Mixed up worlds 3; Secrets (Nederlands) {💯%}

22. Wat nu weer?

Mal pov:
Die middag liep ik door het museum van Auradon.
Het standbeeld van Malificent daar was het enige dat me nog echt een beetje met mijn moeder verbond.
"Hey mam... Dit is vast raar... Maar het spijt me voor alles. Ik wilde gewoon het Auradon leven als VK ontdekken en leven. Het was zoveel beter dan op het eiland..."
Mijn moeders beeld had ineens groen gloeiende ogen.
Dat had ze net nog niet...
"Oh Mal... Je kunt het goed maken... Je bent krachtig genoeg..."
"Mam?!"
"Wees verrot tot op het bot... Alleen dan kun je me terug halen..."
"Maar..."
Ik zuchtte.
"Look at you, look at me. I don't know who to be. Mother... Is it wrong, is it right? To be a thief in the night... Mother... Tell me what to do..."
Ik zuchtte.
"Nee, doe ook maar niet..."
"Mal..." en ik keek mijn moeders beeld weer aan.
"Dit is niet echt..."
"Vindt Ursula en de Duistere koningin... Zij kunnen je helpen..."
"Wat-?!"
"Mal? Ben je hier?"
Ik keek verschrikt om.
Harry liep naar me toe.
Ik keek weer naar mijn moeder maar het beeld was weer normaal.
"Alles oké?" vroeg Harry.
"Ja..."
"Zeker?"
"Nee... Het was net of het beeld tot leven kwam... Of ze met me praatte..."
"Oké... Waarover?"
"Ze..."
Ik schudde mijn hoofd.
"Laat maar. Ik beeldde het me vast in..."
"Oké?" zei Harry vragend.
"Maak je niet druk."

Maar die avond gebeurde het weer.
Maar dan anders.
"Mal..."
Ik zat in mijn kamer (de kamer van Harry en mij🙂) en keek om me heen.
"Wat...?"
Maar toen ik in de spiegel keek zag ik Malificent en niet mezelf.
"Evil like me... Evil like me..." zei ze.
"Nee! Niks Evil!"
Ik rende naar buiten maar overal waar ik keek zag ik haar.
Dit moest stoppen en wel nu.

Zed pov:
Ik had de rest van de dag nog niet met mijn vader of met mijn zusje gepraat. Ik moest eerst iets belangrijkers doen.

Bij de wolven den keken alle wolven, behalve Wynter en Wyatt me woest aan.
"Hou je in." zei Wyatt en de wolven keken weg.
"Het spijt me nog steeds van je zus..." zei ik.
"Het is niet jouw schuld..."
"Zo komt het anders wel over."
"Willa en Gil stierven. Omdat ze de rest wilden helpen. Ze hebben de rest, met ons mee gerekend, gered." zei Wynter.
"Ik weet dat zombies en wolven een geschiedenis hebben. Waaronder vechten en zo. Maar dat brengt Willa niet terug bij ons. Of Gil bij de mensen van Auradon! Denk daar eens aan!" ging Wynter verder.
Ik keek haar verbluft aan.
"Dat was..."
"...echte alfa praat." vulde Wyatt aan.
"Ik zei gewoon wat ik dacht..."
"En je hebt gelijk."
Wynter grinnikte.
"Ik moet gaan..." mompelde ik.
Ik moest wel met mijn vader en Zoey gaan praten. Anders werd het nog erger...

Het was al donker toen ik thuis kwam en Zoey was waarschijnlijk al naar bed.
"Hey pap..." mompelde ik toen ik de kamer binnen kwam.

Skye pov:
Ik was net terug bij het Haak huis toen ik Harry hoorde.
"Skye! Heb je Mal gezien?"
"Ook hallo? Ze was bij het vervallen blauwe kasteel verderop het eiland, hoezo?"
"Wat doet ze daar nou?"
"Wat is daar dan?"
"Duistere koningin's kasteel. Evie's moeder. Samen met Ursula is Duistere koningin daar vaak. Als Mal daar is gaat dat niet goed..."
"Oké en dit keer even met uitleg?"
"Toen de barrière verbroken werd, waren er 5 schurken die niet van het wiland af gingen, hoewel Malificent kon niet echt weg aangezien ze nog een hagedis in een kooi was..."
"De andere vier waren zeker Cruella, Jafar, Duistere koningin en Ursula?"
"Ja. Ursula toverde Malificent weer normaal en samen met Duistere koningin vormden die drie het trio van het kwaad."
"Dus nu Malificent weg is zijn die twee waarschijnlijk kwaaier dan ooit..."
"Mal weet vast wel wat ze doet."
"Maar er klopt iets niet."
"Harry relax. Je moet mensen vertrouwen. In plaats van altijd zeggen dat er iets misgaat ofzo."
"Maar dat is toch zo?"
Ik sloeg mijn hand voor mijn hoofd.
"Jij bent echt verschrikkelijk."
"Kom gewoon mee."
Ik keek hem droog aan.
"Alsjeblieft, Skye?"
Ik zuchtte.
"Best. Maar je zult zien dat er niks aan de hand is."