Kuma

Bölüm:11

Sabah yanımda değildi Emre bende kalkıp banyoya girdim elimi yüzümü yıkadım üstümü değişip aşağı indim kahvaltı hazırlıyolardı Esra'nın yanına yaklaştım
"Günaydın"
"Günaydın yengem"
"Şey Emre ne zaman gitti biliyo musun? "
"Çok erken gitti o işleri varmış"
"Yemek yedimi"
"Hayır"
"Tamam teşekür ederim ne yapılıcak yardım edeyim"
"Bitti yengem otur sen yemekten sonra seninle bi kahve içip konuşalım seni tanımak istiyorum"
"Tabiki bende seni tanımak isterim"
Gülümsedi mutfağa geçti bende yerime oturdum kahvaltımızı yaptık etrafı toplamaya yardım ettim iş bitince Esra kahve yaptı terasa geçtik oturduk
"Eee Yenge nasılsın ne var ne yok abimle nasıl gidiyo"
"İyi güzel sen neler yaşadın anlat bakalım"
"Anlatayım ama benimki sıkıcı ve üzücü"
"Benimde senden farkım yok anlat bakalım"
"Biz iki senedir beraberdik Fatih'le eski eşim  yani ilişkimiz çok güzeldi ama abim onunla evlenmemi istemedi onu dinlemem lazımış ama dinlemedim kaçalım dediğinde bande kaçtım ama herkesin hayatını maffettim kendi hayatımıda evlendikten sonra başka bi insan oldu resmen ona karşı geldiğimde beni dövüyordu sadece o da değil kayınvalidemde dövüyodu bende dayanamadım daha fazla abime haber gönderdim çünkü biliyodum ne kadar kızgın ve kırgın olsada beni orda bırakmazdı öylede oldu işte burdayım "
"İyiki bırakmamış "
"Evet hadi biraz sen hayatından bahset annen baban kardeşim"
"Benim kardeşim yok annem ve babamlada artık görüşmüyorum öldü sayıyorum"
"Neden"
"Ben sattılar tekrar yanlarına gittiğimde de istemediler "
"Çok üzüldüm"
"Ben artık üzülmüyorum bi şey sorucam"
"Tabi sor"
"Emre neden Fırat'ı sevmiyor"
"Şey benim anlatmam pek uygun olmaz sanki"
"Bildiğimi söylemem "
"Bak sakın belli etme o zaman zaten seninde bilmen lazım yani bence"
"Tamam hadi anlat"
"Abim ve Elvan'ın bi ilişkisi vardı herkez biliyordu evleniceklerdi birbirlerini çok seviyolardı ama Fıratta abimin en yakın arkadaşıydı yedikleri içtikleri ayrı gitmiyordu ama Fıratta Elvanı seviyomuş abim Fıratla Elvanı çok yakın bi şekilde yakalamış Fıratı öldüresiye dövdü elinden zor aldılar Elvanıda terk etti Elvan hiç bi şey olmadı aramızda ben seni seviyorum falan dedi ama abin inanmadı bende inanmadım abimleyken bile çok yakınlardı hiç sevmiyodum ben ama abimin gözü kördü o zamanlar resmen ama sonunda kendi çok üzüldü öyle işte"
"Ne zaman oldu bu olay"
"1 sene önce falan"
"Çok geçmemiş üstünden"
"Unutmuştur abim "
"İnşallah benim biraz midem bulanıyo yatsam biraz"
"Vallaha mı yenge"
"Ne var Esraa"
"Sen hamile misin yoksa"
"Yok ya bugün ayın kaçı"
"22'si noldu ki"
"Biraz gecikmişim aslında"
"Yarın hastaneye gidiyoruz bak "
"Tamam ama şimdi biraz uzanıyım"
Odaya geçtim yatağa uzandım gözlerimi kapattım

Saat gece 2 olmuştu ama hala Emre gelmemişti telefonumu aldım Emre'yi aradım
"Alo"
"Alo nerdesin sen Emre"
"İşteyim bugün gelemiycem "
"Neden haber vermedin"
"İşim var Zümra sonra konuşuruz"
"Tamam kolay gelsin"
"Saol" telefonu kapattı noluyo buna hiç anlamıyorum

"Yengee hadi kalk hastaneye gidicez"
"Tamam kalkıyorum"
"Ben aşağıda seni bekliyeceğim "
"Tamam"
Kalkıp banyoya geçtim duş alıp çıktım elbise giydim aşağı indim
"Kimseye bi şey söylemedin dimi"
"Hayır yenge hadi gidelim"
Çalışanlardan biri bizi hastaneye götürdü sıra alıp kan verdim kan çıkana kadar bi şeyler yedik geri doktorun odasına geldik
"Hoşgeldiniz Zümra hanım"
"Hoşbuldum sonuçlar çıktı mı? "
"Evet şimdi bakıyorum hayırlı olsun 2 haftalık hamilesiniz" gözlerim doldu
"Ama çok dikkatli olmanız lazım daha önce düşük yapmışsınız ve bundada düşük yapma riskiniz var ağır kaldırmayın ve üzüntüden stresten uzak durmaya çalışım bi ay sonra tekrar gelin kontrol edelim"
"Peki teşekürler" odadab çıktık Esrayla birbirine bakıp sarıldık
"Çok sevindim yenge hayırlı olsunn"
"Teşekür ederim "
"Hemen abime söyleyelim"
"Hayır ben  söylerim sen kimseye söyleme "
"Tamam benden sır çıkmaz ayyhh çok sevindim" haline güldüm geri konağa geçtik

Konaktakiler kahvaltı yapıyolardı ve Emre'de ordaydı beni görünce sofradan kalktı
"Odaya gel" dedi ama sinirliydi belli bende peşinden odaya çıktım
"Nerdeydin sen neden bana sormadan dışarı çıkıyorsun" konuşmama izin vermeden konuşuyordu
"Bi daha dışarı çıkmayacaksın duydun mu beni sadece çıkmanı istersem benimle çıkarsın o kadar " kapıyı sertçe örtüp gitti akan yaşları silip bende aşağı indim
"Yenge söyledin mii" iyiki söyleme demiştim dimi
"Ne söyliyicekti"
"Ben söylüyorum kusura bakma yenge
Yengem hamileee" Emre bana döndü bakışıyla ne anlatmaya çalışıyordu hiç bi şey anlamadım herkez tebrik ediyodu hepsini dinleyip geri odama çıktım kendimi serbest bıraktım dolmuştum kapı açıldı gözlerimi sildim
"Neden ilk bana söylemedin" bu son damla olmuştu karşısına geçtim
"Daha demin konuşturmadın bile şimdi karşıma geçmiş neden söylemedin diyemezsin iki gündür noluyo sana eve bile gelmiyosun geldiğinde de suratıma bakmıyosun ben naptım sana evet çocuğumuz olucak ama ben sevinemiyorum gerçi sende sevinmiş gibi durmuyosun"
"Saçmalama ben çok sevindim ve biraz yorgunum o kadar seninle alakası yok gerçekten " yatağa yattım üstüme yorganı çektim
"Zümra özür dilerim"
"Git Emre herzaman gittiğin gibi şimdi de git konuşmak istemiyorum" gitti