17.BÖLÜM

9.6K 245 64
                                    




Yavaşça yatak odasına ilerledim

Yatak odasının kapısını açmam ile gördüğüm manzara kalbime acı dolu bir sızı bıraktı .

Yatağın üzerinde gördüğüm kanlı gömlek nefesimi kesmeye yetmişti.

Bir süre hareketsizce odanın kapısında öylece dikildim . Böyle durumlarda insan ne yapacağını bilemiyormuş doğrusu.

Yavaş adımlarla odaya girince zemine damlamış kanlar, duyduğum endişe yerine inanılmaz bir korku da eklemişti.

Gözlerim çoktan dolmuştu bile. Ben böyle olsun istememiştim ki

Yatağın üzerindeki kanlı gömleği elime alıp dolan gözlerimle incelemeye çalıştım.

Gömlek resmen kana bulanmıştı.

Elime bulaşan kan ile gömleği hızla elimden yere attım.

Ne yapacağımı bilmeden odada gözlerimi gezdirdim.  Kenan burda yoktu.

Telaşla odadan tam çıkmıştım ki yan odada gelen su sesiyle hızla odanın kapısını açıp içeri girdim .

Gördüğüm Kenanla zaman kaybetmeden hızla ona doğru ilerledim.

Bana şaşkın gözlerle bakan adamı yok sayarak var gücümle yanağına sert bir tokat attım.

Kenanın yana kayan,el izimin çıktığı yanağına indirdim gözlerimi.

Dişlerimi o kadar çok sıkıyordum ki çene kemiklerim acımaya başlamıştı.

_"Ne hakla?"

Şaşkın gözlerle bana bakan Kenanı umursamadan çıplak göğüsünden onu hızla ittim.
Kenanın boşluğuna denk gelmiş olacakki geriye doğru sendeledi.

Geniş duş kabininde onu itmemle bende tam olarak suyun altına girivermiştim.

_"Söyle ne hakla bana bunları yaşatıyorsun. SÖYLESENEE"

Kenana vurmak için kaldırdığim el Kenan tarafindan hızla engelendi.

Sıktığı çenesi ve burnundan aldığı sert nefeslerle fazlasıyla sinirli görünüyordu.

Sertçe beni duvara itmesiyle canım acımıştı ama bu şu an umursadığım son şey bile olamazdı.

Ne üzerimizden akıp  giden su ne de bulunduğumuz durum ikimizinde umurunda değildi.

_"Ne yapmışım söyle de bileyim."

Sinirle kurduğu cümleyle alayla göz devirdim.

Sinirle bir kahkaha koptu dudaklarımdan.

_"Ne yapmışsın öyle mi? Ne yapmışsın?"

Kenanı hızla itip karşısına geçtim

_"BANA YAŞATIĞIN BUNCA ŞEYDEN SONRA HİÇBİR ŞEY OLMAMIŞ GİBİ HER ŞEYI UNUTUP KOLARINA KOŞMAMI İSTİYORSUN.  YAPTIĞIN HER ŞEYİ ,HAKARETLERİNİ, DAYAKLARINI UNUTUP KOLARINA KOŞMAMI İSTİYORSUN VE BEN BUNU YAPAMAYACAĞIMI SÖYLEYİNCE ORTALIKTAN BİR ÇOCUK GİBİ KAYBOLUP BANA VİCDAN AZABI YAŞATIYORSUN. "

Yüzümden akan yaşları  hızla silip sinirle devam ettim.

_"Sen benim nelerle mücadele etiğimi biliyor musun? Söylee?  Hiç bir halt bildiğin yok senin çünkü senin her şeyin sahte ve yalan. Tıpkı sevgin gibi. Bana beni sevdiğini söylüyorsun ama yine en çok acıyı bana yaşatan sensin. "

SILAWhere stories live. Discover now