Hinayaan ko nalang syang hilain ako palabas pero ng makarating kami sa parking lot ay inagaw ko din kaagad ang pulsuhan ko, baka kasi maramdaman niya ang malakas na pintig ng pulso ko. "Ano bang-"

He faced me with his mad face. "See what I mean? You got molested by those fuckers!" Galit niyang usal at tinuro ang restuarant na nasa likuran ko. "Im a lawyer but fuck I can be a criminal too." matalim niyang tiningnan ang bandang dibdib ko kung saan kita ang clevage ko. "Try to wear clothes like that again, you'll never like what I'm gonna do, Lin."

My heart skips its beat when I heard him call me by my second name, he used to call me that before. Lihim akong napalunok at inalis ang jacket niyang nasa beywang ko.

"What the fuck are you doing?" Galit na usal neto. Gusto ko siyang asarin sa pagmumura niya pero di ko nalang itinuloy.

"Hindi ko kailangan netong jacket mo, I'm going home now, magkita nalang tayo ulit mamayang dinner, I have a lot of works to do, at wag kang mag-alala, I will not wear clothes like these anymore. Hindi dahil sa ayaw mo, kundi dahil ayaw kong mabastos ulit. Just wait for my text." Dire-diretso kong sabi at tinalikuran na siya.

Ng makadating ako sa tapat ng pintuan ng kotse ko ay hinarap ko siya ulit, I wasn't expecting him to stay at his place but he did. Nakatayo siya habang nakatingin sa akin. Tumikhim ako at binigyan siya ng pagod na tingin. "And please, take a cold shower para malamigan yang ulo mo."

I keep my cool until I got inside my car. My car is tinted so I wasn't bothered at all, tinitigan ko pa siya at hinintay na makapasok na siya sa kotse niya bago ko pinaandar ang kotse ko pauwi sa bahay. Panay iling ako habang nagmamaneho. Alam ko kasing umaasa nanaman ang puso ko, his actions never failed to make my heart beats wild, his eyes never failed to make me fall for him more, his touch never failed to send millions of electric something to my veins. He never failed to make me crazy inlove with him and that's a very big problem.

Kaya kailangan ko siyang iwasan, kailangan ko siyang layuan at kalimutan. But how? If he is our family lawyer and my new shoe designer? Is destiny playing me again? Is fate bored and decided to make my life messireble again? Fuck. Bat ba laging ganito? Pakiramdam ko, may chance na maging masaya ako, pero malinaw naman na hindi, malinaw naman na masasaktan lang ako ulit. Fuck that lawyer and shoe designer!

Kumunot ang noo ko. How is it possible?paano siya naging shoe designer and a lawyer at the same time? Hindi ko alam na siya pala ang shoe designer na napaili ko, knowing someone's personality and that includes the person's name is not my thing, if i found you interesting then I'll pick you. Basta ng marinig kong nagdedesinyo siya ng sapatos gamit ang mga mamahaling bato ay pinili ko na sya. I dont remember him being interested to designing lalong lalo na sa mga sapatos. Is he gay?

Napaliyad ako ng may biglang kunatok sa bintana ng kotse ko, I look around only to find out that I'm already at our house's garage. Kinalma ko ang sarili bago tuluyang bumaba sa kotse. Light's worried face welcomed me.

"Are you ok, ate?"

Light has been always thoughtful and sweet. Kung noon madalas niya akong inaasar ngayon ay halos yakapin niya ako sa tuwing nagkikita kami. I smiled at him. "Im fine."

"You don't for me. Mind telling me what happened?"

Ano nga ba ang problema ko? What happened? Well, Rogue happened. And the thought of him being a gay is creeping me out. I look at my brother's face and shrug. "Nothing, I just wanted to rest."

Tinitigan niya pa muna ako saka tumango at sinamahan na ako papasok sa bahay. Kuya and his wife went out for  a date while their sons are at Ate mes's family. And light attended the meeting earlier, umuwi siya ngayon dahil gusto daw niyang magpahinga. Ng makapasok ako sa kwarto ko ay agad akong sumampa sa kama at pumikit na para umidlip, I heard my phone rang for a couple of times but I didn't bother answering it. I want to rest, a real rest.

"Ate.." Someone called my name while poking my cheeks.

"Mhh.." i moan.

"Ate, your phone keeps on ringing, maawa ka naman sa phone mo, kung nakakamatay lang ang tawag, kanina pa yan nakalibing."

I slowly opened my eyes and reach for my phone, ignoring light whose sitting on the carpeted floor. I picked my phone and answer it with half-eyes open. "Hello.."

"You shouldn't really make a guy excited for a date if you're not planning to make it real, beauty. " a baritone, serious, frustrated, and disappointed voice said.

Date? "I don't have a date... I didn't promise anyone for a fucking date. And fuck you jerk, I rather ask Rogue for a date and not you." Wala sa sarili kong Sabi habang humihikab dahil sa antok.

Wala akong narinig na sagot mula sa kabilang linya kaya tiningnan ko ang caller, agad akong napabalikwas ng makitang si Rogue ang kausap ko. I look at light with my wide eyes he looked at me   me with frown, parang pepe kong tinuro ng paulit-ulit ang cellphone ko but he didn't get it. Bumuntong hininga ako, at kinagat ang mga labi bago ko ulit nilagay ang cellphone ko sa tenga.

"Hello? Beauty ar'u still there?"

Lumunok ako. "It wasn't me who answred the phone, its my ahm, cousin, yeah cousin, and Im gonna go get a shower now, lets meet at six, you choose the address, and so yeah, bye." Dire-diretso kong sabi at mabilis na pinatay ang tawag.

Pabagsak kong inihiga ang katawan ko sa kama at bumuga ng hangin. Nawala ang antok ko dahil kanina. My heart is beating wild again. Whats happening? Kung bakit ba kasi ang tanga ko, I should've read the caller i.d, I should've checked it. Damn. Bat ba kasi sa dinamidami ng pwede kong maging shoe desinger ay siya pa?

"Ate, are you ok?" Tinaliman ko ng tingin si Light. I saw him biting his lips to restrain his laughter but he failed. "Damn your so busted."

Bumuntong hininga ako, at di na nakipag-argumento pa sa kaniya, cuz he is damn right. "Im so busted."

Itutuloy pa...

Make Me Believe (ASHLEY 4) ☑Where stories live. Discover now