Tek Tabanca [Tamamlandı]

°9°

"Madem bunları yapabiliyorsun.Kapıma dayanabiliyorsun.O zaman beni rahat bırakabilirsin değil mi? Bunu yapabilirsin."

Sinir kat sayım artarken ona bu sözleri söylememle birlikte gözlerini kırpıştırdı.Dediğimi idrak etmeye çalışıyordu.

"Bırakamam."

dedi birden.Derin nefes aldım..Verdim..Aldım ve verdim.

"Neden?"

dedim ellerimi belime yerleştirken.

"Seni seviyorum diyorum.Bunu anlayamıyor musun?"

"Sana güvenmiyorum."

dedim kararsızlıkla.Bu kelimeler ağzımdan birden çıkmıştı.Ben bunu söylemek istememiştim oysa ki.

Ellerimi serbest bırakıp,bakışlarımı yere sabitledim.

Avuç içlerim terlemişti.

"Neden?"

Sesi kısık ve ağlamaklı çıkmıştı.Bundan nefret ediyordum.Birilerinin kalbini kırmaktan hayatım boyunca uzak kalmıştım.İnsanlar beni üzmekten çekinmiyordu.Fakat ben onları karşı fazla ilgiliydim.

"İşte."

Verecek cevabım yoktu.Bu yüzden omuz silktim.

"Peki."

Dedi.Gözlerim hâla yere sabitliyken yanımdan geçip gitmişti.

Onunla aramızda hep bir bağ vardı.Peki,güçlü müydü? İşte bunu bilmiyordum.O benim hayatımda unutulmıcaklar listesine çoktan girmişti bile.İnkâr etmiyeceğim.Benim için uğraşması,beni sevmesi hoşuma gidiyor.Fakat işte onu sevmiyorum.Hem ben artık eski ben değilimki gidip Kerem'in boynuna atlayayim.Ben yeni bir benim.İnsan olan tüm varlıklardan kaçınan bir benim.

"Zeynep!"

Annemin sesini işittiğimde burada beklemeyi bıraktım ve merdivenlerden aşağıya indim.

Merdivenlerin başında bekleyip gözlerimle onu aradım.

"Kerem gitti."

dedi annem.Hemen ona dönüp soru sorarcasına kaşlarımı çattım.

"Neden?"

"İşi varmış.İyi görünmüyordu.Sen bişey yapmadın demi kız?"

"Tecavüz ettim."

Gözlerimi devirip indiğim merdiveni tekrar çıktım.Bıkkınlıkla odamın kapısını açıp,içeri girdim.Bedenimi yatağıma bırakırken aklımda Kerem Sayer'in olması şaşırılacak bir durum değildi.O,bu aralar zaten sürekli aklımda geziniyordu zaten.

Pencereye yaklaşıp,perdeyi kaparken onun arabasını gördüm.Plakasına baktığımda hiçte yabancı gelmiyordu.Aşağı inip ona bakmak istesemde bu fikrimi aklımdan silip attım.

Siyah camlardan içeri görünmesede içinde bir SAYER olduğundan emindim.

Kafamı iki yana sallayıp,ışığı kapattım.Yorganı kafama kadar çekip telefonumdan şarklı listemi açtım.Uyumam için,müziğe ihtiyacım vardı.

O gün...Kerem'e hakkımdaki herşeyi anlattığım gün..

Aklıma geldiğinde bana sarılmak isteyişini göz önünde bulundurdum.Uzun zaman olmuştu kimseye sarılmayalı.Babama bile ne zaman sarıldığımı,anneme,Alperen'e bilmiyordum.Sıcak kollara ihtiyacım olduğu doğruydu.Fakat bu teklifi geri itecek kadar cesaretsizdim.O gün Kerem'e sarılabilirdim.Fakat görmezden gelip sözlerime devam ettim.Ben yalnızlığı seçmiştim.