10. Bölüm 'Sarmaşık'

33.6K 2.8K 1.2K
                                    

🔱
'Aklım fikrim sende, senin gelişinde, seni ne zaman göreceğimde, seni nasıl göreceğimde, beni görür görmez ne diyeceğinde...'
-Nazım Hikmet Ran/Piraye'ye Mektuplar-
🔱

Emre Yıldırım - Gelmesen De Beklerim

🔱
Bölüm 3800 kelime... Satır arası birkaç yorumu eksik etmeyin lütfen. Keyifli okumalar...

 Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Efendim?"

"Altay merhaba, nasılsın?"

"İyiyim baldız sen nasılsın?"

Sesi iyi olduğunu çokça kanıtlar nitelikteydi. Hafifçe gülümsedim. "Ben de iyiyim," Kısa bir an durup elimdeki kahve bardağına çevirdim bakışlarımı. "Aslında, Kumru'ya ulaşamıyorum günlerdir onun için aramıştım seni. Derslere gelmiyor, arıyorum açmıyor, mesaj atıyorum geri dönmüyor. Evine gidecektim, annesi telaşlanmasın diye evine de gidemedim. Seninle mi tartıştı acaba dedim ama şimdi senin de keyifli geliyor sesin... Ben bilmeden ona karşı yanlış bir şey yapmış olabilir miyim? Bir şey biliyor musun sen?"

"Demek günlerdir ulaşamıyorsun ona..." derken epey bir düşünceli geldi sesi. "Neredesin sen şimdi? Kumru'yu oraya gönderirim ben. Ayrıca seninle konuşmam gereken bir mesele var. Gün içinde müsait olur musun?"

Merakla çatıldı kaşlarım. "Müsaidim de hayrola, önemli bir şey mi?"

Sesinden önce iç çekişi geldi kulağıma. "Önemli."

"Allah Allah. Merak ettim şimdi ne meselesiymiş bu?"

"Gelince anlatırım sen bana konum at."

"Tamam atıyorum şimdi, görüşürüz..."

"Görüşürüz baldız."

Kaşlarımı kaldırıp dudaklarımı büzerek kulağımdan indirdim telefonu.

Mesele vardı ha?

Meraklı yanım anında hazırola geçmişti fakat beklemekten ve sabretmekten başka çarem yoktu.

On dakikadır içinde olduğum şirin öğrenci kafesinin konumunu Altay'a gönderdikten sonra merakıma ket vurmaya çalışarak tekrar döndüm ders notlarıma.

Yaklaşık yarım saat sonra bir konuyu temize geçirmiş, üçüncü kahvemi yudumluyorken geldi Kumru.

Sessizce karşımdaki sandalyeyi çekip yüzüme bakmadan yerleştiğinde kaşlarımı çattım anlamsızca.

AdelyaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin