The Legendary Master's Wife (Myanmar Translation)

CHAPTER 234.

သူလွည့္စားခံလိုက္ရျပန္ၿပီ! လင္းေ႐ွာင္သည္ သူ႔အား သက္မဲ့အ႐ုပ္ကဲ့သို႔ျပဳမူေနေပသည္။ သူ၏ တစ္ခ်ီဆိုသည္မွာ သာမန္လူတို႔အတြက္ ႏွစ္ခ်ီၾကာခ်ိန္ႏွင့္ညီမ်ွၿပီး ယူေ႐ွာင္မိုကိုယ္တိုင္ပင္ ႏွစ္ခ်ီၿပီးထားျပီး ျဖစ္ေလ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ဤလူသားမွာ ယခုတိုင္ စိတ္ေက်နပ္ပံုမရ။ ဤပံုအတိုင္းသာဆက္သြားမည္ဆိုလ်ွင္ အေမာဆို႔ၿပီးေသမည္မွာ ယူေ႐ွာင္မိုသာလ်ွင္ျဖစ္ေလ၏။

ထိုေယာက္်ားထံမွ ညည္းသံအခ်ိဳ႕ ထပ္မံ ၾကားရျပီးေနာက္ အ႐ွိန္ျမႇင့္တင္လိုက္ေသာအခါ ၎တို့ အခန္းသည္ စိတ္ေက်နပ္အားရေသာ အသံမ်ားျဖင့္ျပည့္ႏွက္သြားၿပီး အေပၚမွလူသည္လည္း ေမာဟိုက္စြာ လဲက်သြားေလေတာ့သည္တည္း...။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ယူေ႐ွာင္မိုသည္ အိပ္ယာေပၚ၌ ေန႔တစ္ဝက္မ်ွ လဲေလ်ာင္းေနရၿပီး ေန႔လည္မွသာ အျပင္သို႔ ထြက္နိုင္ေလသည္။

တကယ္တမ္းတြင္ သူသည္ ေနာက္တစ္ေန႔၌ ကုန္သည္ရပ္ကြက္အတြင္း ထပ္မံ၍ လည္ပတ္ျကည့္႐ႈရန္ စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း သရဲဘီလူးလင္းေ႐ွာင္သည္ သူ႔အား ထိုသို႔ျပဳလုပ္ရန္ အခြင့္အေရး မေပးခဲ့ပါေခ်။ ညင္ညင္သာသာဆက္ဆံရန္ သေဘာတူထားေသာ္လည္း အကိုက္ခံလိုက္ရသည္ ဆိုသည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္အတြက္ လင္းေ႐ွာင္သည္ သူ႔အား အၾကိမ္မ်ားစြာ ျပင္းျပင္းျပျပ ဆက္ဆံခဲ့သည္သာ ျဖစ္သည္။

အတိုခ်ံဳးေျပာရလ်ွင္, ေနာက္တစ္ႀကိမ္ သူလူလည္က်ခံလိုက္ရျပန္ၿပီ ျဖစ္သည္။ (ခ်စ္လို႔ပါ မျမဝင္းရယ္ -0-)

ယူေ႐ွာင္မိုသည္ တစ္ေန႔လံုးနီးပါး အနားယူေနရေသာေၾကာင့္ သူ၏နာမည္သတင္းသည္ အျပင္၌ အလြန္ပ်ံ႕လြင့္ေနေၾကာင္း သတိမထားမိေခ်။

ေန့လည္ခင္းသို့ေရာက္ေသာအခါ ယူေ႐ွာင္မိုတစ္ေယာက္ အိပ္ယာထက္မွ ထလာႏိုင္ေသာ္ျငား သူ၏ အျပင္ထြက္လည္ရန္ စိတ္ကူးကေလးမွာလည္း ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြားရၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လင္းေ႐ွာင္အား အရြဲ႔တိုက္ကာ ဆက္၍သာ အိပ္ေနလိုက္ေပေတာ့သည္။

ထို့ေျကာင့္ ၎တို႔ထြက္ခြာမည့္ေန႔ မနက္ခင္းမေရာက္မီ အာ႐ုဏ္ဦးအခ်ိန္မွသာ ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ျကေလသည္။