Make Me Believe (ASHLEY 4) ☑

Chapter 21

"I love you so much, ty." I heard him whisper and god knows how it breaks my heart. He sounded tired and broken. How come that a man like him exist? A man who love someone so much but that someone can't even love him equally?

My heart aches, I made him exist. I hurted him. I know he is there but I still choose other man than him. I made him cry, the almighty, Merciless, and dangerous Paul is crying because of me. And Its not something I could be proud of, it is something I am ashamed of. Because I don't deserve his tears, I don't deserve his love at all. I wanted to say sorry, but I know its the least he wanted to hear, I know how painful it is to hear someone say sorry because he/she can't love you back.

Matapos ang isang oras ay saka pa siya kumalma, kaya imbes na matulog at magpahinga ay umupo ako sa tabi niya. Walang nagsalita, pareho lang kaming nakatingin sa nakahigang si Rogue, panay ang sulyap ko kay paul na nakatulala lang pero mukhang malalim ang iniisip. Ilang sandali pa bago siya nagsalita.

"Kailan ang kasal?" Namamaos niyang tanong.

I don't want to hurt him more, but... "Hindi ko pa alam, before the accident happened, he was planning to talk to my parents about our relationship and our wedding, pero inatake kami ng Blue Dragons, so this bullshit happens. "

Hindi pa siya kumibo pero kalaunan ay tumango tango din siya. "When did he propose?"

Hindi ako sumagot. Maski kasi ako ay di alam ang sagot, sobrang bilis kasi ng mga pangyayari, matapos ng dinner namin, may nangyari sa amin, then after that he threatened me to marry him or he'll sue me, and then so on. Hindi man lang kami napagbigyan na magkaroon ng date na parang normal lang na mga tao.

He cleard his throat. "You should rest now. It's... it's not good for your baby to stay up late."

Wala sa sariling napahawak ako sa tyan ko. Bigla nalang ay nag-init ang sulok ng mga mata ko habang nakatingin sa kay Rogue. "Yeah, your right." Tumayo ako at huminga muna ng malalim saka tiningnan si Paul na halatang bagong iyak. "I'll sleep now, paul. Thank you and always remember that, It's not just me, may iba pa. Night." Sabi ko at umalis na.

Before I close the door I saw how Paul bite his lowe lip and cry again. I want to stay and comfort him but seeing him like that breaks me too, kaya imbes na pumasok ulit ay sinara ko nalang ang pinto at pumunta na sa kwarto ko, ang katabing kwarto ni Rogue.

Maaga akong nagising dahil sa tawag galing kay kuya, he told me that Light got shot and is now on coma, ang masama pa ay involve si byre sa kalagayan ni Light. Byre Gee Cerera, she is my brother's woman, the girl he is crazy for. Hindi ko maiwasang magalit ng kunti para sa pulis na si Byre, she fooled my brother? That's not acceptable,  alam kong tanga ang kapatid ko at sinakyan pa talaga niya ang panloloko sa kaniya ni Byre. Pero pinaintindi sa akin ni kuya ang lahat, that Byre is just forced by her father.

Medyo nakahinga ako ng maluwag ng sabihin sa akin ni Lyean na hindi naman ako dapat mag-alala masyado dahil lumalaban naman ang kapatid ko, a part of me don't want to believe it dahil mukhang sinasabi lang iyon ni lyean para di ako mag-alala.

"Goodmorning. " nakangiting bati ko kay paul na kakalabas lang sa kwarto ni Rogue. Ako naman ay kakalabas lang din sa kwarto ko at papunta na sa kwartong nilabasan ni Paul.

Ngumiti naman pabalik si paul sa akin na siyang ikinasaya ko. "Morning, ty."

He gave me a quick kiss on my cheek bago niya sinabi sa aking magkakape muna siya, I told him to take rest at ako na muna ang bahala kay Rogue, ayaw niya sana pero pinilit ko siya kaya um-oo din siya kalaunan.

"Morning Rogue." Bati ko sa kay Rogue at hinalikan siya sa noo. "Tapos na akong uminom ng gatas, I also ate breakfast na, dati naman hindi ako kumakain ng agahan pero ngayon ang bilis kong magutom, matakaw baby natin eh." Kwento ko sa kaniya.

Nagpatuloy lang ako sa pagkwento ng kahit na ano sa kaniya,  somehow I feel relieved, na kahit na wala siyang malay ang mahalaga nasa tabi ko siya, nakikita at nakaka-usap ng kahit ganito, I can still feel the sadness but everytime That I remember about our baby, ay nabibigyan ako ng pag-asa at kakaibang saya.

"Light got shot, pareho na kayong nacoma." Parang batang sumbong ko sa kaniya. "But, I know both of you are strong, baka nga sabay kayong magising eh." Ngumiti ako saka hinaplos ang pisnge niya. "I love you, Rogue.."

--

"Class dismissed." Pag-anunsyo ni Rogue ng magbell na hudyat na tapos na ang klase, kaya nagsilabasan na ang lahat para sa recess.

Ininat ko naman ang mga kamay ko dahil sa pagod. Ako kasi ang pinabasa niya sa whole chapter ng isang kwento patungkol sa isang scientist na nakadiskobre ng magnet. Nagliligpit ako ng mga gamit ko ng bigla niya akong lapitan, di pa man ako nakakaangat ng tingin sa kaniya ay agad na niya akong masuyong niyakap. Di ko naman mapigilan ang mapangiti dahil sa inaakto niya.

"Sorry, napagod ka dahil pinabasa kita." Malambing niyang sabi sa akin.

Saglit ko pang inamoy ang mabango niyang kwelyo bago siya Pabirong  hinampas sa likod . "Eh bakit ba kasi ako pinabasa mo? Alam mo namang tamad ako eh." Kunwaring tampo ko.

"Well.."

"Well what?"

"Your so cute when your reading."

Nakaramdam naman ako ng munting kilig. "Hindi ako aso, kaya hindi ako cute."

Inangat niya ang mukha niya para makita ang mukha ko pero nanatili parin siyang nakayakap sa akin. "Your my baby and your the cutest."

Mabilis na nagwala ang puso ko dahil sa sinabi niya. He never fails to make me feel this way everytime.

"Tsk." Napa-irap nalang ako at di na napigilang mapangiti.

He smiled at me before gaving me a peck on my lips. "Lin.."

"Hmm?"

"I love you."

My heart skips its beat when I heard him say that.  Ngayon lang kasi niya iyon sinabi sa akin, kaya di ko mapigilang maging ganito. Umawang ang bibig ko habang gulat siyang tiningnan.

Mahina naman siyang natawa dahil sa reaksyon ko. Masuyo niya akong hinalikan sa noo, ngumiti siya sa akin ng napakatamis habang buong pusong tiningnan ako diretso sa mga mata at sinabi ulit ang mga katagang iyon.

"I love you, Beauty Lin Ashley. Can you promise to love me no matter what?"

From that day I heard him say those words I made a decision. I will love him whatever it takes... Whatever I need to sacrifice.  Even if it means hurting, pain, and death. Kaya nga nung araw na lubusan akong nasaktan dahil sa kaniya ay di kailanman nawala ang pagmamahal ko para sa kaniya hanggang ngayon. Because I promised, That I will love him no matter what.

"I Promise."

___________________________________________

#KawawangPaul.

Don't forget to:
✔Vote
✔Share
✔Comment and ;
✔Follow

P.S (Pahabol ni Sexy)- Pwede bang mag-apply bilang kapatid ni eury? Pramis, mamahalin ko ang triplets ng buong puso, as in silang lahat, isasali ko pa papa nila eh.

Itutuloy pa...