Being Mr. Gorgeous' Target✔

Chapter 15

Chapter 15 : Cruzelles Resort

---THEA'S-POV---

It's Thursday. Hindi pa sumisikat ang araw ay sinundo na kaagad kami nila Drake. Si France naman ay sa kotse nila David sumakay. Kumbaga, hiwa-hiwalay kami.

Nasabi ko na nanunuod ako ng kdrama diba?

Nakakairita kamo! I just got---what? SEVEN HOURS of sleep!! Alam kong ayos lang yun sa age ko, pero kasi, my mind set is that i should sleep atleast nine hours or ten. Nababangag kasi ako pagkulang sa tulog.

"Hey grumpy Thea! We're heading to our plane. Don't worry... Makakatulog ka dun. " pagpapagising niya sa kin habang pinipisil ang pisngi ko. Nandito na pala kami sa Airport.

I just pouted and hug him to make him look like my pillow. Gusto ko na talaga matulog! Tumawa lang ito ng mahina at mahigpit akong niyakap.

"There, there, my Thea. Sleep tight, love. " he said while patting my head. Binulong niya yung last part na sinabi niya. Gusto ko pa sana magtanong kaso tinatamad ako.

I put my finger on my lips. "Shh! Pillows don't talk... " bulong ko sa tenga niya at humagikhik pa. I'll surely gonna regret this when I get sobber.

Tinawanan niya lang muli ako habang sapo-sapo ang magkabila kong pisngi. He hugged me again and this time, he carried me in his arms while my hands is on his back. Such a gentleman...

"We're gonna step on the plane, love. " he whispered. What a cute endearment he have for me. At least i think he says 'love'?  O baka naghahalucinate lang ako.

"Nakabitter kayo. Go away dude! I hate you! Pinagpalit mo ko diyan kay Thea mo!" rinig kong sabi ni Alex na kasama rin kanina sa kotse. Ewan ko ba at nasama siya, hindi naman siya nanalo eh.

"Yeah i did. "

Hindi ko na narinig ang sinabi ni Drake dahil sa hinila na talaga ako ng antok. I badly need to sleep. At pustahan tayo, hindi ko man lang mararamdaman ang take off ng eroplano.

•••—————•••

Napahikab ako at nagkusot ng mata. Nandito pa rin kami sa himpapawid. I guess?

Oh, nandito rin pala sila. "Hi guys! Good morning!! " bati ko sa kanila.

Nag-good morning din sila sa akin at napadalo ang tingin ko kay Alex. "Ba't nandito ka? Di ba dapat kaming apat lang kasama dito? " tanong ko sa kaniya habang nakaturo pa. Nakakapagtaka naman kasi talaga.

Nalaglag naman ang panga nito at hindi makapaniwalang nakatingin sa kin. "You can't remember? Talaga namang---wait! Sinong nagdala sayo dito? " tanong niya pa.

Tinatanong pa ba yan? "Syempre yung driver namin. Ang galing ah. Natutulog lang ako tas paggising ko nandito na ko sa plane. Ang astig! " natutuwa kong saad.

Natawa naman sila France. Tinapik niya pa si Alex na parang nagsasabing 'okay lang yan. Wag ka iyak'. Napataas naman ng dalawang kamay si Alex na parang anlaki-laki ng problema niya.