ថ្នមស្នេហ៍ប្រពន្ធសម្លាញ់ ( ចប់ )

ភាគ០៧៖បងនឹងស្ដាយក្រោយ!!

« អូនឃ្លានជីមីន » រាងតូចខ្សឹបក្បែរត្រចៀកគេមិនទាន់ញុំាអីផងអូសកឯង មកដើរលេងតាមឆ្នេរសមុទ្រប្រងើយ
« ហារ បងស្ដាប់ច្រឡំទេដឹងនេះ » រាងក្រាស់សួរបញ្ជាក់បន្ថែមខ្លាចគេយល់ច្រឡំតែក្នុងចិត្ដត្រេកអរមិនស្ទើរដែរនាងព្រមបើកចិត្ដទទួលយករូបគេដូច្នេះ
« មីនមីន មិនច្រឡំទេ អូនឃ្លាន ជូនទៅរកអីញុំាតិចមកឃ្លានលឺទេប្រុសឆ្គួត » រាងតូចស្រែកមួយទំហឹងសឹងផ្អើលអ្នកផ្សេងទៀត ងាកមើលគូគេគ្រប់គ្នារាងក្រាស់អោនសុំទោសអៀវនាងដើរចេញ
« ប្រាប់បងធម្មតាក៏បានចាំបាច់ស្រែក ឃើញអត់គេអាចថាពួកយើងឆ្គួតបានណា អូនសម្លាញ់ » រាងក្រាស់ស្ដីឲ្យនាងមិនហ៊ានគំហកទេដឹងតែពេបមាត់រកយំអាលូវហើយពិបាកលួងណាស់ងរង៉ក់ដូចកូនក្មេងចឹងតាំងពីធ្វើរឿងនោះមកនាងតូចផ្លាស់ប្ដូរណាស់ឬមួយគេធ្វើវា
ខ្លាំងពេកទេដឹង វាមិនមិនអាចទេគ្រាន់គេមិនចង់ជឿប៉ុណ្ណោះ នាយបន្ដដើរទៅរមណីដ្ឋានមួយកន្លែងដែលទល់មុខនិងមន្ទីរពេទ្យ រាងក្រាស់នាងចូលក្នុងហាងដាក់អង្គុយកៅអីឲ្យស្រួល
« អូនចង់ញុំាអីហៅទៅសម្លក់មុខបងដល់កាលទៀត » រាងក្រាស់សួរនាងព្រោះឃើញតាំងពីអង្គុយមកគ្មានមាត់កអ្វីឡើយតាំងពីមកដល់តែកុំមើលភ្នែកសម្លក់មុខគេមិនដាក់គេអោនមើលខ្លួនញញឹមញញែមបិទឡេវអាវយ៉ាងលឿនស្ថានភាពពេលនេះវាដូចជាមិនសូវស្រួលមានភ្នែកខ្លាញីកំណាចមើលមិនឈប់ចឹង
« យកអាមួយនេះ អានេះ អូអានោះផង ថែមអានេះទៀតជីមីន » នាងតូចចង្អុលមុខម្ហូបចំនួនដបងាកមកបញ្ឈឺឌឺដងដាក់គេពីបទហ៊ាន
បញ្ចេញសាច់ឲ្យស្រីៗបរទេសលួចមើលគេ រាងក្រាស់ចំហរមាត់នេះនាងញុំាអស់ដែលក្រពះយក្សទេដឹង មិនមែនញុំាទេអានេះ
គេហៅថាច្រាសជាគ្នាហើយ
« អូនញុំាអស់ដែរ » រាងក្រាស់សួរបញ្ជាក់គេមិនខ្លាចអស់លុយទេ ប៉ុន្ដែនាយមិនចង់ឲ្យនាងញុំាច្រើនខ្លាចខូចរាងនាងវាមិនស្អាត
« ថីមិនអស់មីនមីនចាំមើលទៅ » រាងតូចនិយាយហីៗមិនខ្វល់ខ្វាយច្រើន សំខាន់ម៉ោងនេះពេលនេះនាងចង់បំផ្លាញលុយប្ដី គ្រាន់មុខម្ហូបប៉ុននិងវាមិនឲ្យប្ដីខ្លួនក្រទេ
« អូនសម្លាញ់មិនខ្លាចកើនគីឡូទេអី » រាងក្រាស់ចងចិញ្ចើមសួរ
និយាយបន្លាចឲ្យភ័យតាមគេដឹងកាលនៅតូចនាងញុំាចំណីច្រើន
ពេកពាក់ខោអាវមិនចុះស្រែកយំផ្អើលផ្ទះខ្មាសគេពេលលឺគេនិយាយថាខ្លួនឯងកាធាត់កាជ្រូកថែមទាំងកាតឿអាក្រក់ដូចបីសាចគ្មាននរណារាប់រកឬឲ្យនាងចូលរៀនទេគេស្អប់ខ្ពើមពេលនោះជីមីនខំលួងលោមនាងប៉ុនណាក៏មិនឈប់យំដែររហូតគេប្រាប់ពីវីធីសាស្រ្ដស្រក់គីឡូទើបបាត់
« អួយកុំនិយាយពីវាមើលជីមីនខ្ងុំចង់ញុំាឲ្យអស់ដៃមួយដង តាំងពីពេលនោះមកខ្ងុំមិនសូវដែរហ៊ានញុំាច្រេីនទេ ខ្លាចធាត់តែពេលនេះសុំអនុញ្ញាតមួយថ្ងៃចាំស្អែកហាត់ប្រាណសងវិញ ណាជីមីនណា សុំអង្វរបើកដៃឲ្យមួយដងទៅណា » រាងតូវអង្រួនដៃមាត់ពេបគួរឲ្យអាណិត
« ញុំាទៅ បងបើកដៃឲ្យពេល រួចដើរទៅវិញខ្លួនឯង បងអៀវមិនរួចទេអូន លេងញុំាច្រើនចឹង ធ្ងន់ណាស់ខ្លាចបាក់ឆ្អឹងចង្កេះខានចាស់ »
« អូនដើរមិនរួចទេ វាឈឺត្រង់នេះណាស់ជីមីន »​  នាងចង្អុលប្រឡោះជើង ពេបមាត់ទឹកភ្នែករលើងលោង គេធ្វើបាបនាងរហូតដល់សន្លប់ព្រឹកឡើងថែមទៀត គ្មានអាណិតនាងទេឬ គ្រាន់ចង់ញុំាឲ្យ
ឆ្អែតក៏មិនបានដែរ បើដឹងចឹងនាងមិនសុីញ៉ែវាទេសុទ្ធចិត្ដបង់លុយបាត់ហើយ
« គ្មានទឹកភ្នែកទឹកសំបារទេ បងមិនអាណិតឡើយ »
« ជីមីន plz »
« ទេដាច់ខាត បងមិនទន់ចិត្ដឡើយ មិនបាច់ធ្វើមុខគួរឲ្យស្រលាញ់ទេ ចេញឲ្យឆ្ងាយ »
« ចាំមើលអូនតេប្រាប់ប៉ាថាបងធ្វើបាបអូន »
«ប្រាប់ទៅបងមិនអង្វរទេ »
« ជីមីនកុំដាច់ចិត្ដពេកមើលអាណិតអូនផង »
« បងថាទេគឺទេហើយ អួយក្ដៅស្អុកណាស់ » រាងក្រាស់ធ្វើជាដោះអាវចេញបង្ហាញសិចផេកប្រាំមួយកង់សាច់សខ្ជីដូចសំឡីស្រីៗនាំគ្នាជ្រុលជ្រើមលួចសម្លឹងមើលស្ទើរហូរឈាមច្រមុះចេញក្រៅ នាងៗក្នុងហាងស្រែកហ៊ោរុញរាងតូចក្បែរជញ្ជាំងអង្គុយលើភ្លៅកៀកកើយអង្អែលដើមទ្រូង ធ្វើឲ្យនាងខឹងផ្ទុះភ្លើងប្រច៍ណ្ឌគ្រឺតជើងធ្មេញខាំមាត់សង្កត់កំហឹង
« ជីមីនមិនបាច់ញុំាទេទៅវិញ »
« អូនប្រញាប់ម្ល៉េះមិនទាន់ហៅអីផងក្រែងមិចអង្វរបងតើមែនទេអូនៗ »រាងក្រាសធ្វើជាសួរពួកស្រីៗក្បែរខ្លួនដើម្បីឲ្យរាងតូចប្រច័ណ្ឌ
« មែនហើយអ្នកបងញុំាអីសិនទៅ អីក៏ប្រញាប់ម្ល៉េះពួកមិនទាន់ស្ទាបអង្អែលប្ដីអ្នកបងឆ្អែតផងមែនអត់ពួកឯង »
« ចា៎ត្រូវហើយអ្នកបងកុំកំណាញ់ពេកចែករំណែកប្ដីឲ្យពួកខ្ងុំខ្លះផង »
« ចែករំណែក ឆើសនាងចេះហារមាត់និយាយទៅរួច ឆាប់លែងដៃប្ដីយើងឲ្យឆាប់បើមិនចង់អាយះក្បាលជាពីចូលបន្ទប់ ICU វះកាត់សម្រល់សារជាថ្មី កុំថាយើងអាក្រក់អោយសោះមកពីពួកនាងៗរមាស់ដៃពេក ទុកឲ្យខ្ងុំជាអ្នកប្រដៅពួកនាងក៏អត់បញ្ហាដែរចា៎ ឃើញទេអស់ស្លូតបូតត្រឹមខ្ងុំហើយចា៎ថែមទាំងមានសុជីវធម៍ប្រាប់អ្នកដទៃទៀត »
« អាយ អាយ នាងឯងចាំមើលគង់មានថ្ងៃប្ដីលែងក្បាលចោលទេ »
« អួយៗខ្មាស់មាត់ផងចែៗប្ដីខ្ងុំមិនហ៊ានធ្វើចឹងទេព្រោះគាត់ស្រលាញ់ខ្ងុំណាស់ មិនមែនពួកយើងទើបស្គាល់គ្នាដូចមីងណា អ្នកមីងចេះរកនឹកពាក្យនិយាយទៅកើត ខ្ងុំជឿជាក់លើគេថាគ្មានថ្ងៃធ្វើរឿងនោះកើតឡើងដាច់ខាតចា៎ »
« អាយ » ពួកគេស្រែកមិនសុខចិត្ដប្រលែងដៃជីមីនដើរចេញទាំងអាម៉ាស់ ជីមីនអស់សំណើចមិននឹកស្មានថាស្រីបីបួននាក់ព្រមចុះចាញ់ដោយងាយបែបនេះសោះ អស់សប្បាយបាត់
« នៅសើចកាលទៀត ពាក់អាវទៅ » រាងតូចចង្អុលមុខខ្នាញ់គេចង់បោចសក់អស់ពីលលាក្បាលទេនៅស្ងៀមឲ្យគេលូកអង្អែលខ្លួនមធ្យមងំបញ្ឈឺឯងថែម
« បាទអ្នកស្រីមីន » Jimin
skip
« hello Rm hyung » V
( hmm ថេបងនិងបងទីមួយរើចេញពីភូមិគ្រិះហើយទៅនៅវីឡា
មួយគ្នា ចុះឯងគិតថានៅឬក៏រើចេញដូចបងដែរ )
( មិចក៏ពួកបងរើចេញដូច្នេះ )
( អឹមពួកយើងទាល់សម្ដីគ្នាជាមួយប្រពន្ធចុងរបស់ប៉ារឿងគូស្រករទើបយើងសម្រេចចិត្ដរើចេញខ្ជិលប្រកែកគ្នានិងណាសំខាន់ជាងនេះគាត់ជាឃាតករសម្លាប់មនុស្សណាថេបងទើប​ស៊េីបដឹងប៉ុន្មានថ្ងៃនេះឯងដូច្នេះបើឯងនៅទីនោះ ប្រុងប្រយ័ត្នខ្លួនផង )
( បាទបង ជំរាបលា )
ជាច្រើនថ្ងៃកន្លងផុតទៅដំណើរកម្សាន្តត្រូវបានបញ្ឃប់ជីមីនចូលធ្វើការធម្មតា មានរាងតូចយកបាយម្ហូបទៅឲ្យនៅក្រុមហ៊ុនតាំងពីគេមកដល់ភ្លាមការងារគដូចភ្នំរាងក្រាស់ធ្វើឥតសម្រាក ដើម្បីឲ្យរួចមុនថ្ងៃមង្គលការចូលមកដល់សម្លេងបើកទ្វាបន្លឺឡើងរាងក្រាស់រហ័សងាកមើលទាំស្នាមញញឹមស្មានថារាងតូវប៉ុន្ដែបន្ទាប់ឃើញសង្សារចាស់ខ្លួន មុខក្រញ៉ូវមកលើណាមិនដែរគេសប្បាយរីករាយដូចនៅក្បែររាងតូច តែងតែមករកគេរាល់ថ្ងៃរញ៉ែរញ៉ៃជីវិតគេណាស់ទោះបីបែកគ្នាហើយ ក៏នាងតាមតោងស្អិតមិនលែងសោះ ដើមហេតុនាងខ្លួនឯងសោះដែលលួចក្បត់យកលុយចិញ្ចឹមប្រុសក្មេងដើម្បីតណ្ហាខ្លួន
« បងមីន ទៅណាបាត់ប៉ុន្មានថ្ងៃអូនខំមករកតែមិនឃើញសោះ » ChanGa នាងមកអោបដៃញិកញក់ខំទាញដៃអាវបន្ថែមឲ្យឃើញដើមទ្រូងខ្លួន ទើបកែប៉ុន្មានខែមុខមិនចេះខ្មាសអៀន រាងក្រាស់រុញដៃចេញ
« អភ័យទោសផង ទីនេះជាកន្លែង officeមិនមែនសម្រាប់នាងទាក់ប្រុសឈ្មោលទេ » Jimin
« ជីមីនមិចបងនិយាយចឹងដាក់ អូនក្រែងអូនជាមនុស្សដែលបងស្រលាញ់ស្ទើរលេបនោះអី »
« សុំទោសកញ្ញាខ្ងុំនេះឬ ស្រឡាញ់នាងប្រហែលត្រចៀកនាងមានបញ្ហាទេ ដឹងរាល់ស្រីដែលខ្ងុំបណ្ដើរសុទ្ធតែស្រីកំណានមិនមែនសង្សារឡើយ គ្រាន់ទៅរកដោះអារម្មណ៍មួយពេលៗតើ អ្វីសំខាន់ខ្ងុំមានភរិយាហើយដូច្នេះសូមកញ្ញារៀបរឹកជាមាយាទស្រ្ដីផង កុំឲ្យ
អ្នកដទៃវាយតម្លៃថាស្រីសំផឹងឲ្យសោះ » រាងក្រាស់ញញឹមចុងមាត់
និយាយសម្ដីគំរោះគំរើយមិនខ្ជីសម្លឹងមើលនាងឡើយ ថ្ងៃក្រោយឲ្យដឹងពីឋានះខ្លួនផងកុំចេះលើតម្លើងរឹកធ្វើជាសត្វហង្សពេក
« អាយបងថាឲ្យអូន មីស្រីមួយណាអីក៏ហ៊ានម្ល៉េះមកដណ្ដើមបងចេញពីអូន បងប្រាប់មកអូនទៅសម្លាប់វាចោលកុំឲ្យធ្វើឆ្អឹងទទឹងក
ទៀត » ChanGa
« បើចង់សម្លាប់នាងត្រូវរំលងសាកសពខ្ងុំជាមុនសិនកុំសង្ឈឹមថាបានប៉ះគេចុងសរសៃសក់ឲ្យសោះ នាងតូចមុនធ្វើអ្វីរៀនគិតឲ្យច្បាស់ត្រឹមសម្បត្ដិនាងបើខ្ងុំហារមាត់ប្រាប់កូនចៅក្បាលនាងធ្លាក់
ពីស្មាមួយប្រព្រិចភ្នែកភ្លាម »
« អាយនេះ បងការពារវា អូនមិនព្រម » ChanGa
« ឈប់និយាយពាក្យអូនបងទៀតទៅ ថ្ងៃនោះនាងសំណាងណាស់ដែរខ្ងុំមិនបាញ់សម្លាប់វានាំតែខាតគ្រាប់កាំភ្លើងទទេ » Jimin
« ចាំមើលអូនធ្វើឲ្យបងស្ដាយក្រោយដែលមិនជើសរើសអូន » ChanGa នាងដើរចេញបាត់រាងក្រាស់គ្រវីក្បាលក្រពុលមុខអង្អុយធ្វើការបន្ដ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ