Fate In Red

5.5ο κεφάλαιο Μονόλογος

Αφού έφτασα σπίτι, μετά απο το περιστατικό με την Izumi, αποφάσισα να απομονωθώ. Ανέβηκα μόνος στην ταράτσα του σπιτιού και έκατσα να σκεφτώ. Κάνει σχετικά ψύχρα, ψιχαλίζει και είναι πολύ ήρεμα. Η ησυχία με βοηθάει να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα στο μυαλό μου. Σκέφτομαι για το συμβάν και έχω διχαστεί... Θέλω τόσο πολύ να δικαιολογήσω τον εαυτό μου αλλά...
δεν μπορώ και ο λόγος είναι οτι είμαι εγώ. Μετά από όσα έχω κάνει αμφισβητώ το παρελθόν μου αμφισβητώ την υπόσχεση που έδωσα στον εαυτό μου και παραδίνομαι στον δαίμονα του παρελθόντος μου. πραγματικά μακάρι, μακάρι να μπορούσε όλο αυτό να σταματούσε να ήμουν απλά ο Cero χωρίς να υπάρχει τίποτα παραπάνω, μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορούσα να δικαιολογήσω έστω και λίγο τον εαυτό μου..... Μα τι σκέφτομαι έχω αποδεχτεί πολύ καιρό τώρα το τι είμαι. Δεν έχω δικαιώματα για λάθη. Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να το πολεμήσω χωρίς να φιλοσοφώ και χωρίς να βασίζομαι πλέον στην τύχη. Έχω έναν στόχο και ότι έκανα αυτό το λάθος με έκανε να επικεντρωθώ περισσότερο σε αυτόν! Πρέπει να κάνω το σωστό πάντα από δω και πέρα............ Αλλά μπορώ; Ότι λέω τώρα το έλεγα και πρίν. Θα τα καταφέρω αυτήν την φορά;
Σιγά-σιγά άρχισα να τρέμω απελπισία γέμισε την καρδιά μου ενώ ότι είχα πει προ πολλού άρχισαν να χάνουν την αξία τους μέσα μου. Όσες φορές και να είπα ότι θα αλλάξω πάντα κάτι έκανα λάθος. Δεν μπορώ να καταφέρω τίποτα...
Το θυμάμαι αυτό... Ότι κουράγιο είχα δώσει στον εαυτό μου είχε εξαφανιστεί σε μια στιγμή.
Ενώ η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και το μόνο που υπήρχε στο μυαλό μου ήταν τα λάθη μου... Έπεσα στα γόνατα και είπα..

- Εάν υπάρχει οτιδήποτε.. Κάτι που να έχει τι δύναμη τα τα αλλάξει όλα σε ικετεύω... Σε παρακαλώ... Πραγματικά θέλω βοήθεια... Σε παρακαλώ

Είχα απελπιστεί τόσο που ήθελα να υπάρχει κάτι, κάτι πέρα από τη λογική
Κάτι που θα μπορούσε να τα αψηφήσει όλα και..... Με έναν τρόπο να άλλαζαν. Δεν θέλω να αγωνιστώ άλλο δεν θέλω να προσπαθήσω είναι κουραστικό επίπονο και βασανιστικό... Θέλω απλά όλα να πάνε καλά για μια φορά! Να εχω κάτι καλό στη ζωή μου χωρίς να το χάσω στη συνέχεια, χωρίς ότι πλησιάζω να καταστρέφεται....
Από την άλλη αυτό μου αξίζει;..
Αλλά τι έκανα για να μου αξίζουν τα άλλα! Γιατί γεννήθηκα εκεί γιατί να τα βίωσα όλα αυτά δεν μου άξιζε! Και όταν προσπάθησα να τα αλλάξω όλα ξανά χάλασαν! Και έφτασα στο σημείο
να μη μου αξίζει πλέον τίποτα!... Είναι άδικο... Είναι άδικο να μην μπορώ να κάνω λάθος... Είναι άδικο όταν τα πράγματα πάνε καλά να χαλάνε.. ΌΛΗ ΜΟΥ Η ΖΩΉ ΕΊΝΑΙ ΜΊΑ ΑΔΙΚΊΑ!!
Όλον αυτό τον καιρό κυριαρχούσε το μυαλό μου πάντα έκανα τα πράγματα σύμφωνα με τη λογική με ενα σωστό και με ενα λάθος, με ψεύτικα ιδανικά. Όμως αυτό με έσωσε.. η λογική είναι ο μόνος τρόπος τα πετύχω αυτά που θέλω. Όμως η λογική και ιδανικές ενέργειες μου καίνε την καρδιά!.. ποτέ δεν γνώρισα την πραγματική χαρά μέχρι που ήρθα εδώ. Γνώρισα πράγματα που δεν πίστευα ότι θα υπάρχουν. Πράγματα που γέμιζαν αυτό το κενό μέσα μου, το κενό που δεν ήξερα ότι μπορεί να γεμίσει. Δεν είμαι αρκετά δυνατός για να φυλακίσω την ψυχή και τα συναισθήματά μου ακόμα και αν είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο μου. Πραγματικά μισώ τον εαυτό μου και μισώ της καταραμένες αδυναμίες του!!!!!!!!!....................
Δεν είπα κάτι άλλο απλά σκεφτόμουν τα ίδια πράγματα ξανά και ξανά από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν ήθελα να βρω το σωστό γιατί ήξερα ότι εάν το έβρισκα θα τελείωνε ότι καλό έζησα. Και αυτό με έκανε να μισό τον εαυτό μου παραπάνω. Τελικά ήμουν ανίκανος να επιλέξω το σωστό και γύρισα πάλι στο πριν. Έδωσα μια ευκαιρία ακόμα στην τύχη και άφησα τη ζωή να προχώρα χωρίς να κάνω κάτι... Μπήκα στο δωμάτιό μου για να κοιμηθώ με πάρα πολύ βαριά διάθεση και για άλλη μια φορά ευχήθηκα σε κάτι, τα πράγματα να εξελιχθούν καλά από δω και πέρα..