Hayal kuruyorsun. Büyüdüğünü, yetişkin bir birey olduğunu, olgunlaştığını.. Her şey senin için kusursuz ilerlemese de, o kusurların hayaline bulaşmasına izin vermiyorsun.
'Bu benim hayalim ve benim istediğim gibi olacak!' diyebiliyorsun. Hayalinde herkes mutlu, sağlıklı ve senin yanında.. Hayatından göçüp giden hiç kimse yok.
Özel gününde de yanında olduğunu düşünüyorsun gidenlerin, canın sıkkınken de..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ve ardından adeta buharlaşırcasına çekip gidiyor hayallerin..
Yıllarca kendimi hayal kuruyorum sanarken meğer kandırıyormuşum. Çünkü hayat bana hiçbir zaman hayalimi vermeyecekmiş.
Şu an karşımda bana öfkeyle bakan gözler, çocukken haylazlaştığım ağabeyime mi ait?
Değil.
Yere düştüğümde beni kaldıran, bir yanlışlık yaptığımda üzerini kapatan, kapatamadığında da 'Kerem hiçbir şey yapmadı ben yaptım' diyen..
Benim ağabeyim bu saydıklarımı yapan adamdı, karşımda öfkeyle bakan adam değil.
Benim ağabeyim sırtımı sıvazlayan adamdı, yoluma engeller koyan adam değil.
Doyasıya sarıldığımı hayal ettiğim yerde karşımda bi yabancı gibi duracak olan adam mı peki?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
