HER PAIN

Chapter 8

It's already 9:00 pm pero wala parin si Kyle.Kaninang 5:00 pa siya umalis pero hanggang ngayon hindi pa siya nakakauwi.

Where did he go?

Naupo ako sa kama at napabuntong hininga.I'm worried about him.

Paulit ulit kong tinitignan ang selpon ko umaasang baka magtext o tumawag siya pero wala padin hanggang ngayon.Kaya naman ay lumabas ako at naupo sa harap ng hagdan ng bahay namin.

Napayakap nalang ako sa sarili ko dahil sa sobrang lamig.Nakalimutan kong magjacket pero ayos lang.Tinignan ko ulit ang orasan sa selpon ko and it's already 10:00 pero wala padin siya.Tumayo ako.

S-Should i call the police? Or s-should i call mommy and daddy? Or Mr.and Mrs.Montreal?

I'm already panicking,yet hindi ba siya magtetext o tatawag manlang para ipaalam kung asaan siya or kung buhay pa ba siya?

"Gosh,This is so stressful,I didn't know that having a husband like this is so difficult." napahawak nalang ako sa ulo ko nang naguumpisa nanaman akong mahilo.

Naupo nalang ulit ako sa hagdan at ipinikit yung mata ko saka paulit ulit na bumuntong hininga.But then,when i saw a black honda car outside the gate ay kaagad akong tumayo para pagbuksan ito.I-pinark naman niya agad ito at saka lumabas ng sasakyan.

At ayun nanaman yung mga mata niyang walang emosyon na nakatingin na sakin ngayon.

Badmood parin ba siya?

"Why are you still here? Sabi ko wag muna akong hihintayin." medyo iritadong sabi niya.

Napamaang naman ako at hindi alam agad yung sasabihin pero nagsalita parin ako.

"I-I'm w-worried about you,b-baka kase k-kung napano kana." utal utal na sagot ko sakanya.

Tumitig naman siya sakin ng matagal bago naunang naglakad at pumasok sa loob.Sumunod naman ako sakanya.

"A-ahm,k-kumain kana ba? M-may ulam pa diyan,tinirahan kita." sabi ko sakanya saka inihanda ang mga pagkain sa mesa.Naglabas narin ako ng tubig sa ref at sinalinan siya sa baso.

Nagtataka naman siyang tumingin sakin. "What are you doing?" tanong niya habang nakakunot ang noo.

"Preparing your dinner?" patanong na sagot ko din sakanya.

"No,it's okay,i can manage here.Mauna kanang matulog." sabi niya sakin habang nagsisimula nang kumain.

"You sure? Hindi muna kelangan ng kasama dito?" tanong ko ulit sakanya.

Tumingin naman siya sakin ulit at tumango bago pinagpatuloy ang pagkain.

"Okay." nasabi konalang saka nauna nang umakyat sa itaas para magpahinga.At last tumahimik din ang kaluluwa ko knowing that he's already here.

Paggising ko ay inayos ko kaagad ang mga gamit at sarili ko bago bumaba,kumain ng almusal at umalis kasabay ulit siya.

Silence enveloped us again while inside the car and i-its so awkward kaya naman ay ako na ulit

ang unang nagsalita.

"W-where did you go last night? b-bakit late kang umuwi?" tanong ko at tinignan siya.Lumingon naman siya sakin sandali bago ibinalik ang tingin sa harapan.

"Why are you asking?" tanong din niya pabalik sakin.

"Because i'm your wife.Kaya karapatan kong malaman lahat ang tungkol sayo."

Gusto ko sanang isagot sakanya pero pinigilan ko ang sarili ko nang maalalang sa papel nga lang pala kami kasal and this is just an arranged marriage.Hindi namin mahal ang isat isa.