VEFA Melez Majeste

Dördüncü Perde

Acar ve Melez Majeste son ana dek sırt sırta dövüştüler.Melez Majestenin kaybından sonra Acar bir daha görülmedi.Onun acıdan ağlayarak öldüğünü duyduk. Sürümüzden geri kalan bizler ise sefalet içinde saklanarak yaşıyor gibi yapıyoruz.

Sadık Kalanlardan Kangal Barbaros

Kan Avcıları Dosya:89

Form değiştirenlerin melez olarak adlandırdıkları kız beklentimizin üstünde bir güce sahip.Eğer damarlarında ki iki asil kan uyanacak olursa bu sonumuz olur.

(Kan Avcıları Anonim Not)

Zaman annem ve babamı kaybettiğim o günden beri hiç hızlı akmamıştı.Hastanenin ilaç kokan koridolarında yere düşen her şeyi paspasla temizleyenler benim göz yaşlarımı da silmişlerdi o zeminden.

Yüreğimden bu acıyı silecek bir paspas yoktu ki dünyada.

Anneciğim ve babacığım siz yokken bir yara durmadan nasıl kanar öğrendim.Siz yokken bir yaranın ağlamakla geçmeyeceğini ve ağlamasan da dinmeyeceğini gördüm.

Ben siz yokken boğazımda bir kanser gibi taşıdığım bu yumruyu hiç sevmedim.

Ben Ayla.

İlk göz ağrınız.

Ben Ayla.Neden ailemin öz çocuğu olmadığım gerçeği beni sarsmıyordu.Kan bağı değil kalp bağına önem veriyordum çünkü.Ben onların kızı kardeşlerimin ablasıydım.Bunu hiç bir şey değiştiremezdi.

"Biz oturmaya gidiyoruz abla."

Aybüke yanıma gelerek beni öptüğünde ona sıkıca sarıldım.

"Uslu bir kız ol."

"Tamam."

Kollarımdan koşarak çıktıktan sonra evin kapısını açtı.

"Biz geç olmadan döneriz kızım."dedi babanem üzerine şal örterken.

"Kızlara dikkat et."dedim.

Melike Zeynep'i gelmesi için tehditlerle ikna ettiğin de boş evde bir başıma kalmıştım.Uzun zamandır babanem için ot toplamıyordum.Kendi kendime düşünerek delireceğime bunu yapabilirdim.

Uzun saçlarımı gevşek bir örgü ile tutturarak evden çıktığımda hava çok soğuk olmasa da kar soğuğu kendini hissetiriyordu.

Reis evden çıktığım anda yerinden çıkarak bana baktığında bir an için ne yapmam gerektiğine karar veremedim.Halbuki senaryo hep aynı olurdu.

Onu severdim beni sevmesini izlerdim.Şimdi ise her fırsatta çiftleşmek deyip duran biriydi.

Evet hoş biri.

"Aşağıda ki dereden babanem için ot toplayacağım."dedim gereksiz bir açıklama yaparak.Zincirini zorlayarak bana doğru gelmeye çalıştığında kafamı olumsuzca salladım.

"Tek gitsem daha iyi olacak."

Arkamdan seslenişlerini yok sayarak aşağı doğru yurumeye başladığımda keşke mont giysem diye düşünmüştüm ama soğuk iyiydi.Dinç tutardı insanı.

Hızlı adımlarla yürüyerek derenin kenarına geldiğimde suya girmemeye özen göstererek küçüklüğümden beri ezberimde olan otları aramaya başladım.Sonunda onları bulduğumda büyük bir dikkatle eğilerek toplamaya başladım.