00.01 | Texting

16.BÖLÜM.

"

Sana söyledim, Milena. İlk öpücüğünü bu korkak herife vereceksin dedim."

00.01

16.BÖLÜM.

Ellerim omuzlarında sabit kalırken korkuyla etrafa baktım. Ne olmuştu şimdi? Biz okulda kilitli mi kalmıştık?

Hava kararmıştı ve ışıklar sönmüştü. Her tarafa karanlıktı. İkimiz de aynı anda birbirimize baktığımız an Rüzgar yavaşça üstümden kalktı. "Siktir ya!"

Ellerini ensesine koyup etrafa korkuyla baktığı an ben de avuç içlerimi zemine dayayıp hafif doğruldum. "Bugün yönetime, birkaç saat geç kapatın demeyi unuttum." Gözlerimi sonuna kadar açtım.

"E, ne olacak şimdi. Kilitli mi kaldık?" Başını olumlu anlamda sallayıp masanın üstünde duran tişörtünü giydi.

"Sanırım öyle." Yavaşça ayağa kalkıp önünde durdum. "Ne demek öyle! Ara birilerini de açsın şu kapıyı!"

Masanın üstünde duran telefonu alıp bana baktı. "Milena, okul otomatik sistemli. Bir tuş ile bütün sınıflar kilitleniyor. Anahtarlık bir durum yok." Bu yüzden aynı anda hem ışıklar kapanmış, hem de kilit sesleri yankılanmıştı.

Oflayıp kalçalarımı masaya koydum. "Bana yatak hazırla o zaman. Nerede yatacağım ben?" Rüzgar telefonunu geri masaya bırakıp bana sırıtarak baktı. "Bize hazırlayayım?"

Gözlerimi devirdiğim sırada yanımda duran havluyu alıp bana baktı. "Beni burada bekle, hemen banyo yapıp geleceğim."

"Şimdi yapmak zorunda mısın? Hem ışıklar yok!"

"Evet yapmak zorundayım çünkü saatlerce top sektirdim ve kokuyorum. Beni birkaç dakika bekle, hızlı banyo yapıyorum." Ellerimi masaya koyup yavaşça bedenimi kaldırdım ve masaya o turdum. "E, peki tamam. Git banyonu yap."

Başını sallayıp soyunma odasına girince gözlerimi yumup derin bir nefes aldım. Işıklar sönmeseydi, kapı kapanmasaydı onu öpecektim.

Omuzlarım düşünce oflayıp ayaklarımı salladım. Bakışlarım masanın üstünde açık duran telefonu bulunca içimdeki şeytanlığı ayağa kaldırıp telefonu elime aldım.

Şifreyi girmişti ama açık bırakıp gitmişti. Sinsice gülümseyip aklıma ilk gelen şeyi yaptım. Mesaj kutusuna girdim lakin uygulamayı açmak için de şifre gerekiyordu bu yüzden somurttum.

Aklıma başka şeyler gelince hemen galeriye tıkladım. Umarım buna da şifre koymamıştır yoksa telefonu karşı duvara falan atardım herhalde.

Galeriye şifresiz girince dudağımı ısırıp gülümsedim. Belki de onu bulduğum fotoğraflarla rezil edebilirdim.

Karşıma çıkan fotoğraflar çocuğunlukla basketbolla ilgili olunca kusmamak için kendimi zor tuttum.

Aslında güzel bir şeydi, hobi edinmişti  sonuçta resim yapmak da, dans etmekte bir hobiydi ama benim hiç hobim yoktu. Neyse canım, gerek de yoktu.