့သူနဲ႔လက္ထပ္ရမွာေလ"
"က်ေနာ္ေတာ့မေပ်ာ္ဘူး
ရင္ထဲမွာ အရမ္းနာက်င္ေနရတယ္
ကိုကို႔ကိုရေအာင္ယူနိုင္ခဲ့ေပမဲ့ ကိုကို႔အခ်စ္ကိုမရခဲ့ဘူး အခုဆံုးရံႈးရမယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပဘူး"
"ဒါဆိုဘာလို႔ ကြာရွင္းစာခ်ဳပ္မွာလက္မွတ္ထိုးလဲ
ခ်စ္ရင္ ဆြဲထားရမွာပဲမဟုတ္ဘူးလား"
"ကိုကို႔ကိုမသြားပါနဲ႔ဆိုျပီး ဆြဲထားခ်င္တာေပါ့
ဒါေပမဲ့ ကိုကိုကက်ေနာ့္စီမွာ မေပ်ာ္ဘူးေလ က်ေနာ္သိတာေပါ့ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုကိုေပ်ာ္နိုင္ဖို႔ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားနာက်င္ရလဲ အဆင္ေျပပါတယ္"
"မင္းကေတာ့ အခ်စ္သူရဲေကာင္းၾကီးလုပ္ျပီး
ငါ့ကိုေတာ့ အျပစ္သားတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္တာပဲ"
"ဟင္ အဲ့လိုမဟုတ္ပါဘူးကိုကိုရယ္
က်ေနာ္အဲ့လိုသေဘာမဟုတ္ပါဘူး
ကိုကို႔ကိုလဲအျပစ္မျမင္ပါဘူး
ေဖေဖနဲ႔ေမေမလဲ ကိုကို႔ကိုနားလည္ၾကပါတယ္ ကိုကို႔မွာအျပစ္မရွိပါဘူး အျပစ္ရွိသူကက်ေနာ္ပါ ကိုကိုေပ်ာ္ေအာင္လုပ္မေပးနိုင္တဲ့က်ေနာ္ပါ"
Part 19
Start from the beginning
