CHAPTER 1

21.5K 459 16
                                    

"Ahhh"sigaw ko. Napabalikwas ako sa pagkakahiga at napahilamos sa mukha, what a nigthmare. Hinahabol ako ng mga zombie, sabi ko na nga'bat bangongot ang aabutin ko, hindi sana ako nakinig sa bruha kong kaibigan sa suggestion niya. It's sunday kaya wala kaming gagawin kundi mag movie maraton. The walking dead ba naman ang napiling panuorin.

I'm addicted to movies ngunit ang pinakaayaw kong panoorin ay ang manood ng zombie, at kumakatay ng mga tao.

Ever since I'm a kid nakakakita na ako ng mga hindi dapat nakikita ngunit nawala iyon paglaki ko. Tumayo ako upang uminom ng tubig. Hanggang ngayon parang may kabayong tumatakbo sa dibdib ko.

I look at the wall clock its 3:30 in the morning. Napabuntong hininga ako, siguradong hindi nako makakatulog nito. I decided to open my laptop, may kailangan pa akong tapusin. Kailangan niyang maipasa ito kung hindi lagot siya sa boss niya'ng saksakan ng sungit.

I heard something in my kitchen ngunit dinedma ko ito. Guni-guni ko lang ang mga iyo. Hindi totoo ang mga multo. Kahit nanginginig pinagpatuloy ko ang ginagawa until i finish it. Kinusot ko ang mga mata ko at tumingin sa orasan shet it 12:00 noon na, ganun ako kalugmok sa gingawa.

Kumikirot ang aking sintido sa tagal ko sa harap ng laptop, kumuha ako ng gamot sa drawer ng paglingon ko sa salamin na nakasabit sa taas ng drawer may nakita akong anino.

Cam on lhyian pagod lang ang mga mata mo kaya kung ano ano ang nakikita mo. Muli hindi ko ito pinansin. Lately palagi akong ganito, palaging namamalikmata. Siguro sa stress sa trabaho panong hindi ginigipit ako ng suplado kong boss.

Napatalon ako ng may marinig akong katok, nam putia naman oo, kaylan pa ako naging magugulatin. Lalong lumakas ang katok.

"Ayan na" sigaw ko.

"Hindi makapaghintay" bulong ko. Abat gusto ata gibahin ang bulok kong pinto.

Nagulat ako ng mapagbuksan ang taong pinakaayaw kong makita sa tanang buhay ko. Si Owen Stant ang big boss ko. Kinusot ko ang aking mga mata imposibling maligaw ang tinaguriang business tycon ng taon sa isang iskwater area.

Ngunit pag mulat ko ng aking mga mata nakatayo parin ito sa harap ko.

"Shet lhyian kung ano ano ang nakikita mo-" wika ko sa sarili at inalog ang ulo nagbabakasakaling imahinasyon ko lang ito.

"Anong akala mo sa'kin multo? pag nagmulat ka ng mata mawawala?" matigas nitong wika. Napamulat ako at nanlaki ang mga mata, totoong nasa harapan ko ang hari ng kasungitan.

"Holly cow-" nabitin sa ere ang panga ko, tuloy nakabukas ang bibig ko.

"Close your mouth dejose" lalong nalukot ang mukha ng gwapong panauhin ko.

Napalunok ako, hindi ko alam kung papasukin ko siya sa loob o hindi. Holly cow hindi pa ako nakapaglinis at ang mga damit ko nagkalat sa lapag. Isinarado ko ang pinto at dali daling hinakot ang nagkalat na damit at pinagkainin namin ni abi ng chichirya.

"Lhyian Dejose, sadya bang bastos ka o walang mudo at pinagsaraduhan mo ako ng pinto?" sigaw ng boss ko. Hindi ko ito inintindi sapagkat kung saan saan ko tinago ang damit at mga plastic ng chitchirya.

Lintik naman bakit hindi siya nagpasabi na pupunta siya rito. Halos mayanig ang buong apartment ko sa lakas ng katok nito.

"Sorry sir" turan ko rito. Lukot na lukot ang mukha nito, walang sabi sabing pumasok sa bahay ko. Napakamot ako ng ulo, ano ito bahay niya ang bahay ko at papasok kong kaylan gusto.

"Anong uri ng bahay ito, o bahay ba ito?" nagngitngit ako sa sinabi. Ito na nga lang ang bisita, siya pa ang mareklamo. Hmmf Kakahiya, ito pa naman ang uri ng taong perfectionies sa mga gamit sa bahay pati sa office kaya kinatatakotan ng mga writers at emloyado nito. Tapos ito pa ang makikita niya sa bahay ko..so what. Nguso ko rito hindi naman niya bahay ang bahay ko.

THE CHARMED (HALCUNERA- the soul warrior) UNDER EDITINGTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon