Kuma

Bölüm:2

3 Gün Sonra
Bugün imam nikahı kıyılıcaktı o yüzden Yıldırım konağına gidecektik üç gün boyunca ordan kimseyle konuşmamıştım buna ailemde dahildi sadece yemek yemek için dışarı çıkıyorudum kiloda vermiştim annem konuşmaya çalışıyordu ama ben konuşmuyordum çünkü onlarla konuşacak hiç bir şeyim kalmamıştı ama mecbur bugün çıkmam lazımdı malesef

Dolabıma baktım beyaz kapalı bir elbise vardı elime aldım gayet uygundu bence odadan çıkıp banyoya geçtim annem banyo yapıcağımı bildiği için ayarlamıştı üstümü çıkarıp suyla buluştum git gide ölümüme yaklaşıyordum çok korkuyordum ama korkmanın sırası değildi benim savaşmam lazımdı ne kadar savaşacağımıda bilmiyordun gerçi ama hiç bir şeyin istediğim gibi gitmeyeceğini biliyordum kapını çalınmasıyla irkildim
"Kızım hadi çabuk çık daha hazırlanıcaksın az vaktimiz kaldı bizi almaya gelecekler"
"Tamam " suyu kapatıp havluya sarıldım odama geçtim ayarladığım üstümü giydim saçlarımı kuruladım başka yapacağım bi şey yoktu makyaj yapamazdım çünkü malzemem yoktu suratıma krem sürüp odadab çıktım
"Ben hazırım"
"Tamam kızım gelirler birazdan " salona geçip gelmelerini bekledim beş on dakka sonra korna sesi geldi kapıya çıktık Emre gelmişti onun bizi almaya gelmesi saçmaydı o kadar adamları vardı kendi neden geliyordu ki neyse banane ya babam direk ön koltuğa kuruldu annemle bizde arkaya geçtik
"Nasılsın ağam "
"İyiyim Mehmet bey siz"
"Bizde iyiyiz ağam "
"Ağam demenize gerek yok yaşça büyüksünüz benden"
"Olur mu ağam öyle şey"
"Olur "
"Peki"
Babamın ilk defa birine bu kadar saygı gösterdiğini görüyordum ve hayretler içersindeydim

Yolu izlemeye başladım aslında Mardin çok güzeldi ama insanları kötüydü bi töre uğruna herşeyi maffediyolardı ne kadar saçma
Gözüm bi anda dikiz aynasına kaydı karşımdaki adam bi bakışıyla bütün kızları etkileyecek bi karizmaya sahipti bence sert yüz hatları sert bakışları herşeeyiyle mühteşemdi resmen bi dakka ben ne diyorum ya Zümra kendine gel bu adam evli olduğu halda başka birisiyle evleniyo senin hayatını maffediyo etkilenemezsin sen ondan kurtulmak için bi yol araman lazım kendine gel geri kafamı yola çevirdim

Görkemli bir konağın önünde durdu kapıda adamlar vardı bu konakları dışardab görüp burda yaşamaya özenirdim küçükken ama şimdi burdan kaçasım var
"Geldik inebilirsiniz"
Arabadan indik kapıya doğru ilerledik kapı açıldı içerisi kalabalıktı bi nikah için fazla kalabalıktı içeri girdik geçen ki kız yanıma doğru geldi Emre'ye sarıldı çok güzel bi kızdı mavi gözleri bebeksi yüzü ve kısa saçları
"Hoşgeldiniz abi dayımlarda geldi sizleri görmek istiyolar"
"Tamam canım geliyoruz" demekki kardeşiydi umarım iyi anlaşırdık
"Beni takip et sesinide çıkarma" sadece kafa salladın sesi çok kalındı ve korkutucu yürümeye başladı bende peşinden yürüdüm adamlara selam vere vere balkona çıktı yine bi sürü insan vardı bi adamın yanına gitti
"Hosgeldiniz dayı"
"Hoşbulduk yiğenim yeni kız bu mu" yeni kız nedir ya Allah aşkına
Emre kafasını salladı
"Evet dayı Zümra " dedi ilk defa ismimi onu ağzındab duyunca bi tuğaf oldum
"İyi maşşallah "
"Oğlum hoşgeldin birazdan imam gelicek hazırlan hadi" Hüsne hanım beni görmezlikten geliyordu bu anlaya biliyordum ama neden neydi sanki ben büyük bi hata yapmışım gibi davranıyordu
Emre kolumdan tutup kenara çekti sıkı tutumuştu ve canım acımıştı o acıyla kolumu çektim
"Napıyosun bırak kolumu" söylediğime aldırış etmeden konulmaya başladı
"Çok konuşmada burdan yukatı çık sağda ilk oda da hazırlan Ayda orda sana yardımcı olur "
"Ayda kim? "
"Kardeşim hadi hızlı hareket et" sözünü bitirince dediği gibi merdivenleri çıktım uzun bi koridor vardı ve dört oda vardı sağdan ilk kapıya doğru yöneldim karşıda ki kapı açıldı bi kadın çıktı esmer kısa saçlı ve alımlı yanıma doğru geldi
"Demek biricik kumam sensin" ahh işte in çokta bundan korkuyordum ne cevap vericeğimden
"Malesef ben çok üzgünüm"
"Eminim öyledir varislerini veririsen çok daha iyi olur senin için ama veremezsen ya benim gibi olursun ya da baba evine geri döndüğün için ölürsün Emre'yi kızdırma derim " geri çıktığı odasına girdi bu neydi ki şimdi kapıyı açıp içeri girdim Ayda dediği gibi içerdeydi
"Gel yenge burda abdestini al baş örtünde burda başka bi şey istersen ben burdayım"
"Tamam teşekür ederim"
"Ne demek şey ben onlara yapmayın dedim ama beni dinlemediler üzgünüm "
"Bende hiç bi şey yapamadım "
"Her zaman elimden geldiğince destek olucam ben sana " içtenlikle gülümsedim
"Ben dışardayım seslenirsen gelirim " kafa salladım Ayda çıkınca odaya göz gezdirdim çok geniş bi odaydı banyo tuvalet içindeydi ve giyinme odası vardı genelde beyaz ve gri ağarlıklı tonlat vardı hoştu ve manzaraya bakan birde küçük balkonu en çok burayı beğenmiştim
Banyoya geçip abdestimi aldım baş örtümi taktım geri dışarı çıktım Ayda oturmuş telefonla oynuyordu beni görünce ayağa kalktı yanıma geldi
"Çok güzel olmuşsun yenge "
"Teşekür ederim"
"Hadi aşağı inelim imam gelmiş" kafa salladım aşağı indik misafir odası gibi bi yere masada imam Emre ve iki kişi oturuyordu sadece ben eksiktim Emrenin yanına ayrılmış yere oturdum

Nikah kıyılmıştı üstünden bi kaç saat geçti yavaş yavaş herkez kalkıyordu ve ben bir çok kişiyle tanışmıştım geneli beni beğeniyordu tek beğenmeyen Hüsne hanım ve oğluydu ha bi de kumam var tabi Allahım ben nasıl bi şeyin içine düştüm yarabbim sen bana yardım et
Artık kimse kalmamıştı babamda anneme baktı
"Hadi kalk gidelim" annemde kafasını salladı bende ayaklandım
"Sen nereye gelin hanım" Hüsne hanımın sert sesiyle irkildim birden
"Eve gidiyorum Hüsne hanım" iğrenç bir kahkaha attı
"Hiç bir yere gitmiyorsun sen "
"O ne demek baba hani düğüne daha vardı neden gidemiyorum ben"
"Kız bi de ikinci geline düğün mü yapıcaz bitti gitti artık bu evin gelinisin ona göre davran kocanı hoş tut bize bir erkek torun ver yoksa kapının önünde bulursun kendini" ne diyordu bu kadın annem ve babam hiç bi şey demeden kapıyo doğru yürüyolardı koşup annemin yanına gittim kolunu tutum
"Anne beni bırakma burda ben çok korkuyorum nolursun bırakma ya hani beni seviyodun sen sevmek bu mu anne beni terk ediyosun ben seninle gelmek istiyorum bırakma beni nolur" gözyaşlarım kendiliğinden akıyordu annemde ağlıyordu babamın gözünün içinde bir hüzün kırıntısı bile görmemiştim
"Hadi kocanın yanına git artık bitti onlar ne derse o olur " babam zaten paramparça olmuş kalbimi daha çok parçalıyordu annemin kolundan tutup dışarı çıkardı peşlerinden koştum ama adamlar beni tutu bağrıyordum ve ağlıyordum sadece ama duyan yoktu sanki hiç kimsenin kılı bile kıpırdamıyordu bu kadar vicdansız olabilir miydi bir insan ?
"Annneeee bırakmayın beni annee korkuyorum çok korkuyorum" sesim git gitgide kısılıyordu kapı suratıma kapatıldı kapı kapanınca adamlar beni bıraktı olduğum yere düştüm ağlıyordum sadece bi ebeveyn çocuğunu böyle bırakamaz bırakmamalı
Yerden kalkıp arkamı döndüm Hasan ağa, Hüsne hanım, Emre sadece izliyorlardı yüzlerinde bir mimik bile oynamıyordu bi tek Ayda ağlıyordu ben nasıö bir yere düştüm böyle Hüsne hanım yanıma gelip kolumdan tuttu
"Yeter bu kadar ağladığın şimdi odana gidip karılık görevini yapacaksın yürü" kolumdan tutup peşinden sürüklemeye başladı ayağım takıldı yere düştüm ama umrunda değildi sürüklemeye devam ediyordu vücudumun çizildiğini hissedebiliryordum
"Hüsne hanım lütfen bırakın canım acıyo bırak nolur"
"Anne bırak kızı anne dur duymuyo musun" Ayda kolundan tutup kaldırmaya çalışıyodu ama durmuyordu canım çok acıyodu bi anda konak sesle yankılandı resmen
"Annaa bırak kızı" Emre'nin sesiydi o anda kolumh bıraktı Ayda beni ayağa kaldırdı Emre'ye minnettar bi şekilde baktım
"Ayda odaya çıkar Zümra'yı" Ayda'nın yardımıyla odaya çıktım yatağa oturttu banyoya gidip ilk yardım çantasıbı getirdi bende üstümdeki elbiseyi çıkardım vücudum çizilmiş ve kanıyordu kolumda tırnak izi vardı Ayda biraz pansuman yaptı ama acısı geçmiyordu çok yanıyordu
"İyi misin biraz daha ben annem adına çok özür dilerim o hep böyle gaddar bi kadındı"
"Yanıyo sadece "
"Ama abim iyidir gerçekten umarım herşey düzelir "
"Umarım"
Kapı sertçe açıldı Emre içeri girdi üstümde sadece iç çamaşırı vardı hemen yanımdaki kıyafeti alıp üstüme geçirdim
"Ayda çık sen" Aydaya gitme dercesine baktım ama onunda yapacağı bi şey yoktu dışarı çıktı Emre arkasından kapıyı kitledi üstüme doğru yürümeye başladı
"Dur nolursun gelme zaten canım çok yanıyor yapma nolur"
"Üstündekini çıkar"
"Hayır git nolur ya da bırak ben gidiyim"
"Sana çıkar dedim" korkudan elbiseyi çıkardım üstüme geliyordu ben yatakta oturuyordum üstüne doğru eğilip öpmeye başladı koluyla tutup tamamen yatağa yatırdı
"Karşılık ver yoksa canın daha çok yanar"
"Hayır istemiyorum çekil üstümden bırakk çekill"
"Bi daha sakın bağarma" öpüşleriyle sesimi durdurdu vücudu vücuduma değdikçe canım daha çok yanıyordu ama onun umrunda değildi
Şimdi anlıyorum bu evde hiç bi şey yolunda gitmeyecekti hiç bir şey.........

Yorumlarda buluşalım.....