Bölüm:8

13.8K 323 19
                                    

Avluya indim herkezisin gözü üstümdeydi ne yapacağıma bakıyolardı ben kapıya doğru yürüdüm kapının önüne geldim ama korumalar dışarı çıkmama izin vermiyolardı
"Çekilin önümden hemen"
"Hiç bir yere çekilmiyolar"
"Ben gidicem hemen çekilin beni burda tutamazsınız"
"Emin misin? "
"Evet" Emre yanıma gelip sırtına attı beni avludakiler sadece izliyolardı hiç bir şey yapmıyolardı
"Emre bırak beni beni burda tutamazsın bırak"
"Boşa söylenme"
Odaya getirdi kapıyı kapattı
"Çekil nolursun gidiyim herkez gitmemi bekliyordu zaten hiç bi zaman buraya ait olmadım ben"
"Ben gitmeni istemiyorum buraya ait değilsin bana aitsin zaten "
"Ben senin malın değilim istediğin gibi oynayamazsın benle "
"Ben seninle oynamıyorum seni koruyorum sen eve gitsen seni yaşatırlar mı sanıyosun lan öldürürler bi ağanın karısını kim alır bi daha hiç kimse buna cüret edemez babanın eline mi kalacaksın yanına gitmek istediğin ailen seni sattı bunu biliyo musun şimdi sus burda otur hastaneye gidicem ben bi sorun çıktığını duyarsam bu kadar iyi niyetli olmam bilesin" hiç bi şey diyemedim haklıydı çünkü babam ya beni öldürür ya da satardı dediği gibi ağa karısını kim alırdı kimse ama burdada kalmak istemiyordum
Kapıyı üstüme kitleyip gitti hastaneye neden gidiyodu
Allah'ım benim burdan kurtulmama yardım et telefonumu elime aldım rehbere baktım
Arslan onu arayabilirdim o beni kurtarırdı burdanda götürürdü evet arama tuşuna bastım ikinci çalmada açtı
"Meleğim nasılsın"
"Çok kötüyüm Arslan nolur kurtar beni "
"Noldu anlat bakalım bi "
Olanları anlattım ama boşa
"Meleğim ben hiç bir şey yapamam ki ikimizide öldürürler sana şu an Emreden başka kimse yardım edemez ona güven" hiç bir şey söylemeden telefonu suratına kapattım doğru sana kimse yardım edemez Zümra yanlızsın her zaman olduğu gibi yapayanlız

Bi kaç saat sonra kapının kilidi açıldı yataktan kalktım Ayda gelmişti gelip sarıldı bende sıkıca sarıldım
"Yenge çok üzgünüm yemin ederim hiç birşeye dur diyemiyorum desem bile beni dinlemiyorlar affet"
"Ayda senden tek bi şey istiyorum kaçmama yardım et nolur"
"Yapamam yenge abim sıkıca tembihledi seni kaybetmek istemiyor "
"Sen bi şey yapma sadece nerden kaçıcağımı anlat ban gidicem"
"Ama tamam yenge bak terastan diğer konağa uzanan bi çatı var o çatıya çık ordan yan konağın terasına geç konak boş zaten ordan gidebilirsin ama çok dikkatli ol "
"Tamam çok teşekür ederim sen aşağıdakileri oyala"
"Tamam hızlı ol"
"Tamam " sıkıca sarılıp terasa yürüdüm
Dediği gibi çatıya çıktım çatının sağ tarafında aşağı doğru merdiven vardı ordan indim konağın terasına geldim merdivenlerden inip kapıyı açtım çıktım kurtulmuştum sevinçle sağa doğru koştum Emre'nin arabası geliyordu içinde Dilşah ve Emre vardı görünce hemen araya saklandım arabanın geçtiğini duyunca saklandığım yerden çıktım ama Emre'ye çarptım
"Ben sana ne dedim bi kezde sözümü dinle be çok mu istiyosun ailenin yanına gitmeye tamam öyle olsun yürü "
Kolumdan sürükleyerek arabaya bindirdi hızlıca sürmeye başladı hızdan midem bulanmıştı
Kapının önünde  durdu
"İn hadi" indim kapıyı çaldım babam açtı
"Senin ne işin var burda " Emrede yanıma geldi
"Ha buyrun oğlum hoşgeldin kızım geçin içeri hadi ayakta kalmayın"
"Baba ben döndüm"
"O ne demek olmaz öyle şey oğlum sende bi şey desene"
"Baba ben senin kızınım döndüm diyorum oraya gitmek istemiyorum burda kalmak istiyorum gönderme beni nolursun "
"Biz istemiyoruz seni kızım sen ne yüzsüzsün biz seni sattık sen hala bizim kapımıza geliyorsun sen buraya gelirsen ben elaleme ne diyicem ha olmaz öyle şey hadi yürü evine" bunları bi baba söyleyebilir miydi bu kadar vicdansız olabilirmiydi
"Senden nefret ediyorum seni asla affetmiycem tekrardan bana kimsesiz olduğumu hatırlattın teşekür ederim İnşallah bi daha suratımı görmezsin eğer ölürsemde sakın arkamdan ağlama zaten ağlamazsında ama artık benimde bi ailem yok bunu anladım"
Arabaya oturdum kendimi serbest bıraktım gerçekten gideceğim hiç bi yer yokmuş
Emrede geldi arabayı çalıştırdı
"Özür dilerim"
"Anlamana sevindim tabi böyle olmasa iyi olurdu "
"Benim senden başka gidicek bi yerim yokmuş "
"Seni hiç bi zaman bırakmıycam"
"İyi ki varsın"
Konağa geldiğimde ayaklarım oraya gitmek istemiyordu ama yapıcak bi şeyimde yoktu merdivenleri görünce kan geliyordu gözümün önüne kimseye bakmadan odaya çıktım Emrede arkamdan geldi gelince boynuna sarıldım birine sarılmaya ihtiyacım vardı anlımdan öptü
"Sana bi şey söylemem lazım"
"Dinliyorum"
"Dilşah hamile değilmiş"
"Nasıl yani yalan mı söylemiş"
"Ben şüphelendim çünkü sen yanımda olduğundan beri onun yanında bile yatmıyodum hastaneye gittik kan tests yaptılar negatif çıktı kendisi evde yapmış pozitifmiş doktor yanılma oluyo o testlerde dedi "
"Ne diyeceğimi bilmiyorum "
"Bende ama sevinmedim değil" gülümsedim
"Biraz uyuyalım mı çok yorgunum "
"Olur gel " kendisi yatağa uzandı benide yanına çekti göğsüne uzandım sarıldım o da sarıldı kokusuyla uykuya daldım



Yorumlarınızı bekliyorum biraz kısa oldu kusura bakmayın sizleri seviyorumm.☺️😘😘❣️❣️

Kuma Where stories live. Discover now