MUTSUZ SON

Yeşile...

Aşkın en temiz hali bence lise. Gerçi onu da kirlettiler olsun yine de kötünün iyisi sayılır...

Ahmet lise üçüncü sınıftaydı. Ona sorarsanız sadece mezun olmak için gidiyordu okula zaten üçüncü sınıfa kadar zar zor gelmişti. Kendini aşka adamış biri olarak sayılabilirdi her hafta yeni bir sevgilisinin olmasını aşktan sayarsak tabiki... Fakat bir kız vardı ki onun karşısına çıkıp konuşamıyordu. Bizim aşk adamı kızı görünce lâl oluyordu. Ağzı iyi laf yapardı aslında fakat o kız başkaydı onun için. Aynı okuldalardı kız Ahmet'in bir alt sınıfındaydı. Öğle araları, tenefüsler, her boş vakitlerinde camdan birbirlerine bakıyorlardı. Aralarında bir şey olduğu o kadar belliydi ki ama ikisinde konuşacak cesareti bulamıyordu. Bu arada Ahmet'e göre kızın adı "yeşil"di. Çünkü Ahmet'in isimlerle işi yoktu. Kızında ela olan gözleri -Ahmet'e göre yeşil- Ahmet'in çok etkilemişti. Yani Ahmet için yeşildi o. Bende Ahmet'in kırmamak için yeşil diye devam etmek istiyorum hikâyeye.

Günler geçtikçe aralarındaki bağ daha da kuvvetleniyordu. Fakat ikisininde hala konuşmaya cesareti yoktu. Ahmet sosyal medya denen aslında konuşmak için son çare olan o yolu denedi. Konuştular hatta Ahmet bir buluşma ayarlamaya bile çalıştı. Hala yüz yüze konuşamıyorlardı. Bizim sözde aşk adamının önünde çok seçenek olduğundan başka kızlara meyletmişti. Buda haliyle yeşilin kalbini kırmıştı ama Ahmet bunun farkında değildi. Sene sonu iyice yaklaşmıştı. Ahmet'in notları pek iç açıcı değildi. Aşk adamı olmasından dolayı dersleriyle pek ilgilenemiyordu. Sınıfta kalacaktı fakat bu onun çokta umrunda değildi. Haliyle sınıfta kaldı. Seneye tekrar üçüncü sınıfı okuyacaktı. Bütün yazını uyuyarak ve bilgisayar başında saatlerce oturarak geçirirdi Ahmet. Bu yüzden yaz onun için çabuk geçerdi. Yine öyle olmuştu. Okul açılmıştı ve Ahmet tekrar üçüncü sınıfı okuyacaktı. Sınıfa girdiğinde karşısında yeşili gördü. Ufak bir şok atlattıktan sonra aynı sınıfta olduklarını farketti. Arkada bir köşeye geçti yeşili en güzel gören yere.

Ahmet arkadaşlarının üst sınıfta olması ve yeşille ayni sınıfta olmasının şokunu yaklaşık bir ay sonra atlattı. Bu bir ay boyunca sürekli okulunu değiştirmeye çalıştı. Ama hep önüne bir engel çıktı. Sanki kader bu okulda kalması için elinden geleni yapıyordu. Öyle de oldu. Ahmet iki sene boyunca yeşille birlikte okuyacaktı. Haftada beş gün günde yedi saat onu görücekti. Ahmet'in yeşille konuşacak yüzü yoktu. Hem kırdığı kalbin farkındaydı hemde utangaçlığını bir türlü yenemiyordu. Ahmet'te aşk adamlığına ara vermiş gibiydi artik eskisi kadar çok sevgilisi olmuyordu olsa da hep bir şey eksik gidiyordu. Okuldan soyutlamıştı kendini sadece bir defter ve bir kalem götürüyordu. Bir gün aynı sınıftan bir çocukla yeşilin sevgili olduğunu öğrendim. O gün hiçbir zaman açmadığım defteri açtım ve yeşil döküldü kalemimden. Sürekli şiirler yazıyordum. Tek amacım yeşilin beni farketmesiydi.