"သြား အခန္းထဲကထြက္"
"ထြက္ခ်င္ဘူး"
"ဘာ!"
"အာ……ထြက္မယ္လို႔ ဒါမဲ့ က်ေနာ္အျပင္ကေစာင့္ေနမွာေနာ္ ကိုကိုျပီးတဲ့အထိ"
"သေဘာပဲ"
အ့ံထြက္သြားမွ ပိုင္အဝတ္စားလဲလိုက္သည္။
ဘယ္လိုအူေၾကာင္ၾကားမွန္းမသိ။
ကိုယ့္အိမ္ကိုျပန္တာေတာင္ ေနာက္ကေနလိုက္လာသည္။
"အမေလးဗ်"
ပိုင္တံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ ပလက္လန္လဲက်လာသည့္အရူးေကာင္။
ၾကည့္ရတာ တံခါးမွီျပီးငိုက္ေနတာျဖစ္မည္။
ဘယ္တုန္းကမွ အေစာမထတဲ့လူက အေစာထေတာ့ ငိုက္တာေနမွာေပါ့။
"ကုိကိုျပီးျပီလား လာအိမ္ျပန္မနက္စာစားရေအာင္"
"မစားပါဘူး ငါ့အိမ္မွာငါစားမွာ"
"ဟာ…ကိုကိုကလဲ က်ေနာ္ါအိမ္ကလဲ ကိုကို႔အိမ္ပဲေလ"
"ဒါေပမဲ့ အခုငါကငါ့အိမ္မွာေလ"
"ဒါဆိုက်ေနာ္လဲ ဒီမွာစားမယ္"
"မစားရပါဘူး မင္းအိမ္မင္းျပန္စား
ငါ့အိမ္မွာ မင္းအတြက္ ပိုခ်က္မထားဘူး"
"ကုိကိုကလဲအဲ့လိုမလုပ္ပါနဲ႔
က်ေနာ္ကက်ေနာ့္ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔အတူတူစားခ်င္တာေပါ့လို႔"
"စကားအပိုေတြမေျပာနဲ႔
မ်က္ႏွာမသစ္ရေသးဘဲနဲ႔ ဘယ္သူမွမင္းကိုမေက်ြးဘူး"
"ဟီး……က်ေနာ္အေလာတၾကီးေျပးလာတာနဲ႔
မ်က္ႏွာမသစ္ခဲ့ရဘူး"
"သြား မက္းအိမ္ျပန္သစ္"
"သစ္စရာလား ကိုယ့္ေယာက်ာ္းအခန္းကို သြားသစ္မွာေပါ့"
"ေဟ့ေကာင္ မရဘူးေနာ္ ငါ့ပစၥည္းေတြတစ္ခုမွမထိနဲ႔"
"အဲ့ဒါဆို လူထိရမွာလားေျပာ"
"မထိရပါဘူး"
"ဟား…ဟား……မနက္စာျပင္ရင္းေစာင့္ေနေနာ္
က်ေနာ္မ်က္ႏွာသစ္ျပီးဆင္းလာခဲ့မယ္"
"ဘုရားသြားဆုေတာင္း"
ေလွကားတစ္ဝက္ေရာက္မွ အေပၚျပန္တက္သြားသည္။
ပိုင္ကေတာ့ ေမေမ့ကိုမနက္စာကူျပင္ေပးဖို႔ဆင္းခဲ့သည္။
Part 12
Comenzar desde el principio
