KARANTİNA

Özel BÖLÜM: 3

Oy kullanmayı ve yorum yapmayı unutmayız.

İyi okumalar...

_________________

ADA ZORLU...

Hayat bazen biz insanlar'ın karşısına akıl almaz şeyler çıkarıp, onlar ile baş etmemiz için bize zaman veriyordu. Tıpkı şimdi ki zaman gibi...

Karantina bitip,evlerimize dağıldıktan tam 1 hafta 3 gün 9 saat ve 45 dakika sonra; hayat da bana baş'a çıkabilmem için akıl almaz şeyler vermişti.

Örneğin; şuan Volkan'ın tam karşımda bana çıkma teklif'i etmesi gibi...

Marketten çıkmış eve doğru yürürken aniden karşımada beliren Volkan'ı görmem ile ilk başta afalasam da sonrasında durmuş, ve güç kuvvet ile "Merhaba."diyebilmiştim.

Ama hayat öyle garipti ki taş kalp'li Volkan'ın kalbini bile eritmiş, aniden elimi tutup bana "Çıkar mısın?"diye sormuştu.

Ah. Tabiki de afalamıştım. "Nereye?"diye sormak sizce de hakkım değil miydi?..

"Be-Benimle. Yemeğe filan işte."

Evet evet. Tam da bu cümle'yi kurmuş, hatta inanmayacaksınız ama kekelemişti bile.

Şaşkınlığım kendini belli ederken bilinçsizce sallamıştım başımı. Ellerini ellerimden çekerken, "Bu gece, saat 20.30'da. Seni almaya gelirim."demiş ve akabinde ise neredeyse koşar adımlar ile benden uzaklaşmıştı.

Evet şimdi buradaydık.

Volkan'ın beni getirdiği Köfteci Murat Usta'nın herhangi bir masa'sında.

Elimde ki köfte ekmekten kocaman bir ısırık alırken, "Beğendin mi?"diye sordu. Ağızımın doluluğundan sadece heves ile başımı sallamakla yetinmiştim. Bana tepkisi ise gülümsemek oldu.

Onu uzun zaman sonra böyle gülerek görmek,insan'a garip hissettirmiyor değildi. Karşınızda hep ciddi duran bir adam'ı, neşe ve mutluluktan gülerken görmek, insan'nın yerini yadırgamasına neden oluyordu.

Ama güzel de hissettiriyordu.

Mesela ben Volkan'ın bir gamzesi olduğunu daha yeni, şimdi öğrenmiştim. Saçları'nın dağınıkken, ve elmacık kemiği daha da belli iken onda oluşan erkeksi hava'yı şimdi fark etmiştim.

Ey Aşk.

Nelere kadisin sen böyle?

Daha neler var acaba bu adam hakkında bilmediğim , ilgi çekici şeyler?

Köfte ekmeğinden kocaman bir ısırık aldıktan sonra, bana bakıp biraz sindirmeyi bekledi ve akabinde de " Aslında seni buraya getirdim çünkü; siz kızlar nereler'e gitmek istersiniz ben tam bilmiyorum açıkcası. Ama istersen hemen başka bir yere gidebiliriz."dedi.

Benim küçük köfte ekmeğim daha yarıya gelmemişken, o büyük köfte ekmeğini çoktan yemiş hatta sindirme aşamasına bile geçmişti.

Başımı iki yana hızla salladım. "Hayır Aslında gayet beyendim."

Gülümseyip önünde ki peçete ile oynamaya başladı.