NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

The Wolf has returned

'WIE HEEFT DIT GEDAAN?'

Doodse stilte.

'IK HERHAAL: WIE HEEFT DIT GEDAAN?'

Op dat moment gooit Noah een handvol instant Duistergruis op de grond en verhult de hele Grote Zaal zich in complete duisternis. Ik laat Ginny's hand los en ren snel naar mijn plek in de Zaal, ook onzichtbaar. De afspraak is dat Ginny in de deuropening blijft staan om voor de eerste schok te zorgen.

Fred en George hebben me verteld hoe je de werking van het Duistergruis kan laten verdwijnen. Ik hou mijn toverstok tegen de grond en mompel de tegenspreuk. Direct wordt het weer licht.

Het duurt even voordat de eerste leerlingen Ginny in het vizier hebben, omdat ze nog met hun ogen knipperen door het plotselinge licht.

'Daar is ze!' roept iemand hard en wijst naar Ginny. Zij staat inderdaad in de deuropening, met haar handen in haar zij.

'Goedenavond Zweinstein,' zegt ze in een zwoele toon, met haar stem vervormt.

'Wie ben jij?' gromt Amycus direct. Ginny lacht kort en spottend.

'Je weet niet eens wie ik ben? Jullie stellen me teleur kinderen; ik had wel verwacht dat jullie onze nieuwe professoren even over mij hadden verteld.'

Het mooiste is nog dat sommige kinderen inderdaad beschaamd naar de grond kijken. Ginny gaat verder en ze doet het geweldig.

'Dit ben ik, Kragge,' zegt ze trots, wijzend naar de wolvenkop in de lucht.

'Ik ben Zweinstein meest gevreesde prankster en rebel. Al vier jaren lang maak ik de school onveilig en al vier jaar lang weet niemand wie ik ben, omdat ik nooit gepakt ben en dat zal ook dit jaar weer het geval zijn. Ze noemen mij de Wolf.'

Dreigend loopt Amycus zacht op haar af en achter hem is Alecto ook opgestaan, maar Ginny verrekt geen spier.

'Eén spreuk en we weten wie je bent, clown' zegt Amycus.

Ginny blijft doodstil staan en grijnst naar de dikke dooddoener. Ze rolt zelfs even met haar ogen.

'Zelfs al zouden jullie mij pakken, weet je dan wel zeker dat ik de Wolf ben?'

Verbaasd blijft Amycus staan.

'Of ben ik de Wolf?'

Alle hoofden draaien zich om naar de andere kant van de Zaal, waar Noah zich ondertussen zichtbaar heeft gemaakt. Het plan werkt, want Amycus kijkt verward van de een naar de ander. Dan grinnikt hij dom.

'Jullie denken dat jullie het tegen ons kunnen opnemen?'

Mijn beurt.

'Maar wat als er nog een derde Wolf is?'

Nu draaien alle hoofden mijn kant op en lijken zichtbaar geschokt. De leerlingen hebben me wel eens eerder gezien, maar niet drievoudig. Zelfs Amycus lijkt niet meer te weten wat hij moet doen. Ik knik naar Noah en tegelijkertijd verschijnselen we naast Ginny. We hebben nog tien minuten en dan is de wisseldrank uitgewerkt, weet ik.

'Wie van ons drie is de echte Wolf? De keuze is aan jullie,' klinken onze stemmen in koor.

Amycus heft zijn toverstok op, om een spreuk af te vuren. Natuurlijk waren we hier op voorbereid. Alle drie steken we onze rechterhand naar voren, maar alleen bij mij zal er een werking zijn.

De straal die bij de spreuk paralitis hoort schiet onze kant op, maar een meter voor ons spat hij stuk, alsof er een muur zit. Die zit er ook; een magische muur.

'Dat was geen succes' zegt Ginny grijnzend. 'Het was leuk jullie gesproken te hebben-'

'-maar onze tijd zit er bijna op-' gaat Noah verder.

'-dus dit was het voor vandaag. Tot de volgende keer!' maak ik hem af.

We pakken elkaars handen beet en ik verschijnsel ons naar mijn slaapkamer in de vertrekken van de Hoofdmonitoren. Net op tijd, want Ginny's haar begint weer rood te worden.

'Dat was geweldig!' zegt Noah vrolijk. 'Ik wil vaker meedoen!'

'Nou... er is wel een soort mogelijkheid,' mompel ik. Ze kijken me beide nieuwsgierig aan.

'De SVP, die rebelgroep tegen Omber, wordt weer actief en we kunnen wel nog een Mergel gebruiken. Ik kan je contacten als we weer iets gaan doen.'

'Geweldig!' roept Noah en ze geeft me een dikke knuffel. 'Maar nu moet ik weer gaan. Pap en Sirius wachten op me.'

'Hoe is het met ze?' vraag ik nieuwsgierig.

'Met Sirius heel goed. Hij en die Clothilde zijn af en toe opeens uren verdwenen' zegt Noah en ik weet dat ze dezelfde gedachte heeft als ik. 'Pa is iets somberder, maar dat komt ook wel goed. Ik denk dat hij ma mist, nu Sirius en Clothilde zo close zijn.'

Een schuldgevoel valt als een schaduw over me heen.

'Je moeder heeft zelf de keuze gemaakt, Kat' zegt Ginny zacht. Ze is weer helemaal terug veranderd naar haar normale uiterlijk.

Ik knik even, maar ik weet dat het niet overtuigend is.

'Overmorgen is de eerste bijeenkomst van de SVP' verander ik het onderwerp. 'Om negen uur 's avonds in de Kamer van Hoge Nood. Licht Loena, Marcel, Hannah en Tom en Elise in en zeg dat ze het zo snel mogelijk moeten verspreiden.'

In stilte zitten we op mijn bed, allemaal diep in gedachten verzonken. Noah is de eerste die met een zucht opstaat en ons verontschuldigend aankijkt.

'Ik moet weer naar huis, anders worden pa en Sirius ongeduldig. Ze zijn bang dat ik ook ergens de benen neem, net zoals Harry, Ron en Hermelien.'

Opeens schiet een gedachte bij me naar binnen. Hoe kon ik die nou vergeten? Morgen zullen ze het Ministerie infiltreren! Ik kan niks tegen Ginny en de rest zeggen, nog niet, maar ik kan wel even naar het Trio toe.

'Ginny, misschien is het slim als jij ook weer naar de leerlingenkamer gaat' opper ik. Ze knikt en samen met Noah loopt ze mijn kamer uit. Ik wacht vijf minuten, tien minuten, totdat ik zeker weet dat er niemand in de buurt is. 

Dan ga ik staan en draai één keer om mijn as, op weg naar het Grimboudplein.

..................................

:)