VEFA Melez Majeste

İkinci Perde

Melez Majeste şüphesiz beklediğimiz üstünde bir güce ve inanca sahipti.Onun hepimizin kurtuluşu olacağına dair inancımız tamdı.Onu koruyabilseydik.

(Sadık Kalanlardan)

Hafif uzamış tırnaklarımda avucumda ki nasırları soyarken oldukça dalgın bir o kadarda dikkatliydim.Her zaman serbestçe salınmasını sevdiğim saçlarımı öyle sıkıca toplamıştım ki yüzüm gerilmişti.

Başımdan aşağı dökülen sıcak sular tenimde dövdüğü her yerde kızarıklar bırakıyordu.Sıcak suyu severdim.Suyun beni yakışını severdim.Su altında oyalanmak bana göre olmasa da bu sefer farklıydı.Soğuk fayans zemine öylece oturmuş ve kalkmaya mecal bulamıyordum.

Tırnaklarım ile yaptığım şey canımı yaktığında yüzümü buruşturarak avuçlarımı yüzüme bastırdım.Tüm gün boyunca ruh gibi dolanmıştım.Evin arka girişini kullanarak özellikle Reis'ten kaçınmıştım.

Banyonun hafif aralık camı ormandan gelen yabani hayvanların sesini bana taşıyordu.Delirdiğimi hissediyordum.Tüm bu olanlar bana hiç normal hissettirmiyordu.Okuduğum onca kitaptan sonra aklımı yemişsem eğer bu her şeyin gerçek olmasından daha güzel bir ihtimaldi.

Sonunda yerden kalkarak suyun akışını kestim ve bedenimi beyaz havluma sararak odama geçtim.Üzerime hızlıca siyah bir eşofman ve beni sıcak tutacak bir kazak geçirdikten sonra saçlarımı hızla taradım.Ev sessizdi.Kızlar uyumuş olmalıydı.Uyumadıysalar da telefonla oynadıkları için odalarından çıkacaklarını düşünmüyordum.

Gün boyu elimi sigaraya sürmediğim için dişlerim nikotin isteği ile sızlıyordu.Paketimi ve bir tane çakmak alarak odadan çıktıktan sonra kendime düşünme fırsatı vermeden evden çıktım.Kapının açılıp kapanma sesi ile birlikte Reis yerinden çıkarak bana baktığında bir an için eve geri girip kapıları kitleyeceğimi sandım.

Botlarımı hafif korkarak ama daha çok bu çıkmazdan çıkma dürtüm ile giyip evin merdivenlerinden indim.

''Eğer sen gerçeksen...''

Bir an için bu yaptığım çok saçma geldi.Cidden durmuş köpeğimle konuşuyordum.Hayır konuşmam saçma değildi.Saçma olan bunu onun insan olabildiğine ihtimal vererek yapmamdı.

''Gerçeksen eğer aşağı gel.''

Bu yaptığıma inanamıyordum.Gülerek kafamı iki yana salladım.Hem inkar hemde tuhaf bir bekleyiş ile birlikte aşağı inerek kalçamı duvara yasladım.Paketimi aceleci adımlarla açtıktan sonra içinden çıkardığım bir sigarayı dudaklarımın arasına koyarak fitili ateşledim.

İlk zamanlarda sessizlik vardı.Yine de dinliyordum.Daha sonra zincir sesleri ve kumaş sesi kulağıma ilişti.Aman ne güzel dönüşünce giyinmeyi akıl edebilen bir köpek!

Karın üzerine atılan her adımda inkarım sert bir gerçek olarak yüzüme vuruyordu.

Gözlerimi sımsıkı kapatıp bunu görmezden gelmek en kolayı olabilirdi.Yine de ne kadar kaçabilirdim?

''Bu duman hiç hoşuma gitmiyor.''

Erkeksi ses ile beliren beden bir süre için bende korkup kaçma dürtüsü uyandırsın diye bekledim ama bu olmadı.