CHAPTER SEVENTEEN

325 15 5
                                    

CHAPTER SEVENTEEN


“TRUST me this time, Max.” Napahilamos sa mukha si Maxus dahil sa pagmamakaawa sakanya ni Zho. Humahagulgol na ito. “P-Please Max. Just give me another chance. H-Hindi ko kagustuhan ang lahat. They j-just force m-me to do it! T-they want me d-dead kapag hindi ako sumama sakanila!”

“Paano ako maniniwala sayo?” tanong niya. Naguguluhan na rin siya sa nararamdaman. Napaka sincere ng dalaga at hindi niya talaga ito nakikitaan na nagsisinungaling lang. “How can you prove it?”

Natahimik ang dalaga. Huminga ito ng malalim at pinakalma ang sarili. Tumingin ito sa mga mata niya habang tumutulo pa rin ang luha nito sa mga mata. Hindi ito kumukurap. Seconds after, hinubad nito ang sariling t-shirt kaya napasinghap nalang siya ng makita ang katawan nito. Punong puno ng latay at pasa ang katawan ng dalaga. May ilang sugat pa doon.

“I t-told you, they want me dead. Binugbog muna ako bago nila ako isinama s-sakanila.” Humagulgol muli ang dalaga. Tapos ay sunod nitong hinubad ang soot na pantalon. At doon na kumawala ang luha niya ng makitang mas maraming pasa at sugat na naroon. “I-It’s painful, M-max.”

“Sorry…” wala sa sariling niyakap niya ang dalaga. Naaawa siya rito. Mukhang nagsasabi nga ito ng totoo.

“C-can you trust me again?” humiwalay ang dalaga sa yakap at tinitigan siya sa mga mata. Tumango siya bilang tugon. Sumilay naman ang ngiti sa labi ng dalaga. “T-Thank you, Max.”

“How bad your bruises are?” he asked. Naaawa talaga siya sa dalaga. Naghahalo ang kulay ube at berde ang mga pasa, sa tingin palang ay alam niyang napakasakit ng mga iyon. Sa sandaling iyon ay nagalit siya sa taong kung sino man ang gumawa. “Who did this to you? Tell me, Zho. Ngayon din ay ipapa—”

“Shhhh. J-Just stop, Max. Mga pasa lang ito kaya kong tiisin ang lahat ng sakit sa katawan ko. Ang hindi ko kaya ay yung hindi kana naniniwala saakin.”

“I trust you, okay? Naniniwala na ako sayo.” Sagot niya. Bumaba ang tingin niya sa labi ng dalaga at agad niya iyong siniil ng halik. Sa mga halik na iyon ay kinalimutan niya ang mga masasakit na sinabi ni Zho noong gabing pinuntahan niya ito sa mga Fathons. “I love you, Zho. And I’m gonna kill that guy kung sino man ang bumugbog sayo.”

“I’m really sorry, Max.” Zho whispered tapos ay ipinagpatuloy nila ang paghahalikan. Punong puno ang halikang iyon ng pagmamahal at pananabik. Lumandas na rin ang mga haplos niya sa iba’t ibang parte ng katawan ng dalaga. “A-aw…Be c-careful…”

“Sorry.” Sagot niya. Masyado yata niyang nadidiinan ang pag pisil sa katawan nito. Nakalimutan niyang may mga pasa ang dalaga.

Dahan dahan niyang inihiga ang dalaga sa ibabaw ng kanyang kama. At maingat ang bawat pagdampi ng palad niya sa parte nito. Habang naghahalikan ay unti-unti niyang niyang tinanggal ang mga natitira pang saplot ng dalaga. Bumaba ang mga halik niya sa leeg ng dalaga. Namiss niya ito ng sobra. Habang pinapaliguan ng halik ang katawan ng dalaga ay napapatingin siya sa mga pasa.

***

A continues moans on Zholianna's lips. With the intensity of Maxus' kiss, she could hardly breathe with great pleasure. Especially when his kisses descended from her neck down to her breast and then to her stomach. Nalalasing siya sa mga halik ng binata.

Maxus is a damn good kisser!

Pinagmasdan ni Maxus ang kanyang katawan. Nakikitaan niya ito ng awa at pagnanasa sa kabila ng lahat. Tapos ay mabilis nitong hinubad ang soot na sando at boxer saka ito pumatong muli sakanya. He kissed her forehead tapos ay siniil muli siya ng halik sa mga labi. Bumaba ang mga halik nito hanggang sa maseselang parte niya.

STANFORD SERIES #3:ZHOLIANNA|R-18| COMPLETEDWhere stories live. Discover now