My Possessive Boss [Completed]

My Posessive Boss

Part || of 24

Patricia Point Of View

Napatawa nalang ako sa nangyare, pati ba naman anak… pinagseselosan.

“Hindi ka kakain Manyak?” nakangiti kung tanong sa lalaking nakatalikod sa'kin

“I won't eat!” galit niyang sagot, minulat naman ni Baby Patrick ang kaniyang Mata.

“Mom, you won't ask me?” malungkot na tanong ng Anak ko na kanina pa nakapatong sakin

“Ikaw kakain ka?” pagtatanong ko kay Patrick.

“Yes mom, at mom…doon tayo sa kwarto ko matulog.” nakangiting saad ni Baby Patrick

Inalog-alog ko naman si Davich pero hindi eto nagpadala.

“Mom, let's go. Nagugutom na ako” saad ni Baby Patrick at hinila ako.

Davich Point of View

Ayoko na tuloy magkaanak mg marami…baka marami na akong kabit. Sabing ako lang yung para lay Patricia pero may tamods pa pala ako. Sinundan ko nalang silang dalawa bumaba.

“Andiyan na pala kayo,kanina pa namin kayo hinihintay” nakangiting saad ni Liza at umupo.

“Davich, wag ka magmadali.” nakangiting saad ni Lolo sa'kin.

“Lo! Ilan ba ang anak niyo?” pagtatanong ko kay Lolo at tatabi na sana kay Patricia kaso biglang dumating si Patrick.

“Dad, puwesto ko yan. Tingnan ko o, may name ang chair kaya that's my sit” saad ng anak ko, may kinuha lang pala siyang laruan. Napatawa naman si Momy at Katie lalo na din si Liza.

“Son, sino nag-utos sayo?” takang tanong ko sa Anak ko.

“Si Tita Liza” nakangiti niyang sagot na ikinagalit ko.

“Dadami sana yang anak mo” galit kung mura kay Liza.

“Nice. May klaro na kami Ni Anne at Josh. Yehey!” masayang saad ni Baby Patrick na tila excited na excited

Hindi naman umimik si Liza sa sinabi ko sakanya. Umupo nalang ako sa tabi ni Patrick at nagsimula nang kumain.

Patricia Point of View

Nandito ako sa kwarto ni Baby Patrick, kakatapos lang din namin kumain ng hapunan... At kagaya nga nung sinabi ni Patrick na dito daw ako matutulog, sasamahan ko daw siya.

“Mom? Are you angry? Because of me?” sunod sunod na tanong ng anak kong si Patrick

"Why would i?” mahinahon kung tanong sa kanya at hinalikan ang kaniyang noo.

“Kasi dinustorbo ko kayo ni Dad” malungkot niyang sagot at niyakap ako

“Hahaha...it's ok” sagot ko sa kaniyang tanong

“Mom. Goodnight” saad ni Baby Patrick sa 'kin at ipinikit ang kaniyang dalawang mata bago ako niyakap.

Kahit kelan, hindi ako nagsisisi na maging ina sa isang bata na nag ngangalang Patrick Zellweger. Yeah, you're right. Sinunod ko ang kaniyang apleyido sa kaniyang Ama na walang kaalam-alam si Baby Patrick

Flash Back

“Ma'am ito na po ang birth certificate ng anak ko na si Patrick.” Saad ko sa isang guro na nakapula ang damit at medyo pink na palda.

“Mabuti naman at naidala mo... Miss. Jones dahil palagi nalang i-binubully ang iyong anak na si Patrick, na wala daw siyang Ama. Matalino pa naman na bata” pagpaliwang nang guro ni Patrick na si Mrs. Reyes

“Salamat po Mrs. Reyes. At maaari po sana...wag niyo po munang ipaalam kay Baby Patrick ang totoong pangalan ng kaniyang Ama.” Saad ko sa guro

“Maaasahan Miss. Jones” sagot ng guro ni Baby Patrick bago ako lumabas sa kaniyang opisina.

End Of Flashback

Napaka-swerte ko sa batang ito, simula nung iniwan ko sa Davich. Ni kahit kelan man, hindi ko ito nagawang pagalitan... Just because magkamukha sila nang kaniyang Ama? At papagalitan ko si Baby Patrick dahil sa ginagawa ni Davich? No! I won't do anything harm to my son and Husband.

I love them. I love my family, I love my Parents.

Alam kung 23 palang ako para magkaroon nang anak, 23 is enough for me para magkaroon na ng anak at asawa.

Flash Back

March 22 ang ang buwan na iyon noʼng ipinanganak ko si Patrick at yeah, i was so happy and lucky to have Patrick in my life. Palagi ko siyang ginagala kahit saan, lumalabas kaming dalawa.

“Woah! Nagkaanak ka na?” takang tanong ng stranger

“Yes” sagot ko at ikinunot ang aking noo. She asking without telling her name muna bago mag tanong? Hahaha

“Alam mo...Kung ako sayo, dapat 25 ka na para magkaanak. Hayst! May kulay pula pa naman ang likod sa kaniyang tenga” saad ng babaeng stranger

I'm a good person, but try to judgment my Son/Daughter...papatulan talaga kita.

“Do i know you? Tsk. You don't know me and i. Don't know you either kaya umalis ka sa harapan ko kung ang anak ko ang e ju-judment mo, dahil malalagutan ka talaga nang hininga.” pagbabanta ko sa sinabi niya, yeah my kulay pula si sa tenga si Patrick pero dala lang ata iyon sa pagkabata niya, dahil ngayon wala na naman.

Pati ang kapit-bahay namin, tinatanong na ako kung bakit ang aga ko nagkaanak... At the age of 23 may anak na ako. Na dapat 25 ang age para magkaanak dahil sabi nila: at the age of 25 marunong kana mag asikaso ng bata at pasayahin ito at lalong may alam ka na sa lahat ng bagay. Matured kana.

Nabigla nalang ako nang biglang bumukas ang pinto

Davich Point of View

I am here in my room. I can't sleep without my wife. I can't stop thinking what my son and wife doing, Patrick is my son, he can't—— Argh! Why i am so lecherous? I decided to go to my room of my son.

Patricia, why i am like this? Pagdating sayo para na akong baliw, you made my every day crazy. Dahan-dahan kung pinihit ang pinto ng kwarto ng anak ko at kitang-kita ko sa mukha ni Patricia ang gulat.

“Still wake up? You can't sleep without my kiss? You can't sleep without me? Hayst! Dapat matutu kang matulog na wala ako Patricia” saad ko sa kaniyang na ikinapula nang mukha niya

“You're cute when your blushing. You're blushing because me? Yeah i know, i will kiss you para makatulog kana. Napagod ka ata kakaisip sa'kin” saad ko at lalong pumula ang mukha niya at tinitigan ako “Why I am so Handsome?”

Ang lakas ng tama. Haha

(I am sorry for the mistake, and sorry for grammatical errors thank you.Your comment is my pleasure😊)