15. Bölüm

8.9K 371 171
                                    


Sezen Aksu BENDE YOLUMA GIDERIM

                                                       İyi okumalar 🖤

Kalan son gücümle inandığım herşeye kırgınım.

Pain cahanges people Acı insanı değiştirir

Berçem' in bağırma sesi ile oraya döndüm.



- Yalan söylüyor Mirza Dıldayi tehtit ediyor.

Diyip bana doğru gelmeye çalışırken iki polis memuru önüne geçti Mirza Mirogllu öyle bir adamdı ki polisler bile emrine amadeydi. En az benim kadar iyi biliyorlardı tehtit edildiğimi.

Mirza koluma girip beni arabaya doğru yürütmeden önce. Zafer gülümsemesi yapan komisere döndü.

- Teşekkür ederim komiserim.

Komiser yeleğinin iki ucundan tutup bir araya getirdi. Sanki çok güzel birşey yapmış gibi sırıtıp konuşmaya başladı.

- Ne demek Mirza ağam görevimiz.

Mirza en az onun kadar iğrenç bir şekilde gülümseyip kolumdan sürüklemeye devam etti.

Arkama dönüp bakmaya cesaretim yoktu yine acizlik yapıp kurtulma şansımı sıfıra indirmiştim eğer burda zorla tutulduğumu söylesem gerçekten kurtulacakmış gibi hissetmiştim içimde yeşeren umut tohumlarını tek seferde koparan Mirzanin buz gibi sesi olmuştu.

- Aferim benim kadınıma doğru kararı verdin. Belki bu kararın cezanı biraz hafifletir.

Bu sefer korkmuyordum bana ne yapa bilirki başka ama ağabeyime zarar verirse dayanamazdım annemi babamı geçmiştim öyle ki kendi canımı bile geçmiştim kaybedecek birtek ağabeyim kalmıştı.

Biliyordum durmayacaktı beni alana kadar durmayacaktı. Hele ki berdeli bozmaya çalışırken asla durmazdı peki Dilan bebek ağabeyimden değilse kimden di aklımdaki deli soruları koltuğa fırlatilmam ile tozlu raflar arasına kaldırdım bunları konağa gittiğimizde cezamı çektikten sonra düşünmeye karar verdim.

Bez parçası gibi atıldığım deri koltuktan harekete etmeye korkuyordum. Sanki yanıma oturmuş olan Mirza beni unutmuş en küçük hareketimde varlığımdan haberdar olup bana zarar verecekmiş gibi hissediyordum.

Korktuğumda olmuştu kolumdan tutulmam ile kendimi Mirzanin kucağında bulmam eş zamanlı olmuştu düşmemek için tutunduğum gömleğine baktım. Zarar görmemek için hayatımı sikmiş adamı tutunuyordum.

Su an ki pozisyonum o kadar rahatsızdı ki hala gömleğinin uçlarından tutmuş bir vaziyete duruyordum. Bacaklarım ayrıl bir şekilde Mirzanin kucağında oturuyordum oturduğum şekil yüzünden toplanmış eteğim beni huzursuz etmiyordu çünkü hala onun farkına varmamıştım.

Tutunduğum kişiye dalıp gitmiştim. Burnuma çarpan nefes sesi ile bakışlarımı ürkek bir şekilde Mirzaya çevirdim.

Kollarımı yakalarından çekeceğim zaman ellerimin üzerine ellerini koyup bana engel oldu.

Kendi elleri açıkta kalan bacaklarıma değdiği an iğne batmış gibi irkilip kalkmaya çalıştım hala yakasını bırakmamıştım. Bana izin vermeyip tekrar oturmamı sağladı.

Elleri bacaklarımdan yukarı çıkarken gözlerimi yumup beni bırakmasını diledim napiyordu bana elleri nazik hareketeler ile bacaklarımda dolanırken.
Tutunduğum yakasını sıkmaya başladım.

DILDA ( Töre)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin