Kendimi kaybettiğimi sandığım yerde onu buldum.O bana ömrüm boyunca altından kalkamayacağım bir duygu emanet etti.
Bu VEFA duygusu ve dudaklarımda onun dokunuşu.Ellerimde teninin kokusu.
Sevgilim bul beni bu ilk ve son kayboluşum.
Sizi sevdiğimi biliyorsanız buyrun okumaya.Tüm sorularınızı cevaplıyor olacağım merakta kalmayın.
✨
Eğer ona son kez dokunduğumu biliyor olsaydım ellerimi ondan çekmemi sağlayacak tek şey ellerimi kesmeleri olurdu.
Ormanın Güncesi Melez Majeste
Ormanın ruhu ağacın köklerinden geçiyor.Bu ağaç ki ondan daha güçlü her şeyi kalın kökleri ile boğuyor.Ormanda hakim olan tek güç o kalmak istiyor.
Ormanın Güncesi Kan Avcıları ✨
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Asırlar evvel ormanda hayat süren eşkıyalardan biri gencecik körpe bir kızı kaçırır.Kız direnmelerine ve ağlamalarına rağmen eşkıyayı ikna edemez.
Kızın bakire vücudunu kirleten eşkıya uykusundayken kız adamı öldürür.Asıl hikaye şimdi başlıyordur.Kız adamın kanı çekilene kadar her yerini delik deşik eder.
Sabahın ilk ışıkları doğmadan evvel işlediği cinayetle başbaşa kalan kız oracıkta aklını yitirir ve kendine akla hayale gelmeyecek bir şey yapar.Karın üstünde sürünen bir yılanla kendini boğar.Hem yılan hem kız ölmüştür.
Orman topraklarında yaşanan bu vahşeti kaldıramaz.Kızın ruhu oraların laneti olur ve sonunda onu ikna etmenin bir yolunu bulurlar.Kızın ruhu daha önce eşi benzeri görülmemiş bir kudrette bir ağaç olarak ormana yerleşke kurar.
İşte bu ağaç Yılanlı Kestane adını alır ve herkes bilirki o ondan güçlüleri öldürmeye yemin etmiştir çünkü ormandaki mutlak güç daima kendisi kalmalıdır.
Bir tercih hakkınız olsa zaman ileriye mi aksın isterdiniz geriye mi?
Önünüze iki yol çıksa aşık olup çok acı çekmek mi istersiniz yoksa kimseyi kalbinize alamadan yaşamak mı?
Bir kitabın sayfasını aralamadan evvel o kitabın sizi sarsacağınıbilseydiniz yine de okur muydunuz?
Zaman geriye aksın isterdim.Annem ve babamın hayatta olduğu günlere.Aşık olacağım o yola koşarak sapardım.Bir kitap beni sarsamayacaksa okumanın ne anlamı vardı?
Aile dediğiniz şeyin kan bağının ötesinde olduğunu anlayıp onlara sıkı sıkı tutunmak varken neden çekelim ki ellerimizi üstlerinden?
