ကိုကိုရဲ့ကလေးငယ် S2 [ Completed ]

❤ ကိုကိုရဲ႕ကေလးငယ္ ၃၂ ❤

ဂ်ဴးေလး လည္တိုင္ကိုႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ပြတ္ဆြဲကာ ခါးနားကလက္ေတြက ဇိုင္း ရင္ဘတ္နဲ႔ပို၍နီးကပ္ေအာင္ဆြဲကပ္ထားရင္းေျပာေနသည္ ။

ဇိုင္း ထိုသို႔လုပ္ေနေပမယ့္ မ်က္လံုးမဖြင့္ႏိုင္ေသး ... ဒီရက္ေတြမွာ ကေလးေလး နဲ႔ ခရီးထြက္ရဖို႔အတြက္ ႐ွိသမ်ွအလုပ္ေတြသိမ္းက်ံဳးလုပ္ထားရတာမို႔ အရမ္းပင္ပန္းကာ အိပ္ခ်င္ေနေသးသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ဒီကေလးငယ္ က သူ႔အနားမ႐ွိရင္ေတာ့ ဇိုင္း ဘယ္လိုမွ အိပ္လို႔ရမည္မဟုတ္ ။

ဂ်ဴးေလး သည္ သူ႔အားေရဘဝဲတစ္ေကာင္လို လက္ေတြကဖက္ထားၿပီး ေျခေထာက္ေတြကခြရက္အေနအထားဖက္တြယ္ထားတဲ့ ဇိုင္း ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရြင္သလို ဇိုင္း ခြၽဲေနတဲ့ပံုစံေၾကာင့္ ၾကည္ႏူးမိရျပန္သည္ ။ ဘာေၾကာင့္ဆို ကိုကိုႀကီး ဆိုတဲ့သူက ဒီလိုပံုစံကို ဂ်ဴးေလး ကလြဲၿပီး တျခားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မျပဳမႈတာေၾကာင့္ေလ ။

" ကိုကိုႀကီး အိပ္ခ်င္ေသးလား "

" အင္း အရမ္းပဲ .... ဘာလို႔လဲ ငယ္ ဗိုက္ဆာလုိ႔လား "

" မဆာပါဘူး .. ကိုကိုႀကီး အိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္ေလ .. ငယ္ ဘယ္မွမသြားေတာ့ဘူး "

" လိမ္မာတယ္ ႁပြတ္ .. အဲ့တာဆို ကိုယ္ခဏထပ္အိပ္မယ္ ငယ္ ဒီတိုင္းေလးပဲ ကိုယ့္အနားမွာေန .. "

" ဟုတ္ ... "

ဂ်ဴးေလး ဂတိေပးၿပီးသည္မွာ ဇိုင္း အိပ္ေနရင္းေတာင္ ေက်နပ္ျခင္းတို႔က ႏႈတ္ခမ္းမွာအျပံဳးတစ္ပြင့္ျဖင့္ ျဖစ္ေပၚသည္ ။

* ခ်စ္ၿပီးရင္း ခ်စ္မိေနေအာင္ လုပ္ေနေတာ့တာပဲကေလးေလးရယ္ *

အသက္႐ႈမွန္မွန္နဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားတဲ့ ဇိုင္း ဟာ သူ႔လက္ေတြ ေျခေထာက္ေတြကေတာ့ နည္းနည္းေလးေတာင္းေျပေလ်ွာ့သြားျခင္းမ႐ွိခဲ့ ။

" ခ်စ္တယ္ .. "

ထိုသို႔ေရရြတ္ကာ ဂ်ဴးေလး ကိုယ္တိုင္လဲ အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ႀကိဳးစားလိုက္ေတာ့သည္ ။
.
.
.
.
.
ေန႔လည္ေရာက္ေသာ္ ...... ။

ဇိုင္း တို႔ ျပန္ႏိုးလာေတာ့ ေန႔လည္ပင္ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ ။ ဒါ့ေပမယ့္ ဒီကြၽန္းရဲ႕ ရာသီဥတုက ေနလို႔ေကာင္းသည္ ။ ပင္လယ္နားနီးလို႔ထင္တယ္ ​ေန႔လည္ေရာက္လို႔ပူျပင္းတဲ့ေနမ႐ွိပဲ အံုမိႈင္းမိႈင္းေလးနဲ႔ တိုက္ခိုက္လာတဲ့ေလက လတ္ဆတ္ကာသန္႔႐ွင္းသည္ ။