Euphonies of Bleeding Strings

Chapter 2

But it's normal, hindi naman nararapat na madaliin ang mga ganyang bagay. I'm too young for love, and it's definitely not the right time to fall in love on someone.

Hindi ko lang gets kung bakit maraming mga nagmamadali sa bagay na iyan. I mean, love is not a contest right? It's not a race. Lahat tayo ay dadating diyan, that's why don't rush yourself and learn to enjoy your own company.

"Challes..." tawag na naman ni Glyde na nasa tabi ko lang, "Naiihi kaba? Samahan mo naman akong mag cr oh."

"Sige." Agad na sagot ko sakanya kahit hindi naman talaga ako naiihi.

Nagpaalam agad kami sa teacher namin at lumabas na ng classroom.

Ilang classroom pa ang madadaanan namin bago kami makarating sa comfort room ng mga girls.

Nang mapadaan kami sa classrom ni Reon ay hindi ko napigilang hindi sumilip at hanapin siya. Nagtataka nga ako kung bakit ko nagawa iyon, kasalanan talaga to ni Glyde eh.

I did not see him. Hindi ko din naman alam kung saan siya naka upo.

Bigla kong namataan ang isang estudyante na nakasandal sa dingding ng classroom nila. He seems very familiar to me, though I can't remember when did I saw him.

Nakatulala siya at parang may malalim na iniisip. Siguro ay pinalabas siya ng teacher nila dahil nanggugulo sa klase.

Well, I'm not judging him naman but I really think that is the reason why he's outside.

"Hoy Rubid!" Biglang sigaw ng isan Grade 10 na lalake sakanya na napadaan lang din tulad namin.

Nakalagpas na kami sa kinaroroonan niya ngunit nadidinig ko parin ang pinag-uusapan nila.

"Pinalabas ka na naman ba?"

"Oo eh."

"Ang lakas din naman kasi ng trip mo!"

They are even laughing so hard na para bang mas ikanatuwa nila na ganoon ang nangyari.

What's good about that anyway? Pinalabas na nga siya sa classroom dahil sa katarantaduhan niya tumatawa pa siya.

Nang makarating kami sa cr ay agad na dumiretso si Glyde sa isa sa mga cubicle.

I just faced the mirror and fixed my messy hair.  

Napahinto ako sa pag-aayos ng aking buhok ng maalala na yung lalake kanina ay yung lalake din na humiram saakin ng ballpen.

"That's why he seems so familiar.." bulong ko sa sarili ko.

Halos mapatalon ako sa gulat ng biglang magsaliya si Glyde. "Sinong familiar?" Tanong niya.

I think she heard what I just said. "Nothing.."I replied.

Pinanliitan niya ako ng mata, at kalaunan ay tinantanan narin ako ng mga nagdududa niyang titig.

I immediately changed my uniform into a tennis clothes right after our last subject. Yung racket ko naman ay iniwan ko lang sasakyan, kasi ihahatid pa ako ni manong papunta ng tennis court.