Kendimi kaybettiğimi sandığım yerde onu buldum.O bana ömrüm boyunca altından kalkamayacağım bir duygu emanet etti.
Bu VEFA duygusu ve dudaklarımda onun dokunuşu.Ellerimde teninin kokusu.
Sevgilim bul beni bu ilk ve son kayboluşum.
Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.
Yıldıza dokunarak parlatın gecemi öyle parlasın ki gözlerim ışıldasın sizinle.
Keyifli okumalar.
Size bir masal, efsane ya da hikaye anlatmıyorum.Size bir gerçeği beyaz sayfaların üstüne dökülen kanlar gibi kelimelerle sunuyorum. Kan durduğunda kalem susmasada kimse bilmez. Kalem susunca insanlar bu bir efsane der.Ormanın nefesini ensenizdehissettiğiniz an bunun gerçek olduğunu anlarsınız ama ciğerleriniz koşmaya gerek bile kalmadan tıkanır.
Konuşamazsınız.Son dileğinizi size sunarsa Yılanlı Kestane dizlerinizin üstünde ya da yerde yatarken ona gerçeği söyleyin.
"Ormanın sahibi Melez Majestedir.Onun acısı senin acını kapatır ve gücü yakar köklerini.Köksüz ağaç milleti olmayan ülke gibidir. Melez Majeste bizim kraliçemizdir yalancı kestane."
Belki vardım belki yoktum. Varımlayoğumla hissediyordum ki damarlarımda akan kana zehir karışmıştı.Bu zehir beni boğuyordu.
"Beni çağırdı."
Fısıltım gerçeği bana bağırmışım gibi gösterdi. Ona gitmem gerekiyordu. O beni istemişti?Neden gitmeliydim?
"Dur."
Acar'ın kolları beni halatlar gibi sardı.Ona karşı koyduğumu hatta tırnaklarımı etine bastırdığımı bile yeni fark ediyordum.
"Ayla gidemezsin hayır o bir yalancı."
Acar bana yalan söylemezdi.O beni korurdu.Öyleyse ağaç yalancıydı.
"Bana yalan mı söyledi?"dedim başımı onun omzuna doğru arkaya vererek."O halde cezasını çekecek.Acar."dedim usulca.
"Sana söylemediler mi?"
"Neyi bebeğim?"
"Orman benim değil ben ormanım.Sadece sizin Melez Majesteniz değil ben bütün herkesin beklediği kişiyim.Yerde yürüyen karınca da gökte uçan kuşta ormana adım atmış bir bebekte benim."
"Zehir onu tuhaf konuşturuyor."dedi Koray. "Onu öldürmedi ama afallattı."
Salak çocuk sarhoş gibi palavralar attığımı mı sanıyordu?
"Hayır."dedi Acar itiraz ederek."Bağlantı kurdu."
"Neler dediğini duymuyor musun?"dedi Koray."Hakimim diyor o, o..."
"Kraliçe olduğunu söylüyor ve bunun için krala ihtiyacı olduğunu biliyoruz."
Acar'ın beni tutan kolları öyle sıkı bir hal aldı ki bir anlığına canımı bile yaktı.Onu rahatsız eden neydi?
