Mixed up worlds 3; Secrets (Nederlands) {💯%}

11. Wat heb je gedaan?!

Mal pov:
De volgende dag was ik kots misselijk. Niet alleen door die goblin drek maar ook door de zwangerschap...
Ochtend ziekte... Yay...
"Ben je oké?" vroeg de stem van Harry maar ik hing al boven de wc.
"Nee dus..." zei hij.

Na een tijdje kon ik gelukkig stoppen en ik liep naar de woonkamer.
"Sorry... Dat is ook een leuk deel van de zwangerschap..."
"Als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen hè?" zei Harry.
"Doe niet gelijk zo. Ik ben zwanger, niet gehandicapt!"
"Rustig, zo bedoel ik het niet..."
"Sorry."
Ik plofte op de bank en hij kwam naast me zitten.
"Dus, morgen is het zover."
Wacht even, zei hij dat goed? MORGEN?! Oh mijn goblins! Nog 1 dag!
Ik keek Harry aan en lachte.
"Yep, dan zit je voor eeuwig aan me vast."
"Ik kan niet wachten."
Hij kuste me en ik grinnikte.
"Moest jij Sean niet helpen met dat gedoe van Wynter?"
"Oh ja... In dat geval moet ik zo weg. Zie je later."
"Ja, later."
Hij was weg en ik griste mijn telefoon.
'E! NOG 1 DAG! OMG!'
Ik kreeg lach emoticons terug gestuurd en ik bedacht me ineens.
Ik had Evie nooit van m'n zwangerschap verteld!
'En E, ik heb nieuws.'
'Wait, wat?'
'Harry en ik worden ouders!'
'Omg! Dat is zo cool!'
'Ja, btw (beetje laat maar) jij bent mijn maid of honor toch?'
'M! Natuurlijk!'
'Yay!'
Maar toen werd ik weer misselijk en ik bespaar je de details.

(Nu een malig)
Harry pov:
"Hey, je had hulp nodig?" zei ik toen ik Sean zag.
"Ja! Ehh..."
"Wat?"
"Je moet doen of je mij bent en me helpen mijn ruzie met Wynter op te lossen."
"Wacht, wat? Kun je dat zelf niet?"
"Alsjeblieft...?"
Oké, was die gast me nu serieus aan het smeken?
Ughh...
"Best."

Dus even later leek ik op een AK. Om het zo even te noemen.
"Je bent me echt wat schuldig voor dat ik dit doe."
"Ja, dat snap ik-"
"Waag het niet om me nu al te bedanken."
"Ik zeg niks."
"Waar is Wynter dan?"
"Bij het betoverde meer ofzoiets...?"
"Natuurlijk. AK kleren, AK plek voor AK gedoe."
"AK?"
"Niet belangrijk."

Dus even later zat ik met Wynter, als Sean, bij het betoverde meer.
"Dus je wilde praten?" vroeg Wynter.
'Ik denk het?' dacht ik.
"Ehh... Ja..."
"Waarover? Je berichten waren best duidelijk."
'Welke berichten?! Verdomme Sean!'
"Ehh... Ik wilde mijn excuses aanbieden Wynter... Je betekend heel veel voor me en sorry dat ik zo'n eikel was."
'Was dat overtuigend genoeg?'
Wynter lachte en keek me aan.
"Ik heb trouwens de oplossing voor ons probleem."
'Welk probleem nu weer?!'
"Oh?"
'Wat nu weer?'
En ineens krabde/sloeg ze me in mijn gezicht.
"Godverdomme Wynter! Waarom deed je dat?!"
"Harry?! Ik dacht dat je Sean was!"
Maar voor ze nog iets zei deed ze me (is dat niet die van Addison?) een ketting met blauwe steen om.
"Het spijt me zo erg..." zei ze.
"Waar is die ketting vo-"
Maar ineens voelde ik me vreemd. Mijn ogen gloeiden groen en ineens had ik hoektanden.
"Je veranderde me in een weerwolf?!"
"Ik zei sorry! Ik dacht echt dat je Sean was!"
Ik greep haar bij haar kraag en keek haar boos aan.
"Morgen trouw ik met Mal! FIX. DIT!"
Ik liet Wynter los en ze knikte hevig.
"Misschien weet Evie iets...?" probeerde ze.

Zed pov:
Ik zag Sean- nee wacht. Harry?!
Hij en Wynter liepen richting Evie's lab en ik keek Skye aan.
"Waar hebben zij last van?"
"Geen idee..." mompelde Skye.
Toen kwam Mal eraan.
"Hebben jullie Harry gezien?"
Ik keek Skye aan en haar ogen zeiden dat ik niks moest zeggen.
"Ehh... Geen idee...?" loog ik.
Skye zuchtte.
"Harry ging Sean toch ergens mee helpen? Waarschijnlijk duurt dat gewoon lang."
"Ja, dat zal het zijn. Bedankt jongens. Ik ga naar Evie."
"Nee!" zei Skye direct en Mal keek ons vragend aan.
"Hoezo niet?"
"Omdat..." hakkelde Skye.
"Omdat Evie bezig was met een geheim iets voor morgen...?" loog ik en Skye's ogen spuwden vuur.
Mal keek ons bedenkelijk aan.
"Oké...? Dan ga ik wel naar Carlos en Jay...?"
"Oké!"
"Zie je later!"
Skye keek me nijdig aan.
"Evie die nu bezig was met een verrassing voor morgen? Ze is nu druk met wat er ook is met Harry en Wynter... Oh nee hè..."
"Wat?"
"Jij, Mal en ik weten ja alles nog van de tijd met Evertown. Toen had Wynter Sean in een weerwolf veranderd. Je denkt toch niet dat...?"
"Wynter nu dus Harry heeft veranderd in plaats van Sean?!"
"Dit is echt erg..."
Skye ging er vandoor.
"Waar ga je heen?"
"Helpen!"

Skye pov:
"Evie, zeg alsjeblieft dat je dit kan fiksen!" hoorde ik Wynter zeggen.
"Wat heb je gedaan?!" zei Evie overduidelijk.
"Die hond dacht dat ik echt Sean was! Ik moest een ruzie oplossen niet dit!" riep Harry duidelijk boos.
"Ik ben geen hond maar een wolf!"
"Dat is hetzelfde!"
"Jongens kappen!" zei Evie en ik twijfelde of ik me hier wel mee moest bemoeien...
Tenzij ik gewoon Evie zocht...?
Ik grijnsde, liep een klein stukje weg en paktr mijn telefoon.
Ik belde Evie.
"Hey, waar zit je? Mal zocht je net."
Dat was immers waar.
"Ehh... Hey Skye... Wat is er dan?"
"Het is Mal. Het kan van alles zijn. Waar ben je?"
"Je houdt je kop!" hoorde ik Harry zeggen.
"Ik heb nu geen tijd..."
"Met wolfje Harry?" zei ik grinniktend.
"Hoe weet jij-?"
"Ik zag ze naar je toe lopen en met een beetje logisch nadenken was het wel te raden."
"Maar-"
"Heb je hulp nodig of niet? En geen zorgen, Mal is er niet."
"Ja, oké..."
"Wat is er?" hoorde ik Wynter vragen.
"Later." zei ik en ik hing op.

Dus even later stond ik bij Evie, Harry en Wynter.
"Dus wat is het plan?" vroeg ik.
Evie dacht kort na.
"Als ik iets kan maken wat het wolven gen kan neutraliseren... Dan zou dat betekenen dat ik een weerwolf weer kan terug zetten naar een mens..."
"En hoe wil je dat doen?" vroeg Harry.
"Wynter, mag ik je arm?"
Wynter hield vragen haar arm op en Evie gebruikte een spuit om een beetje blod af te nemen.
"Hey!" zei Wynter nijdig en haar ogen gloeiden goud/geel.
"Hiermee kan ik iets maken dat het wolven gen neutraliseert."
Evie deed Wynters bloed in een klein buisje.
"Dit kan wel even duren... Zorg dat niemand je ziet als wolf want dan gaan ze sowieso flippen." zei ze en ik keek Wynter aan.
"Jij moet gewoon doen of er niks aan de hand is."
Wynter knikte en ging er vandoor.
Toen keek ik Harry aan.
"En ik help jou ervoor zorgen dat niemand je ziet als wolf."
Hij knikte en we gingen er vandoor.