DILDA ( Töre)

24.Bölüm

Cem Adrian/ Hüzün Kovan kuşu 🎶

Bu bölüm bıkmadan yb isteyen ve beni motive eden bölüm yazama için zorlayan çok sevgili MelikeKurnaz248 armağan ediyorum znxjdhshdh❤

İçim içimi yerken,
olan biteni çaresizce
İzlediğim gün herşeyden Vazgeçtim.

                                                                    İyi Okumalar 🖤

Roza abla çocuk gibi gülümseyip Boran abiye baktı aşkla bakıyorlardı tutku ile ben Mirzaya baktım sadece öfke ve nefret vardı sonu sadece beni yakacak olan öfke ve nefret.

Gecenin ilerleyen saatlerinde uykumun geldiğini hissediyordum misafirler vardi ve benim kalkıp uyumaya gitmeme hiç mi hiç etik olmaz di Roza abla bana birşeyler anlatırken benim aklımda daha farklı konular vardı. Mirzaya sorup anca cevabını alabileceğim bir sürü soru hepsinin cevabını alacaktım gerekirse yine tokat yerdim dayak yerdim ki Mirzanin yapamadığı  şey değildi.

Roza abla bana dokununca adeta yerimden sıçrayıp hi diye bir ses çıkarmıştım elimi kalbime koyup Roza ablaya  döndüm rezil olduğumu hissetmem kesinlikle doğal bir durumdu.

Mahçupca karşımda bana endişe ile bakan güzel yürekli kadına baktım bazen keşke öz kardeşim olsun derdim kan bağımız yoktu ama kısa sürede can bağımız oluşmuştu.

Roza abla elimi tutup hafif sıktı.

- Iyi misin canım

Sorduğu soruya kötüyüm demiyecektim çünkü açıklama yapmak istemiyordum iyiyim diyip herzamanki gibi yalan soyliyicektim.

- Iyiyim abla kusura bakma gözüm dalmış.

Roza abla anaçca gülümseyip elimi bıraktı. Yanımda oturan Mirzaya baktım Boran abi ile sohpet ediyordu bir an yanağımın sızladığını hissetim elimi yanağıma götürememek için kendimi zor tutum. Içten içe kendime küfürler ediyordum bu adama bazen acıyor bazen düzeleceğini umut ettiğim için.

Acıyordum evet bir kadına el kaldıracak kadar aciz oysa Allah erkekleri kadınları korusun el üstünde tutsun diye daha güçlü yaratmıştı. Kadının kanadını kırıp şiddet uygulamak için değil bazı erkeklerin.

Hâlâ Mirzaya bakarken bana dönmesi ile utanarak başımı önüme eğdim dikizlerken yakalanmanin utancı . Allahtan Mirza üstünde durmayıp Boran abiye döndü.

Bir saat sonra :

- Daha erken değil mi biraz daha otursaydınız.

- Yok canım geç oldu hamilelikten sürekli uyku halindeyim.

- Peki yine gelin ama.

Roza ablaya son kez sarılıp Boran abiye el saladim. Mirza tam arkamda durmuştu ikisi gözden kayboluncaya kadar orda durup bekledim.

Arkamı döndüğümde Mirza'nin orda olmadığını farkettim muhtemelen terasa çıkmıştı  çalışanların uyuduğunu düşündüğüm için terasa gidip bardakları toparlamam gerekiyordu.

Sakin adımlarla terasa doğru yol aldım merdivenlerin sonunda trabzanlara yaslanmiş sigarsani içen Mirzaya bakmadan bardaklari toplamaya döndüm bardakları tepsiye doldurup dağılan yastıkları toparladım tepsiyi elime alıp merdivenleri geldiğim gibi indim.