SILA

3 . BÖLÜM

Bir kadını ortadan ikiye böl
yarısı annedir,
yarısı çocuk,
yarısı sevgili
yarısı aşk

duyanlar bunu bilmez,
görenler anlamaz bunu
yarısı rivayettir,
yarısı gece.

Cemal Süreya

...........

_"Sana öyle şeyler yapacağım ki ölmek için ayaklarıma kapanacaksın. "

Kenanın söylediği şeyle hızla ellerinden kurtulup karşısına geçtim.

_"Bana daha ne yapabilirsin ki? Bana dün gece burada yaptıklarından daha kötü ne yapabilirsin söylesene?"

Yatağı işaret ederek söylediklerimden sonra bakışları nefretle bana döndü.

Hızımı kesmeden devam ettim.

_"Bende en az senin kadar mecbur bırakıldım bu evliliğe. Sadece bana bedel ödetemezsin ,anlıyor musun? "

Sözlerimden sonra her an bana saldıracak gibi duruyordu ama korkmamalıydım.

Güçlü durmalıydım.

_"Nefretim o kadar büyük ki bunu kelimelere dahi dökemem.  Senin o puşt ağabeyine de sana da kardeşim demeye utandığım kadına da hayatı zindan edeceğim."

Boynunda beliren damarlarla daha da çok sinirlendiğini anladım.

Sinirle gözlerini sıkıca kapatı bir süre .Kendini kontrol etmeye çalışıyor gibiydi ama sonra ne olduysa birden gözlerini açıp hırsla bağırmaya başladı.

_"HAYATIMIN İÇİNE ETTİNİZ ULANNNN. "

Bağırarak söyledikleriyle yerimden sıçradım ama susmayacaktım,susarsam kendime ihanet etmiş olacaktım. Hem benim ne suçum vardı ki?

_"Sen kendi hayatının içine ettin. Ağabeyim dürüstçe karşına çıkıp kardeşini sevdiğini söyledi. Eğer sen onları biraz olsun anlamaya çalışsa..."

Lafımı bölen sağ yanağıma inen sert tokattı. Yediğim tokatla sert bir şekilde yere düşmüştüm.

Yediğim tokatla dudağımın kanadığını aldığım metalik taddan anladım.

Az önce bana atığı tokadın etkisinden daha çıkamamışken hızla bana doğru gelip saçlarıma elini doladı.

Eline doladığı saçlarımı yukarı doğru çekince ağzımdan acı dolu bir çığlık koptu.

Canım çok yanıyordu.

Kenanın bir eli saçımdayken boştaki eliyle de sıkıca çenemi tutup beni sarsmaya başladı.

Daha fazla kendimi tutamayıp  kendime verdiğim sözü unutarak hıçkırarak ağlamaya başladım .

Gördüğüm muamele gururuma dokunuyordu.
Biz fakir bir aileydik ama buna rağmen hep mutlu bir aile olmuştuk çünkü paranın mutluluk getirdiğine inanan insanlardan değildik.

Az şeyle çok yaşayanlardandık. Hem ben hem ağabeyim anne ve babamın sevgisinden sonuna kadar faydalanmıştık. Annemde babam gibiydi ama onun ara sıra terliklerini yemişliğimiz vardı ancak babam annemin aksine ne bana ne ağabeyime el dahi kaldırmamıştı.

Şu ana kadar hayatımdaki iki erkekten de en ufak bir şiddet görememişken şimdi kocam dediğim adamdan suçsuz olmama rağmen gördüğüm bu muamele kanıma dokunuyordu.

Ufakta olsa bir merhamet kırıntısı bulmak umuduyla gözlerimi Kenana çevirdim ama nafileydi çünkü gözlerinde gördüğüm saf nefretti.

_"SENİ ÖLDÜRÜRÜM.YEMİN EDERİM SENİ ÖLDÜRÜR ARKAMA BİLE BAKMAM. "