Mixed up worlds 3; Secrets (Nederlands) {💯%}

21. Inpakken

Mal pov:
De volgende ochtend was heel erg chaos. Iedereen die weer naar Seabrook of de north star zou gaan, waren druk aan het inpakken omdat ze morgen weg zouden gaan.
K ben benieuwd wanneer we elkaar weer zien... Het is niet alsof de steden dicht bij elkaar liggen ofzo dus ja...
Maar vandaag mocht Hades het ziekenhuis uit en ik zou naar hem toe/met hem mee gaan.

"Hey pap!" zei ik vrolijk toen ik hem het ziekenhuis uit zag lopen.
"Hey Mal."
"Hoe voel jij je?"
"Beter dan eerst. Dat gif was echt typisch Malificent gif."
"Hoe bedoel je?"
"Draken gif."
"Oh..."
"Maar hoe is het gegaan? Is Malificent weer een hagedis?"
"Nee... Ze is weg."
"Weg?"
"Ja. Weg."
Ik weigerde om het verder uit te leggen en hij vroeg niet verder.
"Sorry dat ik je bruiloft met Harry heb gemist."
"Dat geeft niet. Daar kon jij niks aan doen."
"Dan nog."
"Pap, maak je niet druk. Het geeft niet. Ik snap dat je bij zoiets had willen zijn... Maar dat ging jammer genoeg even niet."
"Ja, dankzij Malificent. De eerst volgende keer dat ik haar zie-"
"Pap, je zult haar niet zien. Ze is weg, voor altijd..."
"Hoe dat?"
"Niet belangrijk."

Dus even later zat ik weer in mijn woonkamer.
Nog precies 1 week en dan had ik de eerste echo van de kleine.
Ik was nog steeds nerveus... Wat als het feit dat ik versteend was wel schade had aangericht...
Ik zuchtte en keek naar buiten.
Zoey zat weer achter haar hond aan te vangen, wat een verrassing.
Logisch dat Zed er gek van werd.

Zed pov:
Dit was nu al de zoveelste keer dat zoey haar hond kwijt was.
Ik propte mijn spullen in mijn koffer en zette hem aan de kant.
Zoey kon haar eigen spullen maar doen. Ik ben ook niet gek.

Ik liep naar buiten.
Auradon was zoveel anders dan Seabrook...
Het bleef gek dat jij je vrienden maar een bepaalde periode zag en ook gewoon zo ver bij elkaar vandaan woont.
Eigenlijk best gek dat we zonder Evertown elkaar nooit ontmoet hadden...

De volgende ochtend zouden wij van Seabrook het eerste weggaan.
Skye omhelsde me.
"Ik ga je missen."
"We zien elkaar snel weer Skye. Geloof me."
"Doe ik ook."
Ik kuste haar en ze lachte.
Toen gingen wij weg.

Thuis keek mijn vader van mij naar Zoey.
"Dus hoe was het in Auradon?"
"We vochten tegen Uma die in de macht was van een duistere mug en later tegen de moeder van Mal, die ook super slecht was. Gil en Willa zijn dood!" zei Zoey en ik beet op mijn lip.
"Moest je dat nu echt zeggen, Zoey?"
"Pap vroeg het toch?"
Ik zuchtte en Zoey werd naar boven gestuurd.
Mijn vader keek me boos aan.
"Serieus? Schurken en vechten?"
"Niet lullig bedoeld maar Mal, Evie, Jay, Carlos, Uma, Harry en Cj zijn schurken kinderen. En Skye blijkbaar ook... Gil was ook een VK maar hij hielp ons en stierf. VK of schurk betekend niet dat ze nog steeds slecht zijn."
"Zed, je hebt je zusje in gevaar gebracht."
"En nu is het mijn schuld?!"
"Jij zou op haar letten!"
"Op haar. Niet op vervloekte muggen of een schurk die een hagedis had moeten zijn."
"En de alfa van de wolven die dood is, serieus? Dat wordt oorlog."
"Nee, Wyatt weet wat er gebeurde. Hij is de nieuwe alfa en hij zorgt ervoor dat alles goed komt."
"Dus iemand anders ruimt jouw troep op."
"Zeg je nu dat Willa's dood mijn sculd is?"
"Nee."
"Zo komt het anders wel over!"
"Zed-"
"Nee laat maar."
Boos liep ik naar buiten.
'Fijn thuis komen' , geloof je het zelf?!

Skye pov:
Josh stond voor me.
"Zeker weten dat je niet mee terug gaat?"
"Je red het wel zonder mij."
"Van de stad naar het platteland. Maar naar een compleet ander deel van het land? Ik weet niet of dat lukt."
"Josh, deze dingen hebben ze niet voor niks uitgevonden." en ik liet mijn telefoon zien.
Hij grinnikte.
"Ik ga je missen Skye."
"Het komt wel goed. We appen en bellen. Net als ik met Zed en waarschijnlijk iedereen van de north star ga doen."
"Ja, waarschijnlijk."
"Hey Josh, we moeten gaan!" riep Noah en Josh keek me aan.
"Ik zie je later."
"Ja..."
Ik gaf hem een knuffel en ook zij gingen weg.
Harry keek me verbaasd aan.
"Dat ging best subtiel en snel."
"Dat heet echte vriendschap."
En ik liep langs hem.
"Oké... Wat is er?" vroeg hij.
"Niks."
"Je liegt."
"Niet waar."
"Weer een leugen."
"Nou en!"
Ik wilde weglopen maar Harry pakte mijn arm.
"Skye, wat is er?"
"Laat me los."
"Zeg eerst wat er is."
Ik keek hem met mijn blauwe ogen aan.
"Je laat me nu los, anders ben je straks de klos!"
Hij liet me los en ik liep weg.
"Heb ik iets verkeerds gezegd?" zei Harry die achter me aan liep.
"Laat me gewoon met rust."
"Skye, jij wilde toen dat ik koste wat het kost zou zeggen wat er was, toen met dat briefje... Waarom zeg jij nu zelf dan ook niks?"
"Omdat ik weet dat jij het niet zal begrijpen."
"Oké, dan wat jij zou zeggen; leg het dan uit!"
"Nee."
"Skye-"
"Harry, geloof me. Het is beter als jij je er niet mee bemoeit."
"Of anders?"
"Spreuken kunnen voor veel dingen gebruikt worden. Wees gewaarschuwd."
"Ik ben niet bang voor jou. Jij bent mijn kleine zusje!"
"Ja en dat weet je pas een week dus doe niet alsof je me echt kent, want dat doe je niet! En je hoeft ook niet te doen of je om me geef, want dat doe je ook niet!"
"Skye, waarom denk je dat?"
"Waarom niet?"
"Skye-"
"Laat me met rust."
"Nee, ik laat je niet met rust tot je het zegt!"
"Ik ben de haak kwijt oké!"
"Wat?"
Ik zuchtte.
"Ik ben je haak kwijt..."
"Waarom gebruik je dan geen opspoor spreuk ofzo?"
"Je... Je bent niet boos?"
"Waarom zou ik?"
"Omdat ik je haak kwijt ben?"
Harry zuchtte en even leek het of hij grijnsde.
"Probeer nou zo'n spreuk."
"Best."
Ik hield mijn hand op en mijn ogen gloeiden weer blauw.
"Van piraten heb ik nog geen verstand, maar Harry's haak heb ik nu in mijn hand!"
En hij verscheen.
Maar er zat een klein steentje op.
Een rode...
"Wat is dat?"
"Die vond ik gisteren nog in dat doosje. Het is een kleine robijn die mam ooit gemaakt heeft met haar chemicaliën. Hij paste precies op dat stuk."
"Wacht even. Jij had die haak! Ik dacht dat ik hem kwijt was. Dat ik een slecht persoon was door zoiets persoonlijks kwijt te raken!"
"Wow... Sorry, ik bedoelde het goed..."
Ik grinnikte kort .
"Ik had kunnen weten dat jij erachter zat."
"Omdat...?"
"Dit lag ik het doosje en dat lag er laatst nog niet in."
En ik hield zijn zalhorloge op.
"Verdomme. Dat is al de tweede keer!"
"Eerst bij Cruella en nu bij mij. Ik ben benieuwd welke gevolgen erger zijn."
Harry slikte en ik lachte.
"Ik maak maar een geintje. Je had je gezicht moeten zien."
"Oh, ha. Ha." zei hij sarcastisch.