10.BÖLÜM: Hediye

350 26 46
                                    

Keyifli okumalar diliyoruz. ☀️

Bölüm şarkısı: Mithat Can Özer - Ateş Böceği

Zeynep

Yalan.. Annemin, çevremde haberdar olan herkesin beni oyalama yöntemi.

Bugüne kadar annem tarafından yeterince yalana maruz kaldım.

Daha demin, ya Melis doğru söylemişse? Ya Kerem bana yeterince dürüst olmayıp yalan söylemişse?

Zaten her şey daha çok yeni, alışma süreci geçiriyoruz. Bir de böyle sarsılırsam.. Kaldıramam.

Nasıl baktığımı bilmediğim bir şekilde Kerem'e bakmaya devam ettim. Kendi bakışlarımı göremiyordum ama onun bakışları, gerçekten bir sorun olduğunu ispatlar nitelikteydi.

Can ve Yağmur bizi yalnız bırakmak istedikleri için sanırım, sınıfa gittiler.

"Bir açıklama bekliyorum." dedim aynı bakışlarımla. Yutkundu.

"Güzelim, Melis'ten bahsediyoruz."

"Kerem, şu an Melis'ten bahsetmiyoruz. Senin bana yeterince dürüst olup olmadığın konusuna açıklık getirmeni istiyorum." yeniden yutkundu.

"Ben sana yalan söylemiyorum Zeynep."

"Konuşurken bakışlarını kaçırma o zaman!" çevresine bakıp yeniden bana döndü.

"Bize bakıyor herkes, yapma. Melis'in istediği bu zaten, ikimizin zıt düşmesi. İstediği şeyi eline vermek mi istiyorsun?"

Derin bir nefes aldım. Haklı. Maalesef ki haklı.

Melis denen saplantılı manyağın istediği şey de bu.

"Kerem.. Beni hemen sakinleştir, yoksa gidip Melis denen o kızın saçını başını yolup eline vereceğim!" güldü. Ensemden çekip alnımdan öptü. "Bu da sakinleştirdi aslında.."

"Zeynep, bak bana bir.." çenemden tutup başımı kaldırdı, gözlerimin içine baktı. "Ben seni asla üzecek bir şey yapmadım, yapmıyorum, yapmayacağım. Her şeyi sen gülümse diye yapacağım üstelik, tamam mı? Ama şunu bil ki, bazen benim bile gücümün yetmediği şeyler oluyor. Senin için onlara da katlanacağım."

"Ne demek bu?"

"İkimiz için savaşacağım. Önümüze ne engel çıkarsa çıksın, sadece ikimiz için. Bugüne dek sustum, içime gömdüm ama artık bizim için konuşacağım." gülümsedim.

Ben bu adamı çok seviyorum.

"Ben de bu yolda en büyük destekçi olacağım o zaman." o da gülümsedi. "Görmediğim, anlayamadığım her zaman için telafi edeceğim ve yanında olacağım."

Ders zilinin çaldığını duyunca yüzünü ekşitti.

"Hadi derse geçelim."

"Gideyim de cezamı çekeyim o zaman."

"Kereem."

"Mapus yata yata, dersler gire çıka bitermiş." dediğinde güldüm.

"Kereem, hadi."

"İyi dersler güzelim."

"İyi dersler."

~~~~

Öğleden önceki derslerin teneffüslerinde Kerem'i hiç görmedim. Daha doğrusu sınıftan çıkmadım, o da gelmedi.

Telefonumun titremesiyle elime aldım.

Kerem.

'Güzelim, benim acil bir işim çıktığı için öğleden sonra yokum. İstiyorsan çıkışta mekana gel, otururuz.'

KİRPİ GİBİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin