The Seductive Doctor (Savage Beast #3)

Chapter 29

"Ang laki laki ng bahay niya. Isang subdivision lang sila sa mansyon ng mga Herrer, tapos yung kapatid niyang si Tadeo at yung asawa nuon, si Piero at yung asawa nuon. Halos magkakalapit lang ang bahay nila..." kwento pa ni abby sa akin.

Nagkunwari akong busy sa pagtingin sa repleksyon ko sa may salamin. "Eh yung Cairo?" tanong ko.

Nagkibit balikat si Abby. "Available pa sa market, pero yung tadeo at piero may pamilya na" sagot niya sa akin kaya naman napatango na lamang ako.

Sabi ni Kenzo mga kapatid niya ang makakasama niya. Ibig sabihin makikita ko ulit sila. Nang matapos na kami ay bumyahe na din kami patungo sa munisipyo. Nanatili ang mga mata ko sa labas, nasa front seat si Abby habang si apollo ang nagmamaneho. Pansin ko ang pagsulyap nito sa akin mula sa may rear view mirror.

"Hindi ako iiyak, Abby. Wag kang magalala" sabi ko sa kanya sabay iwas ng tingin.

Dumoble ang bigat ng dibdib ko habang papasok kami sa mayors office. Para akong naubusan ng dugo sa mukha ng makita ko ang lahat ng bisita namin. Si Abby at Apollo lang ang dala ko. Ang mga nanduon ay kakilala ni Kenzo. Nagulat din ako ng makita ko duon si Andrew, kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag ng hindi ko nasilayan si Fidez. Buti naman at hindi niya inimbita ang isang iyon.

Nakaputing button down shirt ito. Hubog na hubog ang kanyang magandang katawan. Nakatuck in ito sa kulay itim na slacks. Kahit ganuon lang ang suot niya ay hindi mapagkakailang sobrang attractive ng gago. Bayolente akong napalunok ng makita ko ang pagbaling niya sa akin, nanatili ang tigas ng kanyang mukha. Sandali niya akong pinasadahan ng tingin bago siya tuluyang lumapit sa akin.

"Tara na" seryosong sabi niya sa akin. Wala akong imik ng hawakan niya ang kamay ko at hinila ako papasok sa mayors office. Nginitian ako nung mga kapatid niya ng dumako ang tingin nila sa akin. Gustuhin ko mang ngumiti pabalik ay hindi ko na nagawa dahil sa bigat ng aking nararamdaman.

Sumunod din sila papasok sa amin. Nang magkatabi kaming nakatayo ni Kenzo sa harap ni Mayor. Nang magsimula na siyang magsalita ay hindi ko na napigilan ang mga luha ko. Tahimik akong umiyak habang nagsasalita ito sa gitna. Ramdam na ramdam ko ang tingin ni Kenzo sa akin.  Pero wala akong pakialam! Iiyak ako.

Nagbalik sa akin ang lahat ng alaala. Sa kung paano kami nangako sa isa't isa na magpapakasal kaming dalawa. Hanggang sa kung paano ko siya iniwan at sinaktan. Kung paano ako nabuhay ng ilang taong hindi ko siya kasama. Yung mga pinagdaanan ko, yung mga isinakripisyo ko. At heto ako ngayon, heto kaming dalawa ngayon. Magiisang dibdib, dahil lamang sa pagbili niya ng manufacturing company namin.

Hinarap ko siya ng sabihin ni Mayor na magpapalitan na kami ng singsing. Hindi na ako nahiyang ipakita sa kanya yung luha ko sa mukha. Naiiyak talaga ako, tangina. Kita ko ang pagkakatiimbagang ni Kenzo. Hindi ko alam kung galit ba siya o ano.

Mas lalong bumuhos ang luha ko ng dahan dahan niyang isuot ang singsing sa kamay mo. Nanginginig naman ang kamay ko ng sinubukan kong isuot ang sa kanya.

"Sera..." tawag niya sa akin. Pansin niyang nahihirapan akong isuot anh singsing sa kanyang daliri dahil sa panginginig ng aking kamay.

Kinagat ko ang aking pangibabang labi. Sandali kong pinatahan ang aking sarili para makapagfocus ako sa pagsusuot ng singsing sa kanyang daliri.

Muli kaming humarap kay mayor para sa ilang pang speech niya. Marahan kong pinunasan ang luha sa aking mga mata. Tangina, buti hindi ako nagpalagay ng mascara kung hindi naging katatawanan ako ngayon.