•E23•

151 14 0
                                    

Kardeş olmak için kan bağına gerek yoktu, neden mi? Ben yetimhanede büyümüş olabilirim ama ailem olmadığı anlamına gelmez dimi? Kardeşlerimi çok seviyorum... Aşklarım, ballarım, narlarım kısacası özüm onlar benim. Çağla, Emine, Şevval...

Uyandığımda yatağımdaydım. Çağatay demek ki beni taşımıştı. Kahvaltı için indik. Çağatay anne ve babası aynı masadaydı. Özel masa da yani. Biz ise bizim için hazırlanmış masadaydık. Çağatay uzun uzun bana baktı. Bende ona baktım gülümseyerek. Önüne döndü. Sorun mu vardı acaba? Doydum. "Ben odaya çıkıyorum", dedim. Osman "Tabağın daha bitmedi", dedi. "Tabağımı bitirdiğim için zaten 150 kiloydum. Dikkat etmem gerek. Lavin kadar yedikçe kilo almayanlardan değilim", dedim. Lavin "İltifat olarak sayıyorum".dedi. Gülümseyerek Lavin'in yanağından makas aldım. Odaya çıktım. Üstüme beyaz hırka alıp bahçeye çıktım. Bugün hava serindi ve esiyordu. Akşam yağmur yağacak gibi hava vardı. Ormanımsı ağaçların sık olduğu bölgeye geçtim. Eğitim yavaş yavaş bitiyordu. Hala daha hızlı şarjör boşaltamıyorum. Çınar ağacına yaslandım. Gözlerimi kapattım. Esen rüzgarla saçlarımın uçmasına izin verdim. Huzurlu olduğum anlardan biri daha. Saçlarımı rüzgarda esmesine izin veriyordum. Çok hoşuma gidiyordu. Hırkanın önünü kapatıp kapşonu kafama geçirdim. Yağmur aniden yağmaya başladı. Çınar ağacı sayesinde ıslanmıyordum. Fakat toprak ıslanıyordu. Ayağa kalkıp yağmuru izlemeye başladım. İstikametini kaybetmekten düz şekilde yağıyordu. Su sayesinde bitkiler, hayvanlar, Dünya canlanıyordu. Gözlerimi kapattım. Yağmurun sesi ile huzur doluyordum. Gözlerimi açtığım da korku ile geri çekildim. Çağatay karşımda durmuş beni izliyordu. "Seslenseydin keşke". Çağatay "Özür dilerim, sevgilim", dedi. 'Sevgilim', kelimesini bastırarak söylemişti. Bir şey ima etmeye mi çalışıyordu? "Noldu?". Çağatay "Babam bu sabah bana dedi ki 'sevgilin kaçmaya çalışıyordu, yakaladık',dedi. Doğru mu?", dedi. "Evet doğru", dedim. Çağatay "Neden kaçmaya çalıştın?",dedi. "Kardeşlerimi özledim",dedim bir damla yaş düşerken. Çağatay yaşı sildi. "Tek sen değil. Çoğu kişi sevdiklerini özledi, Balca'm", dedi. Biliyorum. Herkes özledi. "Burda olmak istemedim. Bunu ben seçmedim yada karar vermedim", dedim. "Biliyorum", dedi. "O ZAMAN BEN NEDEN BURDAYIM ÇAĞATAY?",dedim. Sinirlerim bozulmuştu. "Öyle gerekli",dedi. "Neden öyle gerekli? Hayır sebebi ne?". "Ben", dedi.

BELA (Bozuntusu)Where stories live. Discover now