photographer, krisyeol

ciddili final

Şaşıracaksınız ama artık cidden iyiyim.

Yuri'nin bahsettiği yerde 2 ay kadar tedavi gördüm, sonra da kendimi işe ve yeni bir çevre edinmeye verdim.

Bir sürü arkadaş edinip şehirlerce gezdim. Sehun üniversite ile bu şehire geldi ama onun yanına gitmemekte kararlıyım, çok isterse o gelmeyi teklif ederdi zaten.

Yalnız öleceğime inancım tam olduğu için genç yaşta hamile kalan bir kız ile anlaştım, onun çocuğunu evlat edineceğim.

Ruh eşimi bulamamış olmak, çocuk sahibi olamayacağım anlamına gelmez.

Henüz 28 yaşındayım ama ben hep bir aile istedim. Zaman yavaş yavaş bunu elimden alıyordu, ben de harekete geçtim.

Alanımda ünlendim ve birkaç sergi açma fırsatı buldum.

Belki de kalkabilmek için düşmek gerekiyordu?

Şimdi de bir barda, 2 gün önce benimle buluşmak için bana mesaj atan Yifan'ı bekliyorum.

Nedenini söylemedi, soramayacak kadar onu özlemiştim.

Takdir edersiniz ki, Baekhyun artık umurumda değil. Ben onun umurunda olmamıştım, neden boşa acı çekeyim ki?

Baekhyun ile ortak olan arkadaşlarımız Baekhyun'un tarafına geçince (onlara göre Baekhyun'u kıskanan kaşarın tekiymişim. Hadi ama, kaç yaşında adamlarsınız, yakıştı mı?) onlar hakkında hiçbir şey duyamaz oldum. Hiçbir şekilde umurumda olmadığı için sosyal medyadan hesaplarına bakmadım. Çok istedim, ama yapmadım, bunun için hala daha kendimi tebrik ediyorum.

Biramın yarısına geldiğimde yanımdaki sandalye geri çekildi ve tahmin ettiğim gibi Yifan yanıma oturdu.

"Selam."

Dedi.

Görüşmediğimiz iki yılda daha da olgunlaşmıştı ve aynı gri saçlara sahipti.

Belki de aynıydı ama ben eskiden ona sinir olduğum için farklı gözle bakıyordum.

Ondan hoşlanmaya başladığımda da onu incelemeye pek fırsatım olmadı.

"Selam."

Dedim.

İkimiz de bir süre sessiz kaldık, garson gelip Yifan'ın ne istediğini sordu, o da bira istedi.

Tekrardan sessiz kaldık.

Hayır, konuşmayı başlatan ben olmayacağım.

Çünkü en ufak hareketimde tekrar Yifan'a "düşeceğimden" ve aynı acıyı tekrar tekrar yaşamaktan korkuyorum.

Ben artık bir baba sayılırım, böyle şeylerle zaman harcamamam gerekiyor.

"Baekhyun seni hastanelik eden almanla beni aldatıyor."

Duraksayıp Yifan'ın gözlerine baktım.

Kalbim hızlandı, aşırı garip.

Bir şey diyemedim, demeye korktum.

"..ve dürüst olayım, ben de onu aldattım."

Tabii ya, Yifan'ın ne kadar şerefsiz olduğunu unutmuşum.

"Bunu bana neden anlatıyorsun?"

Ses tonum, içimde bir yerlerde deli gibi korktuğum için aşırı "hafifti."

"Çünkü bir tek sana dürüst olabilirim diye düşündüm."