Chapter 12

691 12 0
                                    

(Let's see Jacob's side)


After I woke up in the ICU, I am waiting to be visit by her. Hanggang sa inilipat na nga ako sa private room ko.


Akira, which is Kurt's wife is my doctor in charge on my head injury while Kurt is my doctor in charge on my gunshot wound in my chest. He said that I got lucky that the bullet didn't reach my heart. I just unconsciously smile at that moment, I still can have a chance to court and married Akira then.


Weeks passed, my parents visit me even my sister who knows my secret. Cause my parents didn't know that I saw my Ex already. They didn't want Akira in the first place so they did what ever they can for me to broke up with her.


But now I can stand up for her even if I have to oppose my parents.


"Dad I will be discharge in the army." I said, my dad is here together with my sister visiting me.


"What? Jacob, I told you to—" i cut him off. Sawa na akong sundin ang mga gusto nila, gusto ko naman sundin yung pangarap ko. Naghahanap na din ako ng kompanyang tatanggap sa akin sa oras na madischarge ako.


"I want to follow my dream dad, you know from the start that I want to be an engineer. But you entered me the army causing me to break up with my girlfriend!" Sabi ko, sumeryoso ako ng tingin. Alam kong nagagalit siya sa inaasal ko pero gusto kong matupad ko yung pangarap ko.


"Bakit? Siya pa din ba? Ginawa lang naman namin iyon para sa ikabubuti mo!" Sigaw na niya sa akin, halata sa kamah niya ang panggigigil. Pinipigilan ang sarili.


"Dad calm down please." Hinawakan ni Janna ang kamay ni dad na nanginginig na sa galit. Ito ang ayaw ko, ang nakikita ako ng kapatid kong nakikipag away kay dad.


"Pagsabihan mo itong kuya mo!" Turo niya sa akin.


May narinig kaming tatlong katok sa pinto kaya natahimik sila. Pumasok doon ang matagal ko nang hinahanap.


Bakit ngayon lang siya? Matagal ko na siyang hinihintay. Bumalik yung mga malalamig niyang mga mata. Bakit? May nagawa ba akong mali para panlamigan niya? Hindi ba dapat ako ang magalit dahil sa pagiwas niya? Pagiwas nga ba?


Tinanong niya ako kung may iba pa ba akong nararamdaman sa sugat ko pero hindi ko siya sinagot. Ramdam ko ang pagkailang niya dahil na din sa dalawang tao na nandirito. Nakita ko din yung pagsama niya ng tingin kay Janna.


May sinabi pa siya pero hindi ko na yun pinansin. Lumabas siya sa silid ko kaya nanghinayang ako, gusto ko pa siya makasama.


Kinabukasan ganon lang din ang ginawa niya, patuloy pa din ako sa hindi pagpansin sa kanya, tinitiis ko ang sariling huwag siya kausapin. Pataasan ng pride kung baga.


Later that night, someone called me so I answered. Narinig ko ang boses niya sa kabilabg linya.


"Jacob! Bumalik ka na please! Ang sakit sakit! Hindi kita matiis!" Lasing na anya. Hindi ko alam kung mangingiti ako o maiinis dahil naglasing siya. Narinig ko pa yung ingay ng mga kasama niyang pinipigilan siya. Yung iba naman ay sinasabing hayaan na siya.


Kinabukasan doon kami nagusap. Nasasaktan akong makita siyang umiiyak! Pero wala akong magawa dahil litong lito din naman ako hindi lang siya.


Gusto ko siyang hagkan at aluin na huwag na siyang umiyak! Matinding pagpipigil ang ginawa ko dahil nasasaktan akong makita siyang umiiyak!


"Babe!" Dumating si Janna!


"Babe huh? Sweet!" Rinig kong bulong niya. Sasabihin ko sanang nagkakamali siya pero nagexcuse na siya tsaka lumabas nang nangingilid ang luha sa mga mata.


Simaan ko ng tingin si Janna na inosente lang na nakatingin sa akin.


"She's my Ex Janna!" Pagalit kong sabi sa kanya. Gulat siyang napatingin sa akin tsaka sa nilabasan ni Aquilla.


"Sorry kuya." Mahina niyang sabi. Napabuntong hininga ako sa nangyari. Sumunod na araw hindi na siya bumalik. Si Akira na ulit ang tumitingin sa akin minsan kasabay niya si Kurt minsan hindi. Doon din namin napag usapan si Aquilla.


"You know why Aquilla is avoiding you?" Nakuha nun ang atensiyon ko.


"Why?" Tanong ko.


"Because she don't want you seeing in that situation. She don't want to saw her love ones to be hurt." She said smiling. I unconsciously smile, so she avoided me because she's hurt to saw me like this?


"Don't hurt her again Jacob, I witness her suffering and I don't want to see her again like that." She said and left. After I heard that, I am determined to get Aquilla back no matter what!


After that accident, I confront her. And I hate people saying lies so I carried away. Ayoko na tigilan ang kanyang mga labi pero pinigilan ko ang sarili ko. Nang may tumawanag sa kanya, bakas doon ang gulat at pagaalala. Baka may nangyari sa pasyente niya.


Hinayaan ko siyang umalis doon, lumabas na din ako tsaka pumasok sa loob ng kwarto ni Kurt. Wala doon si Akira, baka umuwi muna saglit para makakuha ng mga gamit niya.


I look at him and smiled, sana katulad niya akong mahal ng taong mahal niya. Sana mamuha ko ulit si Aquilla, at hi di ko na siya papakawalan pa.


Naghintay ako saglit dahil wala pang bantay si Kurt. Hinjntay ko lang saglit si Akira ng dumating na siya doon na ako umalis. Tinanong ko na din kung saan yung office ni Aquilla, bumili lang ako ng coffee tsaka pagkain kung sakali mang hindi pa siya kumakain.


Kumatok ako sa pinto ng office niya ng sabihin niyang pasok doon na ako tuluyang pumasok. She seems shock to see me. I smiled at her at itinaas ang mga dala ko.


I ilapag ko iyon sa harap niya, para sabihing kumain na siya. Nang hindi na pansinin ang pagkain sa harap niya. Hinawakan ko ang kamay niyang may hawak na papel at itinabi muna iyon tsaka binuksan ang pagkaing nasa harap niya.


"Eat or I'll eat you." Banta ko sa kanya, mukha namang gumana kasi kumain siya. I smiled, I wanna spend my life with her.


》》》》》》》》》》》》》》

Lablots

Hope na magustuhan niyo ito hehehe

Fight For Love (Doctor series #2)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt