"အင္း နည္းနည္း"
"ငါႏွိပ္ေပးမယ္"
လက္ညိုးနဲ႕လက္မပဲ သုံးကာ နဖူးျပင္ေပၚ ႏွိပ္ေပးေတာ့ songက ၿပဳံးလာသည္။
"အေဖအလုပ္ပင္ပန္းရင္လည္း ငါႏွိပ္ေပးေနက်ေလ။ ခဏေလာက္ ေမွးေနလိုက္"
"နဖူးေပၚ မင္းအနမ္းေလး စြန႔္ႀကဲရင္ ကိုယ္ေတာ္ေတာ္ လန္းဆန္းသြားမွာ"
"ေတာ္စမ္း"
ျပင္က်ယ္က်ယ္ songနဖူးျပင္ကို လက္ညိုးနဲ႕ အသာရိုက္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ နားထင္အနား၊ဂုတ္ပိုးအနားကို အေညာင္းေျပေစဖို႔ အသာႏွိပ္ေပးမိသည္။ အနီးကပ္ျမင္ရသည့္ songရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ေနရင္း မ်က္ႏွာမွာမဲ့ေျခာက္မရွိတာကို ရိပ္မိသည့္အခါ ဒါသူ႕အတြက္ အားသာခ်က္လား။ ေျပာင္ေခ်ာေခ်ာမ်က္ႏွာက ေယာက်ာ္းဆန္လွသည္။
"ၿပီးရင္ ကိုယ္အပ်င္းေျပဂီတာတီးဖို႔ ဂီတာဝယ္ခ်င္တယ္ ကိုယ့္ကို မင္းသိတဲ့ဆိုင္ လိုက္ပို႔ေပးပါဦး"
"ဟုတ္ၿပီ"
"ေက်းဇူး"
ရထာၿပဳံးမိၿပီး songမ်က္ႏွာကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ နာမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ ဂီတကိုလည္းခ်စ္သည့္အျပင္ အႏုပညာႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အရာမွန္သမွ် songက အေတာ္ေလးျမတ္နိုးပုံပင္။
"ရထာ"
ဧည့္ခန္းထဲဝင္လာေသာ ေနေစာေၾကာင့္ ရထာ့အေပၚအိပ္ေနသည့္ songက ေခါင္းျပန္မတ္လာသည္။ ရထာကေတာ့ ဘာအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္လဲဟု ေမးေငါ့ျပလိုက္မိသည္။
"ခဏ အေရွ႕ထြက္ခဲ့ပါဦး"
"အင္း .... song ခဏေနာ္"
ဆိုဖာေပၚကဆင္းကာ ေနေစာေနာက္ လိုက္သြားေသာ ရထာ့ကိုၾကည့္ၿပီး songအားငယ္မိသည္။ ရထာ့ကိုယုံေသာ္ျငား တစ္ခါတစ္ေလေတာင္မဟုတ္ဘဲ အၿမဲျပႆနာရွာတတ္ေသာ ေနေစာကို ဒီလိုမ်ိဳးအခြင့္အေရးျပန္ေပးတဲ့အခါ ရင္ထဲမွာ ခိုးလုခိုးလုနဲ႕ ခံစားရခက္သည္။ အခုလည္း တစ္ခါေခၚ႐ုံႏွင့္ သူ႕ေနာက္ကို လိုက္သြားပုံသည္ songအား ေၾကာက္စိတ္တိုးေစသည္။ မိမိကို ရထာခ်စ္ေနမွန္းသိေသာ္ျငား သူဖြင့္ေျပာလာသည့္အေျဖကိုေတာ့ အနည္းငယ္ေတာ့ လိုခ်င္ပါေသးသည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
ေရေျမျခား၍ ခ်စ္မိေသာ္လည္း...(ရေမြေခြား၍ ချစ်မိသော်လည်း...)(Completed)
Lãng mạnလူမ်ိဳးေရးခြဲျခားတတ္သည့္ မင္းရထာဆိုတ့ဲေကာင္ေလးႏွင့္ အဂၤလန္သား song တို႔..ေတြ႔ဆံုခ်စ္ႀကိဳက္မိေသာအခါ
