With you by Mistake

Chapter 34

Chapter 34

I was busy roaming my eyes around the peaceful sky. Puno ito ng mga bituin at samahan mo oa ng maliwanag na buwan. It's just really feel good seeing things like this. Idagdag mo pa ang nagin selebrasyon kanina lang, naguumapaw sa saya.

Habang sila naman ay pinili na magpahinga din dahil daw may pupuntahan kami bukas at kailangan daw ay hindi aantok antok. Pero ako ay mas pinili ko namnamin ang ganto kaganda na gabi. Ramdam na ramdam ko din ang malamig na simoy ng hangin kaya hindi ko mapigilan ang mapayakap sa sarili.

Everything that happened earlier was very surreal feeling. Hindi ko inaasahan na makakasama ko ang pamilya ko, na mas napagpatunaw sa puso ko. Isama mo pa ang pamilya ni Grey kaya mas naging masaya ang simula ng pasko namin. They were so happy with each other's company. Kahit si kuya na nagsusungit kay Grey ay nakitaan ko bigla ng pagngiti. Naabutan ko pa nga sila na nag-uuspa pero natigil nang lumapit ako sa kanila. Ayaw pa nga nila sabihin kung ano man iyon kaya hindi na ako nagpumilit pa.

I walked near the pool and sit at the edge. Hinayaan ko na mabasa ang paa doon at makaramdam ng kakaunting lamig dahil doon. I played the water with my feet kaya natatalsikan din ako, parang bata pa nga ako matawa mag-isa dito. Sa sobrang kasiyahan ko ngayon, kahit na mag-isa ako ay nagagawa ko tumawa.

It's just that napaka blessed lang ngayon. Grey actually planned to suprise me with my parent's presence. Nilipad pa niya ang Cebu noong nakaraan para lang din personal niya na imbitahan daw. I was really thankful for that. Nayakap ko na nga siya ng sibra dahil sa ginawa niya.

Ngayon na nararamdaman ko ang gantong saya, hihilingin ko na sana ay hindi na mawala pa ito. Kahit na may takot pa rin sa puso ko, sumusugal pa rin ako para na rin makamtan ko ang kasiyahan na nais. To these thing that I've been taking risk, I just hope that this will be all worth it, not just for me but also for my daughter, Kaylee. I want to give the happiness she wants and she deserves and also the happiness that I am aiming for myself, too.

Pagod na ako magdoubt sa lahat ng desisyon ko and I am just giving all of me, kung masaktan man uli, atleast I've tried and taked a risk. Wala na ako pagsisihan pa doon. I let put a heavy sighed.

"Ang lalim naman non," naramdaman ko bigla ang pagtabi sa akin ni Grey. Nalipat ang atensyon ko sa kanya ay sa dalawang baso ng alak na hawak niya. Nandoon naman sa kabila niya ang bote nito. "Kaylee's already sleeping in my room. You can both accomodate ito for today."

Inilahad niya sa akin ang isang baso na hawak. I sipped a little on it. Hindi na sanay sa alak kaya inuunti-unti. "Thank you for today, Grey." I hold his hand na nakapatong sa mgabhuta niya, hindi naman siya umilag sa ginawa ko. "Hindi mo alam kung gaano mo ako napasaya dahil doon, knowing that you did that by yourself only. I am really thankful na talagang hinanap mo ang pamilya ko. Also, thank you for inviting my family here na dapat kayo lang na mga Sandoval ang dapat na nandito."

He frowned on what he heard to me. Lumagok siya sa hawak na baso at pinagpalit ang pagkakahawak ko sa kamay niya. Siya ngayon ang bumabalot sa buong kamay ko. Nawala ang lamig na nararamdaman ko dahil doon.

"You're my family, automatically they will also become part of my family Vice versa, right?" nabakasan ko sa boses niya ang pag-asa.

Nakuha ko bigla ang ibig niya sabihin sa tanong na iyon. Pero may kung anong humaplos sa puso ko nang marinig na tawagin niya na pamilya daw kami. "Of course, you are also part of our family and you are my family too."

He sighed at inilipat ang atensyon sa paa niya na nakalubog na din doon. Uminom pa muna siya sa alak na hawak bago nagsalita. "I am glad that you also feel like that, you are accepting me as your family."

"Thank you for coming back," I gasped when he suddenly kissed my hand. "Akala ko tuluyan kayo mawawala na sa akin. That I will miss another milestone of my daughter. Naging tanga ako kasi hindi ako naniwala na anak ko siya kung hindi ko pa siya pina-DNA test. I'm sorry for that, dapat humingi muna ako ng sagot mula sayo but I just wanna make sure na anak ko talaga si Kaylee."

Gulat man sa mga naririnig ay pinili kong makinig sa mga salitang binibitawan niya.

"It happens na wala na kayo nang nalaman ko na totoong anak ko siya. Hindi ko alam ang gagawin non. Uuwi ako na lasing. Papasok na may hang over. It becomes my daily routine for a month simula ng umalis kayo. But I realized na paano niyo ako babalikan kung hindi ko inaayos ang sarili ko. How will I become deserving for the both of you wherein the first place ay pinabayaan ko na kayo," nakita ko ang lungkot sa mata niya. Pinipigilan niya ang luha sa pagtulo.

Sinubukan ko rin pigilan ang luha na malapit na bumagsak. Nagiging emosyonal dahil sa mga naririnig sa kanya. Hindi ko man lang alam na ganto rin ang mga nararamdaman niya. "Nadurog ako ng mga oras na mawala kayo sa akin. But when you came back with Kaylee, nabuhayan uli ako. I told myself na dapat ay bumawi ako. I should be a father to Kaylee now that I have chance. And I want to thank you for giving me this chance to be with the both of you again. I promise to you na hindi ko na sasayangin pa ito,"

Para akong bigla naging bata dahil sa biglang pag-iyak. I immediatley hugged him. Hindi na siya pinaimik pa at mukhang nagulat siya sa ginawa ko pero naramdaman ko rin naman ang pagganti niya sa yakap ko.

I felt stiffened nang maramdaman ang paghigpit ng yakap niya at ang mabagal na paghinga niya sa leeg ko. Para akong kinukuryente doon pero hindi mo gugustuhin na alisin siya doon. Naramdaman ko ang paglayo niya sa katawan ko nang hawakan niya ang mukha ko gamit ang parehas na kamay.

Diretsa niya akong tinitigan sa aking mga mata. Para akong naliliyo dahil sa ginagawa niya na pagkakatitig sa akin. Tutok ako sa tingin niya at hinihintay ang susunod niya na gagawin.

Akala ko nung una ay hahalikan niya ako pero nadismaya ako nang ipaglapat lamang niya ang noo namin. He smiled. "I'm deeply inlove with you, I hope you also feel the same." I heard him whisper.

He wants me to confess? He wants to hear about my inside feelings? Should I right now? Should I let my gyard down? Just for this once ay pagkatiwalaan siya sa salita niya at hayaan na sumaya ang sarili din? Pero paano kung maulit ang awa na naramdaman nuya noon kaya niya kami kinupkop ni Kaylee, paano kung awa uli ang maramdaman niya dahil bumibugay ako sa kanya at may gusto lamang siya kaya tatanggapin nuya uli kami peron hindi pa rin magiging bago kahit pa na alam niyang totoo na anak niya na si Kaylee.

Pero paano kung hindi naman? What if he is telling the truth. That he really loves me and he accepts Kaylee as his own daughter now? Paano kung natatakot lang ako kaya ganto ang naiisip ko?

I should give myself a chance to be happy without any doubts! I should and I will feel the happiness completely with Grey beside me only.

"Grey," I hold his both hands na nakahawak sa mukha ko at ibinaba iyon. Nakita ko ang gulat sa mukha niya kaya napatawa ako ng lihim. He thinks that I am rejecting him? "I don't know when exactly it happens, but I want you to know that I am here by your side loving you. I love you. I love you, Greyson Felix."