Yalan söylemeyi beceremeyen biriydim ve şu an yalan söylüyordum. Mira asla inanmazdı çünkü gözlerim her zaman doğruyu söylerdi. Bu yüzden bakışlarımı her zaman kaçırırım, yalan söylerken.

"Oldu o zaman bana müsade." Mira ellerini omzuma dayayıp yavaşça ayağa kalkınca gözlerim bir anda açıldı. "Nereye??!" Gözleriyle Ege'yi gösterip, işaret parmaklarını yan yana getirdi. "Defterimi unutmuşum," bana göz kırpıp yanımızdan gidince Mira'nın sırtına nefretle baktım. Resmen beni satmıştı!

"Tekrar selam."

Ege gittikten sonra arama motoruna yazacağım şey hazırdı; virüsten nasıl arınırım?

Cidden virüs gibiydi. Yakamı bırakmıyordu!!!

"Sen..." dedim yavaşça. Diyeceğim şeyi bir anda unutunca dişlerimi birbirine bastırıp sertçe yutkundum ve "Merhaba," dedim kısaca. Resmen diyeceğim şeyi unutmuştum! Rezillik!

Ege elini bankın kenarına uzatınca gözlerim sonuna kadar açıldı, aynı anda telefonuma bildirim gelmişti. Sanırım ruh hastası göndermişti bu mesajı.

"Pardon," dedim ve ceketimin cebinden telefonumu çıkarıp Ege'den bir adım uzaklaştım.

05***: Sevgili? -Ciğim?

05***: Siktir! Lafın gelişi söylediğin söz bile canımı yakıyor!

05***: Milena ondan uzak dur.

05***: Milena?

05***: Yanına geliyor it oğlu it!

05***: Sikeyim kendimi zor tutuyorum. (13.34)

05***: Söyle ona eline koluna sahip çıksın! (13.38)

05***: O sana bakıyor! Ebesini sikeceğim!

05***: yazıyor...

Ben: Ben çok bayılıyorum ya ona. Yapıştı sakız gibi! Gitmiyor salak!

05***: Kalk o zaman yanından! Adamı hasta etme!

05***: Bakışlarıyla yiyor seni pezevenk!

Ben: Of tamam be! Valla kanser gibisin! Senden de bıktım!

05***: Bak seni kokluyor puşt!

05***: KALK ŞURADAN!

(Çevrimdışısın.)

Telefonu kapatıp hızla ayağa kalktım. "Ay benim projem vardı!" Elimi boşlukta savurup Ege'ye baktım. "Konuşurduk, ne projesi."

Ebenin maketi!

"Üzgünüm. Projeyi yetiştirmem gerek." Elimle yüzüme yapışan saçları geriye itip elimdeki kahveyi sıkı sıkı tuttum.

"Başka zaman artık." Başka zaman? Yapışkan!

"Yok!" Dedim bir anda. "Başka zaman da projem var. Görüşürüz." Bir şey demesine izin vermeden hızla arkama döndüm ve okula doğru adımladım.

05***: ÇOK ŞÜKÜR!

Ben: Sen. Cidden. Ruh. Hastasısın.

Ben: Ege'ye laf söylüyorsun ama sen de peşimi bırakmıyorsun.

05***: yazıyor...

05***: (Çevrimiçi.)

05***: yazıyor...

05***: Onunla beni aynı duruma koyduğun teşekkür ederim. Daha fazla yaralayamazdın.

05*** çevrimdışı.

3. Bölüm sonu.
00.01

00.01 | TextingWhere stories live. Discover now