Kuma

Bölüm:7

1 Ay Sonra
Evleneli tam bir ay olmuştu yanıma eskisi kadar uğramıyordu kavga ettiğimizden beri bi ay içinde bi çok kez Dilşahla atışmıştık Hüsne anneylede öyle bende bu yüzden odadab çıkmamaya gayret ediyordum zaman böyle geçiyordu

Sabah elim bi şeye çarptı gözlerimi açtım Emre yanında doğrulmuş karnınj tutuyordu o kadar sert vurmadım ki
"Napıyosun kızım sen"
"Yaa çok özür dilerim yanımda birinin yatmasına alışık değilim "
"Alış o zaman "
"Ne zaman geldin sen"
"Sen uyurken"
"Neden"
"Nasıl neden burası benim de odam ayrıca sende benim karımsın"
"Doğru ikinci plandaki karın" bir şey söylemesini beklemeden banyoya geçtim elimi yüzümü yıkadım geri odaya geçtim
"Sen ne dedin giderken"
"Ne duyduysan onu"
"İkinci planda falan değilsin"
"O yüzden bi ayda en fazla 5 kere görmüşümdür seni dimi "
"Peki aramızı sen açtın bunun farkında mısın? "
"Ben hiç bi şey yapmadım Emre"
"Emin misin? "
"Evet"
"Peki" o da banyoya geçti bana hiç bir şey anlatmaması beni delirtiyordu peşinden gittim kapıyı sertçe açtım keşke açmasaydım  soyunmuştu bile arkamı döndüm odaya geri döndüm
"Banyoya gireceğini söyleseydin keşke"
Havlu takıp odaya geldi
"Hiç görmediğin şey sanki"
"Alışkın değilim sana yanımda olmana ben evlendiğimizden beri yanlızım farkında mısın? "
"Kaç kere senin yanında durdum ailemi karşıma aldım ben"
"Çünkü yanımda olman lazım ailenin hepsi bana karşı ben tekim onlar değil anlamıyo musun ben seni yanımda istiyorum"
"Peki sen beni yanından uzaklaştırdığının farkında mısın? "
"Naptım ki ben"
"Beni istemiyorsun"
"Daha demin ne dediğimi duydun mu sen "
"Evet bunu ilk defa dile getirdin bundan önce hiç seni istiyorum dediğini duymadım hep istemiyorum diyosun"
"Ben seni istemiyorum demiyorum ki ben sadece neyse boşver "
"Ne boşver boşveremem"
"Bundan önce nasıl davranıyosan şimdide öyle davran Emre" giyinme odasına geçip üstümü değiştim çıktığımda Emre duş almıştı bile dışarı çıkıcakken kolumdan tutu
"Konuşalım"
"Biz konuşamıyoruz anca kavga ediyoruz"
"Şimdi konuşalım o zaman"
"Konuşucak bir şey var "
"Şu an istemiyorum Emre"
"Bak işte yine kaçıyorsun benden kaçıyosun ben sana yaklaştıkça sen uzaklaşıyorsun"
"Ben senden uzaklaşmıyorum sen hergün o kadının yanına gidiyorsun"
"Mecburum"
"Doğru"
"Buna alışman lazım"
"Ama alışamıyorum"
"Onu gönderemem"
"Neden "
"Öldürürler"
"Sen ağa değil misin izin verme"
"Herşey bende bitmiyor"
"Peki " dışarı çıktım kapıda Dilşah vardı
"Sen bizi mi dinliyosun"
"Yoo ne münasebet "
"Eminim öyledir"
"Sadece bağrış sesleri duydum ama sana teşekür edebilirim napıyosan Emre bana geliyo bakarsın bi çocuğumuz olur ve seni geri geldiğin yere göndeririz"
"Bu kadar emin olma "
"Bu gidişle eminim" geri odaya girdim odada değildi giyinme odasına baktım üstünü giyiniyordu
"Bu hafta benim yanımda kalıcaksın söz mü" çapkın bi gülüş attı
"Söz Seninim" yanına gidip dudağına bir buse kondurdum ona yetmemişti sanki belimden tutup kendine çekti daha sert öpmeye başladı yavaşça çekildim
"Kahvaltıya inmemiz lazım"
"Aşkama devamını bekliyorum ama yoksa bırakmam "
"Hmm bakarız " kollarından kurtulup kaçtım sanki daha demin biz kavga etmiyorduk neyse
Kahvaltı sofrası hazırdı herkez oturmuştu bende yerime oturdum
"Ağan gelmeden nasıl oturuyorsun sen " bi şey demese şaşardım yerimden kalkacakken Emre
"Otur geldim" dedi bende geri oturdum yanıma gelip oturdu Dilşahta geldi
"Hepinize günaydın ,günaydın Ağam" nedense bugün fazla özgüvenliydi bunun altından bi şey çıkacaktı kesin
"Günaydın Dilşah" suratına bakmadan söylemişti kavgamız işe yaramıştı sanki
"Kız yeni gelin hala bi şey yok mu sende"
"Yok anne "
"Biz seni ne diye aldık acaba sen burda sefa sür diye mi "
"Anna şu an ben istemiyorum belki"
"Ne demek o ağam "
"Sanane Dilşah"
"Ben şey için sormuştum ağam bebeğimizi istemiyor musun şimdi"
"Nee" yediğim yemek boğazımdan zor geçmişti
"Anamm hayırlı olsun gelinim"
"Hamile misin? "
"Evet ağam dün öğrendim bi paşamız geliyor inşallah"
"Erkek mi"
"Yok ağam o daha belli değil ama ben öyle hissediyorum"
"Tebrikler oğlum "
"Tebrikler yavrum" daha fazla dayanamazdım masadan kalkıp odama geçtim göz yaşlarımı serbest bıraktım belkide son günümdü bugün kapı açıldı Emre içeri girdi
"Emre git"
"Ben ne diyeceğimi bilmiyorum"
"Ben biliyorum tebrik ederim ağam" banyoya geçtim kapıyı kitledim
"Zümra aç kapıyı ben böyle olsun istemiyordum özür dilerim"
"Çocuğun olduğu için mi" hiç bi şey söylemedi en son kapı sesi duydum ağladım sadece ağladım elimden başka bi şey gelmiyordu zaten üstümü çıkardım kendimi sıcak suyun altına bıraktım bi çocuk oluyor diye bu kadar üzülüyordum bu çok kötü bi şeydi

Saatler geçmişti ben odadan çıkmamıştım durup durup ağlıyordum Emre kapıya geliyor bağırıyor geri gidiyordu gözlerim ağlamaktan kızarmış ve şişmişti bu kadar kendimi yıpratmamalıydım gözlerimi sildim elimi yüzümü yıkadım artık ne olursa olsun umurumda değildi tam kapıdan çıkıcaktım Hüsne anne geldi
"Heh bende senin yanına geliyordum yeni gelin pardon eski gelin demeliydim yürü evine dönüyorsun"
Saçımdan tutu peşinden sürüklemeye başladı merdivenlere kadar peşinde sürükledi
"Dur bırak ben kendim giderim bırak saçımı" merdivenlerden inerken dengemi kaybettim düştüm saçlarımın koptuğunu hissedebiliyordum avluya kadar yuvarlandım Hüsne anneye baktım ellerinde saçlarım vardı herkez başıma toplanmıştı gözüm baktıkları yere kaydı bacak aramda kan vardı hemde çok Emre kucağına aldı
"Mustafaaaa arabayı getir cabukk"
"İyi misin tamam bi şey yok yetiştiricem seni hastaneye"
Arabaya bindirdi hızla kendiside bindi çok hızlı kullanıyordu
"Bi şey yok Zümra geldik.......... "

Gözlerimi hastane odasında açtım karnımda çok kötü bi ağrı vardı Emre odanın içinde geziyordu uyandığımı görünce yanıma geldi
"İyi misin canım"
"Karnım ağrıyo noldu" yere baktı
"Noldu Emre neydi o kan"
"Uyandınız mı Zümra hanım nasıl hissediyorsunuz kendinizi"
"Karnım ağrıyor noldu bana"
"Düşük yapmışsınız bi aylıkmış "
"Ne ben hamile miydim? "
"Evet daha çok küçük olduğu için anlamamış olabilirsiniz bi ağrı kesici serum takalm bitsin çıkabilirsiniz " doktor çıktı gitti
"Ben annen yüzünden bebeğimi mi kaybettim"
"Üzgünüm" bu nasıl bi gün göz yaşlarımı tutamadım onu hissetmeden bu kadar üzücüyse onu hissetseydim nasıl olurdu

Serum bitmişti
"Hadi gidelim"
"Seninle geliceğimi mi sanıyorsun"
"Başka nereye gideceksin Zümra" bu çok ağırdı başka nereye gidecektim ki hiç benim kimseye yoktu ama artık orasıda olmayacaktı
Arabaya bindik konağa geldik avluda oturuyolardı sanki üzülmüş gibi duruyordu geldiğimizi görünce ayağa kalktılar Hüsne yanıma geldi
"Ben özür dilerim" bu bardağı taşıran son damla olmuştu artık
"Özür mü ne işe yarayacak bebeğim geri mi gelecek hayır bana yaşattığın acılar geçecekmi hayır hiç bi şey geçmeyecek özğr hiç bir şeye yaramıyo sen benim bebeğimin katilisin doğmamış çocuğumun öldürdün bak şimdi istediğini yapıyorum defolup gidiyorum bu evden umarım suratımı bi daha görmezsiniz " merdivenleri çıktım odaya geçtim valiz alıp eşyaları doldurdum bi dakka neden bunları alıyorum ki bunların hiç biri bana ait değil sadece cüzdanımı alıp çıktım bana hiçbir zaman kucak açmayan bu konaktan kuruluyordum tabi babam kabul ederse