Mixed up worlds 2; It's real (Nederlands) {💯%}

5. Spijt

Mal pov:
In de nacht hoorde ik de stemmen van Zed, Skye en Zoey.
Ik rende er heen en zag dat Skye met haar vampi tanden en rode ogen naar Zoey keek.
Zed hield Skye tegen door zijn armen om haar middel te houden.
"Skye, kalmeer nou!" zei Zed zacht maar Skye keek naar Zoey, die doodsangst uit stond.
"Ik heb het nodig!"
"Nee!" gilde Zoey.
Ik bleef verbijsterd op de gang staan, Skye schopte achteruit en recht in Zed zijn... jeweetwel.
Hij liet Skye los, greep met zijn  handen naar zijn jeweetwel en Skye liep naar Zoey, die in elkaar dook.
"Nee!"
Ik greep Skye bij haar armen en keek haar aan.
"Hou je in!"
"Ik heb het nodig!"
"Ik weet het! Ik heb een idee maar je moet naar me luisteren."
"Ik heb het nodig! Laat me los!"
Ik zuchtte en veegde mijn haar voor mijn nek weg.
"Wil je? Dan moet je mee komen."
Ik sprintte naar buiten en Skye volgde me.
"Oh shit..."
Ze haalde me in en ik keek haar aan.
"Oké, maar dood of verander me niet... Oké?"
Skye knikte en ze beet zacht en kort in mijn nek, ze haalde haar tanden eruit en zoog bloed. Het voelde zo raar en vies. Maar het deed ook pijn.
Na enkele seconden beet Skye in haar vinger en heelde zo de bijt afdrukken.
"Hoe wist je dat je dat moest doen?"
"Instinct."
Ik keek Skye aan.
"Je wou Zoey niet echt aanvallen, toch?"
"Ik weet het niet. Ik verloor de controle..."

Zed pov:
Ik krabbelde overeind en mijn zusje klemde zich aan me vast.
"Het is oké, Zoey... Het is oké..."
Het was duidelijk dat ze bang was en dat was logisch...
Ze keek me kort aan.
"Je moet Mal helpen. Skye ging achter haar aan!"
Hè kut...
Ik keek Zoey aan.
"Oké, maar blijf hier."
Ze knikte.
Ik rende de gang op. Maar bij Harry's deur stopte ik.
Ik zuchtte en klopte aan.
"Haak, mee komen. Mal zit in de problemen."

We renden het bos in en ik zag Skye.
"Skye stop!"
Ik greep haar arm maar en droop al bloed over haar lip.
"Laat me los!"
"Mal!" riep Harry en hij trok haar naar zich toe.
"Jongens, het is oké! Ik liet het toe!" zei Mal.
"Wat?" zeiden Harry en ik verbaasd.
Skye trok zich los, keek me kort aan en ging er vandoor.
"Hoezo liet je het toe?! Ze had je kunnen vermoorden!" zei Harry.
Mal haalde haar schouders op.
"Dat heet iemand vertrouwen. Zou je ook eens moeten proberen." en ze liep langs hem naar de lodge.
"Mal, wacht."
Ik bleef daar achter en keek Skye na.
"There are times my world is crumbling and the rain is crashing down. But everywhere you are the sun comes out." mompelde ik zacht.

De volgende dag ging het fun fest gewoon verder alsof er niks aan de hand was...
Een dag met muziek, yay...
Iedereen had de hele dag om iets voor te bereiden. 's Avonds begon het pas.
Harry had dus pech, onze zusjes moesten wel samen bezig.
En ik was alleen bezig. In het bos, zittend tegen een boom.
"Even when you're gone, I feel you close. You'll always be the one, I love the most. You're in my heart, on my mind. You are underneath my skin. And everywhere any time when you need anything. Count me in..."
Ik zuchtte.
Alles en iedereen van die droom leek/is echt. Wat als het echt was?! Skye's droom duurde wrs langer dan die van mij en Mal... Zij moet weten wat er gebeurd is!
Ik stond op en sprintte naar de Vamp den.

Toen ik daar was keek die Mike me verbaasd aan.
"Jij bent geen vamp. Jij kan in de zon lopen! Je bent een vamp killer zeker?! Grijp hem!"
"Oh shit..."
Een paar vamps liepen dreigens naar me toe.
"Ik moet met iemand praten. Zij is een vamp!" zei ik snel maar ze grepen mijn armen.
"Laat me los!"
Mike keek naar de vamps.
"Breng hem naar het stervelingen kamertje des doom."
Dat klonk niet al te leuk en ik slikte.

Skye pov:
Ik en Serina zaten op haar kamer.
"Dus toen viel ik bijna het zusje van mijn crush aan."
"Yikes. Maar ik ga je helpen met de boel onder controle krijgen. Dat komt wel -"
"Laat me los!" klonk een bekende stem en ik stond op.
"Zed?"
Serina en ik liepen de gang op en een vamp liep naar ons toe.
"Serina, er is sterveling."
'Zed!' dacht ik.
"De naam?" vroeg Serina kill.
"Onbekend. Hij wou een meiden vamp spreken."
"Maar geen naam genoemd?"
"Nee."
Ik keek Serina aan.
"Het moet Zed zijn!"
"Dat weet je niet."
Ik keek die andere vamp aan.
"Waar is hij?"
"Sterveling kamertje des doom. Waar anders?"
"Godver-"
Serina greep mijn arm en we gingen er heen... denk ik...

Na een paar gangen zagen we Zed vast geketend met een blauw oog en een nog bleker gezicht dan gewoon.
"Dat is Zed, laat hem gaan." zei ik tegen Serina.
Maar haar ogen waren knal rood en haar hoektanden stonden strak in haar mond.
"Serina, nee. Alsjeblieft niet!"
Ze duwde me op zij en ik keek haar woest aan.
"Oh ik dacht het niet!"
Ze keek me grijnzend aan.
"Wat wil jij doen dan?"
Ik keek kort naar Zed.
"Het gaat er niet om wat ik doe. Maar wat jij doet. Wat je ook doet, blijf van zijn Z-band af!"
"Oh?"
Serina grijnsde.
"En als ik dat wel doe?"
"Dan zul je spijt krijgen!"
Ik loog immers niet.
Zed keek verzwakt op.
"Skye...?"
Serina greep zijn Z-band en ik dook snel ineen.
Ik hoorde een zombie kreet en ik keek voorzichtig op.
Zed had Serina bij haar strot en zijn  Z-band lag vlakbij.