Make Me Believe (ASHLEY 4) ☑

Chapter 28

Ng matapos ang halos dalawang oras na hearing ay agad akong lumabas, hindi ko na hinintay pa si Rogue o si Kuya dahil gustong gusto ko ng makita si Light at ang anak ko. Pero hindi ko inaasahang may sasalubong sa aking mga tao para batuhin ako ng kung ano-ano, panay ang sangga ko gamit ang mga kamay ko, akmang ilalabas ko na ang baril na nasa bag ko ng may biglang humablot sa aking kamay, isang may edad na na babae, umiiyak ito habang puno ng hinanakit ang mga mata.

"Ang apo ko... katorse anyos palamang iyon, marami pa siyang mga pangarap, marami pa... bakit kailangan mo siyang patayin? Kung ano man ang nagawa niyang mali sa iyo ay sana nagpatawad ka nalang sapagkat bata lamang ang aking apo, wala ka na ba talagang awa sa iyong katawan? Wala ka na bang kaluluwang marunong makonsensya? Bakit kailangan mong gawin iyon sa apo ko.." pahigpit ng pahigpit ang hawak niya sa kamay habang palakas ng palakas ang hikbi niya.

I swallowed hard. How come I feel nothing? Totoo nga ba ang sinasabi ng taong ito? Na wala na akong kaluluwang marunong maawa?

"Lola!" Sigaw ng isang batang lalaki, ng magtama ang mga mata namin ay nanlaki ang mga mata niya saglit ko pa siyang nakitaan ng takot pero di gaya ng una ay napalitan ito ng galit at determinasyong lumaban.

"Apo wag kang lalapit sa amin-" pg-awat niya sana sa apo niyang ngayoy tumatakbo na palapit sa Amin, ngunit huli na ang lahat.

Nanlaki ang mga mata ko kasabay ng pagtigil ng aking hininga ng may nagpaputok ng baril. I felt a hot liquid coming out from my inside, but I was preoccupied by the sight of the old woman in front of me to even know where I was shot. Mabilis kong sinalo ang matandang pabagsak na sa lupa, napapikit ako sa sakit ng may maramdaman akong kirot sa bandang gilid ko. Sa panahon na iyon ay wala akong pakialam sa paligid, Nakatingin lang ako sa matanda habang nakikinig sa mga sinasabi niya, at di ko man lang namamalayang umiiyak na pala ako, her grandchild ran towards us and look at me with so much hatred, and before I knew what he was saying, everything went black.

"Lin... please wake up." A trembling voice said.

At kahit nakapikit ako ay ramdam na ramdam ko ang mainit niyang mga kamay na sakop ang kanan kong kamay, pati narin ang paminsan minsang pagdampi ng labi niya dito, gusto kong ibuka ang mga mata ko, pero sa tuwing naalala ko ang mga sinabi ng matanda ay parang gusto kong wag nalang bumangon. She's right. I don't have the rights to even breath because I am a demon. I killed too many people that even the government will issue me a death sentence.

"Please, wake up... baby please wake up."

But why do I feel like needing to wake up too? Hearing his voice that is filled with fear, begging and hearing his sobs makes me realize one thing, and it scares me. How could he possibly be the reason?

I heard the door opened and a seconds later it was slammed by someone, at kahit nakapikit ako ay alam kong nagalkad ang taong kararating lang sa lalaking nasa tabi ko, at ayon sa nararamdaman at naririnig ko ay kinwelyuhan niya ito dahilan para halos mabitawan ako ng lalaki, ang buong akala ko ay bibitawan na niya ang kamay ko pero mas hinihpitan pa niya ito.

"You jerk! How could you still face my daughter after you've done, huh?! You thick-faced bastard!"

"Dark!" My mom's voice filled the room, I heard her fast footsteps towards papa. "Tama na... Rogue please leave us, alam kong may rason ka pero hindi mo magugustuhan ang gagawin sayo ng asawa ko, maging ako ay gustong gusto ka naring saktan dahil sa ginawa mo sa naka namin pero makikinig ako sa rason mo, sa ngayon iwan mo muna kami." Pakikiusap ni mama kay Rogue.

Naramdaman kong nilingon ako ni Rogue at tinitigan saka unti-unting bumitaw sa kamay ko, Then a moment later I heard the door opened and closed. The moment I heard the door closed I  opened my eyes, sinalubong ako ng puting kisame at malabong imahe ni mama, but even its blurry, I know her eyes were teary, inangat ko ang kamay ko para mahawakan ang mukha niy, and I was right, nabasa ang ilang parte ng daliri ko ng lumapat ito sa pisnge ni mama.