Następcy: Moje Mroczne Serce - W Trakcie Korekty

Rozdział 4

- Koszmarku, jestem Natasha, masz znaleść te muzeum, a potem nas tam zaprowadzić. ‐ skinęłam głową na Evie, która pokazała muzeum w lusterku.

Koszmar wydał dźwięk, który miał być zbliżony do rżenia konia i wybiegł z pokoju.

- Teraz musimy czekać - mruknęłam.

Ku mojemu zdziwieniu, koszmar pojawił się obok mnie w ciągnu 3 sekund. Jakby biegał z prędkością światła. Koń przysunął się do mnie i wchłonął się w moją rękę. Po chwili dokładnie wiedziałam gdzie to jest i jak tam dojść. Nie przypominam sobie, żeby ojciec miał taką moc, ale ponoć moc z każdym pokoleniem rośnie. 

- Za mną, misiaki - nie ukrywałam mojej dumy i zadowolenia z siebie.

Mal wstała od stołu i zabrała księgę czarów. Wyszłam z pokoju po cichu, a za mną cała nasz wesoła ekipka.

- Nie chce mi się tyle iść... - uśmiechnęłam się przebiegle. Skoncentrowałam się i stworzyłam koszmara, rozmiaru normalnego konia. - Zapraszam na pokład

Sama wsiadłam na koszmara bez trudu, a po chwili wszyscy na nim siedzieliśmy. Skinęłam głową, a koszmar zaczął biec tak szybko, że myślałam, że mi tawrz odwróci na drugą stronę. Po chwili dotarliśmy pod muzeum, koszmar zniknął, a my spadliśmy na ziemie. To pewnie przez moje rozkojarzenie. No trudno...

- Evie Sprawdź lusterko - powiedziała Mal, chcąc, żeby niebieskowłosa ogranęła w której sali jest trzymana różdżka.

- A co rozmazałam się? - zapytała Evie. Mogłoby to się wydawać dziwne, że nie zrozumiała o co chodzi, ale Evie naprawdę zwraca uwage na swój wygląd.

- Tak, przy okazji możesz też sprawdzić gdzie jest nasza różdżka - zapytałam ironicznie

- Okej - powiedziała Evie jak gdyby nigdy nic - Tędy! 

Krzyknęła Evie chwilę później staliśmy przed wielkimi drzwiami i zobaczyliśmy nagrania z kamer i strażnika a także jakieś kołowrotek. Obstawiam że Diaboliny, ale Jay od razu zaczął się nabijać

- To jestem kołowrotek twojej matki? haha - nabijał się brązowowłosy

- Na mnie nie robi wrażenia - dodał Carlos

- Jest magiczny! Wcale nie musi wyglądać strasznie! - podniosłem delikatnie szept na Jay'a i Carlosa

- Dziękuję, że ktoś rozumie - powiedziała Mal - Kołowrotku, kręć się dalej mą ofiarę ukuj w palec... - wypowiadała zaklęcie Mal

- Szacun, Mal - zaśmiał się Jay

- Mam was dość! - podniosła szept Mal i dalej wypowiadała zaklęcie.

- Ukuj palec aż do krwi Niech mój wróg głęboko śpi- wypowiedziała

Wtedy tak, jak gdyby nigdy nic, strażnik wstał i ukuł się o kołowrotek w palec. Położył się tuż obok niego i tak po prostu zasnął.

- I co? Dalej robi wrażenia? - Mal uśmiechnęła się złośliwie. Złapałam za klamkę, ale drzwi były zamknięte.

- Proszę się odsunąć

Jay uśmiechnął się i odszedł trochę od drzwi, żeby je wywarzyć. Już miałam w głowie zaklęcie i tak po prostu przeniknęłam przez drzwi. Otworzyłam je od drugiej strony i Jay wtedy skoczył, bo chciał je wyważyć i to tak komicznie wyglądało, że Panie Janie..
Podeszłam do komputerów i wyłączyłam wszystkie kamery. Biegliśmy tak szybko, jak mogliśmy, zatrzymaliśmy się kiedy weszliśmy do sali gdzie byli... nasi rodzice..

- Mama?- wyszeptała Evie

- Zabójca - wyszeptał Jay

- Już nigdy więcej nie zapomnę o Dniu Matki - wyszeptał Carlos

Gdy ja zobaczyłam ojca i ojczyma nie mogłam nic powiedzieć. Po prostu zamurowało mnie, bo nie chciałam ich zawieść, a jednak bałam się, że coś nam nie wyjdzie i rodzice będą bardziej rozczarowani, niż byli do tej pory...

- Dobra, ludzie. Różdżki nie ma. Spadamy - powiedział syn dżafara i pobiegliśmy za nim do sali obok.

Zobaczyliśmy różdżkę, ale była trochę niżej, więc musileiśmy się dostać na niższe piętro, co z łatwością wykonaliśmy. Już Jay chciał ją chwycić już chciałam wykrzyknąć "Jay, nie!", ale było za późno...Włączył się alarm. Uciekaliśmy ile sił w nogach. Niestety strażnik się od razu obudził jak tylko usłyszał alarm, więc  musieliśmy przebiec całe muzeum dookoła. Kiedy w końcu, po długim biegu, dostaliśmy do punktu wyjścia i w pośpiechu wykrzyknęłam:

- Brawo, Jay. Przez ciebie jutro idziemy do szkoły! - pochwaliłam go ironicznie

Rozeszliśmy się przy akademiku, a potem do naszych pokoi. Kiedy weszłam do mojego moja współlokatorka i już spała więc ja szybko poszłam do łazienki Przygotowałam się do snu i pomyślałam "Jutro idę do tej beznadziejnej szkoły, bo nam coś nie wyszło..."