0.3

34 2 0
                                    

Desiree van Houten

IK BEN ontvoerd samen met de jongens. Er zit een zak over mijn hoofd. Mijn handen voelen als geboeid. We zitten samen vast in een verlaten fabriek.

Niemand heeft het gemerkt. De kidnapper haalt de zak pijnlijk van mijn hoofd af. 

"AUW!" "LAAT ME LOS!" schreeuw ik met een echo-stem in de verlaten fabriek.

"Rustig maar, meisie," zegt de kidnapper die de naam niet gezegd heeft.

"Mijn naam is: Jasper Dobbe. Ik heb jullie ontvoerd omdat ik B-Brave haat!" zegt Jasper.

"De fans zijn in paniek en jullie zijn allebei op het nieuws," zegt Jasper.

"Laat me verdomme los!"

"Sorry, daar doen we het niet voor," zegt Jasper.

Hij haalt een mes uit zijn broekzak, houdt zijn mes in zijn hand. 

"Wat ga je doen met dat mes?" 

"Ik snij een van jullie's keel open," zegt hij met een gare stem.

"Nee, doe dat niet!" 

Dioni zit naast mij, heeft een zak over zijn hoofd. Hij schudt zijn hoofd heen en weer. Hij wilt praten, maar hij zit steeds te mompelen. Jasper haalt de zak van Dioni af. 

"Wat is dit, kloothommel!" scheldt Dioni hem uit. 

"Waarom doe je dit ons?" zegt hij. 

"Daar weet ik niks van, WANT IK BEN DOM!" zegt Jasper en hij begint raar te lachen als een lachende baby.

"Laat me verdomme los," zegt Dioni.

Ik heb geen idee waar we zijn. In een verlaten fabriek? Dat lijkt er op hier.

"Laat me godverdomme los!"

Jasper haalt Kaj's zak van zijn hoofd eraf.

Hij zat onder de bloed met een tapeplak op zijn mond. Hij schopt tegen Jasper's been.

"Zal ik je tape erafhalen?" vraagt Jasper aan Kaj.

Kaj begint nee te schudden. Jasper scheurt de tape van zijn mond af. Kaj voelt de pijn.

"FUCKZOOI, AAAAAAAAAAAAAARGH," "Tering leijer!" schreeuwt hij.

"Sorry, jongen...daar kan ik niks aan doen," zegt Jasper.

Hij wrijft over zijn handen heen en weer.

Wat is dit? Waarom laat hij ons niet gaan?

Naast mij aan de linkerkant zat Cassius met zijn zak over zijn hoofd. 

"Waarom doe je dit?" vraagt Dioni.

"Moet ik het nou weer vertellen?" zegt hij.

"Ik haat B-Brave," herhaalt Jasper nog één keer.

"IK HAAT B-BRAVE! GEHOORD?" Jasper houdt de mes boven de kin van Dioni. 

"Doe dit niet, please," zegt hij snikkend. 

"Maar als eerste ga ik Samuel doden," zegt Jasper. 

Hij loopt naar Samuel die naast Cassius zit. Hij scheurt de zak over Samuel's hoofd eraf.

"Godverdomme," "Waarom nou!" schreeuwt Samuel.

"Weet je, jullie hebben maar een ding in je broekzak," zegt hij.

"Het is een aardappelmesje, en die moet je snijden over de touwen die vastgebonden aan je handen zitten. Of nog erger, je voeten. Zal dit je lukken?" zegt Jasper.

"Dat is verdomme onmogelijk!" schreeuwt Cassius. 

Jasper haalt een revolver uit zijn achterbroekzak. Verdomme, waar was dat voor?

Hij gaat toch niet een van ons niet doden?

Ik voel mijn iPhone in de broekzak. Ik denk: hoe krijg ik de iPhone eruit?

Dat is onmogelijk?

Hoe doe ik dat voor?

Hoe?

Wie doet dat?

Wie?

Waarom doet hij dit ons aan?

Maar hij haat B-Brave? Straks bestaat B-Brave niet meer.

En dan ben ik misschien wel eens dood?

"Jasp. Ik wil iemand bellen, het is de politie niet. Vertrouw me!"

"Je hebt een minuut om te bellen. Eén minuut!" zegt Jasper.

Hij haalt de knoop van de touw uit de hens, laat mij los en pak mijn iPhone uit mijn broekzak.

Hij gaat niet merken dat ik politie bel.

Ik toets 112 in, bel fluisterend de politie om over te halen naar hiertoe.

"De verlaten fabriek..." "Alkmaar..."

Een minuut is voorbij.

"Kom maar terug," zegt hij.

"Nou, nee," "Ik denk van niet,"

"Oh ja? Je weet wat er gaat gebeuren, hé!" roept Jasp.

Hij richt met zijn revolver op mij af. Dioni begint in paniek te raken. 

"Nee, doe dat niet!" roept Dioni.

"Dioni, het moet..." 

"Er is een ding wat ik je wil vertellen..." 

Ik loop naar Dioni toe, knuffelt hem stevig en geef hem een dikke zoen.

"Als ik doodga, zal ik altijd van je houden, Dioni," 

"Doe dat maar," 

Ik begin te giechelen..

"Je weet wat er gaat gebeuren, meisie," zegt Jasp.

Jasper hoort opeens de politieauto's. 

Jasper begint op mij te schieten in slow-motion.

De kogel raakt mijn maag, er valt een stilte.

Ik begin naar mijn verdomde knieën te zakken, val op de grond.

Mijn maag begint te bloeden, het wordt hevig.

Dioni schrikt, begint te springen met zijn stoel.

"N-ne-nee..." zegt Dioni. 

"Dion, ze is er niet meer," roept Jasper. 

De politiemannen beginnen de ingangsdeuren te breken. De ingangsdeuren begint te breken als een vallende glas in scherven. 

"Ambulance, graag!" "Alkmaar, verlaten fabriek," spreekt  de politieman met de elektronische apparaat om met hulpdiensten te verbinden. 

Ik lig op de grond, bloedend uit mijn maag.

Ik ben in de coma.

Er vallen sterren in mijn ogen.

Helemaal zwart begint het te worden.

Ik zie niks meer.

Helemaal niks meer.

Het is weg.

Mijn leven is weg.

Mijn leven is opgeheven.

Ik ben een persoon die niemand kent en ziet.

Ik ben een geest.

Er is niks meer in mijn leven.

Ik ben gone.

Een meisje die gone is. 

Gone girl.

Take Me To The River | Dioni Jurado-GomezWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu