INSISTENT//KV[COMPLETED]

_ixv_

[_Zawgyi_]

"ဟင္​း း းမ္​"

က်​ေနာ္​ႏိုးလာ​ေတာ့သူကညကအတိုင္​းက်​ေနာ္​့ရင္​ခြင္​ထဲမွာ..
က်​ေနာ္​့ခါးကိုတင္​း​ေန​ေအာင္​ဖက္​ၿပီးအိပ္​​ေနတာက​ေလး​ေလးအတိုင္​းပင္​..
ဒီလိုအျမဲတမ္​းဖ်ား​ေနရင္​​ေတာင္​​ေကာင္​းဦးမယ္​...
သူ​ေကာင္​​း​​ေနတဲ့အခ်ိန္​​ေတြဆိုက်​ေနာ္​့မွာ​ေန႔ဘဲအလုပ္​ခံရမလား..ညဘဲအလုပ္​ခံရမလား..ရင္​တမမနဲ႔လန္​႔​ေနရတာ...

သူ႔မ်က္​ႏွာကိုက်​ေနာ္​့လက္​​ေတြနဲ႔စမ္​းၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ကိုယ္​​ေတြကပူ​ေနတုန္​းပင္​...
ဟုတ္​သား..မ​ေန႔ညက​ေဆးမွမ​ေသာက္​ခိုင္​းလိုက္​ရဘဲ...

အမွတ္​တမဲ့ပြင္​့​ေနတဲ့အခန္​းတံခါးကိုTae Hyungျမင္​သြားသည္​....အခန္​းတံခါးကအရင္​ကလို​ေသာ့မခတ္​ထား..
Jung Kook​ေမ့​ေနတာျဖစ္​မည္​...

အိပ္​​ေနတဲ့Jung Kookရဲ႕မ်က္​ႏွာကိုသူတစ္​ခ်က္​ျပန္​ၾကည္​့လိုက္​သည္​...

ဒီအခ်ိန္​ကသူထြက္​​ေျပးမယ္​ဆိုအ​ေကာင္​းဆံုးအခ်ိန္​...

က်​ေနာ္​ထြက္​​ေျပးရမလား?....

ဟင္​့အင္​...မျဖစ္​​ေသးဘူး...သူဖ်ား​ေနတယ္​...
က်​ေနာ္​ထြက္​​ေျပးသြားရင္​သူတစ္​​ေယာက္​တည္​းအဆင္​​ေျပမွာမဟုတ္​ဘူး...

"ဟင္​း း း းမ္​"

သက္​ျပင္​းတစ္​ခ်က္​ခ်မိျပန္​သည္​...
ခါး​ေပၚတင္​ထားတဲ့သူ႔လက္​ကို​ေျဖး​ေျဖးခ်င္​းဖယ္​ခ်လိုက္​ၿပီးကုတင္​​ေပၚကဆင္​းလာလိုက္​တယ္​....

ဟိုတစ္​​ေန႔ကဝယ္​ထားတဲ့ဟာ​ေတြက်န္​​ေရာက်န္​​ေသးရဲ႕လားမသိဘူး...သူဘယ္​နားမွာထားတာလဲလည္​းက်​ေနာ္​မသိျပန္​....​ေျခသံလုံလံုျဖင္​့တစ္​ခန္​းဝင္​တစ္​ခန္​းထြက္​​ေလ်ွာက္​​ေနရာက​ေနမီးဖို​ေခ်ာင္​ကို​ေတြ႔​ေလၿပီ...

ဝင္​လာလိုက္​​ေတာ့ gas မီးဖို​ေဘး​တြင္​​ေခါက္​ဆြဲဗူး​​ေတြနဲ႔ဆန္​​ေတြကအထုပ္​လိုက္​...

တစ္​​ေယာက္​ထဲသမားဆို​ေတာ့က်​ေနာ္​ကခ်က္​တက္​ျပဳတ္​တက္​တယ္​​ေလ...႐ွိ​တဲ့ပစၥည္​း​ေတြနဲ႔ပဲသူ​ေရာက်​ေနာ္​​ေရာအတြက္​ဆန္​ျပဳတ္​​ေကာင္​း​ေကာင္​း​ေလးျပဳတ္​လိုက္​တယ္​...