GİDELİM BURALARDAN

Bölüm 5 "Külkedisi"

Merhabalaar. Ani gelişen bir tatil yüzünden bölüm atamadım. Kusura bakmazsınız umarım. Öpüyoruum.

Kokteyl masasına yaslanmış elmalı sodamı içiyordum. Eğleniyor sayılmazdım. Çünkü Delfin yanımda değildi.

Etrafıma baktığımda köşede bir çocukla konuştuğunu gördüm. Yakışıklı bir çocukla...

Gerçi bu partideki herkes yakışıklıydı.

Ama ben "Yüreğinden yaralı bizim hikayemiz," diyen Serdar Ortaç gibi acı çekercesine önüme bakıyordum.

Ortam güzeldi. İnsanlar sapkın hareketlerde henüz bulunmamıştı. Belki de o kadar sarhoş olacakları kadar vakit geçmemişti.

Dj'in çıkış vakti daha geç olacağı için iğrenç şarkılar çalıyordu.

Neşat Ertaş'ın türküsüne remix yapıp hayvan gibi dans etme fikri kimden çıkmıştı sahiden?

Düşüncelerimden sıyrılıp karşıma baktım. Ata Barış tam göz hizamda duruyordu.

Kafasını sürekli benden tarafa çeviriyordu.

Sanırım alkol alıp almadığımdan emin olmak istiyordu.

Böyle bir şey olabilir mi gerçekten yoksa ben kafamda mı kuruyorum?

Sinirle bardağı sıktım. Düşüncesi bile sinirlendirmişti.

Bu tarafa bakmıştı yine.

Tam göz göze geldiğimiz an saçlarımı savurup, gözlerimi devirerek uzaklaşmaya başladım masadan.

Bar tezgahının olduğu bölüme yürüdüm. Tanıdık bir sima göremiyordum. Ama bu tanışamayacağımız anlamına gelmiyordu. Partideydik sonuçta. Kimse istememezlik yapmazdı.

Kızlı erkekli bayağı eğleniyor gibi gözüken arkadaş grubunu kestirdim.

Avını gözüne kestiren Pırıl onları kaçırmamak için sakin adımlarla yanaşmaya başladı.

Kendimi belgeselde gibi hissediyordum.

Sizi seçtim Pikaçular.

"Selaaam!" diye saçma bir neşeyle giriş yaptım ortama.

"Koskoca partide en güzel siz eğleniyordunuz. İmrendim. Size katılabilir miyim?" dedim masumca. Daha etkili olsun diye gözlerimi kırpıştırarak sevimlilik efekti katıyordum.

Hep bir ağızdan onayladılar.

"Ben sizi tanıyorum." dedi bir kız.

Ünlüyüm a dostlar.

Karşımdaki yakışıklı, imza mı istiyorsun? Aç bakalım kaslı sırtını.

Sırt kası... Ben bir fena oldum.

Beynimin içindeki ünlü havasından sıyrılıp kıza gülümsedim.

"Nereden?" diye sordum.

Mütevazılık modu aktif edilmiştir.

"Youtube'dan." dedi. "Son attığın videodan sonra tanımayan kalmadı. Sahi Barış Ulubey seni mahkemeye verdi mi?"

Yok canım. O adaletini kendi sağlamaya çalışıyor. Alkol yasaklamalar, yapılacaklar listesi istemeler...

"Ne mahkemesi saçmalama. Aramızda hallettik biz onu.' Önemli değil olur öyle şeyler' dedi geçti."

Yalandan kim ölmüş Aşkım? Söyle söyleyeibldiğin kadar.